362 ผลลัพธ์ สำหรับ 

*disput*

 ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: disput, -disput-
ค้นหาอัตโนมัติโดยใช้dispute
NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
(adj)ที่โต้แย้งได้See Also:ที่ถกเถียงได้
(adj)ไม่อาจโต้แย้งได้Syn.unquestioned, undoubted, irrefutable
(phrv)ขัดแย้งกันในเรื่องSee Also:โต้เถียงกันในเรื่อง
(phrv)ขัดแย้งกันกับSee Also:โต้เถียงกันกับ
(phrv)ขัดแย้งกันในเรื่องSee Also:โต้เถียงกันในเรื่อง
(phrv)ขัดแย้งกันกับSee Also:โต้เถียงกันกับ
Hope Dictionary
(ดิสพิว'ทะเบิล) adj. ซี่งโต้แย้งได้, เถียงได้, เป็นปัญหา.See Also:disputability n.
(ดิสพิว'เทินทฺ) n.ผู้โต้เถียง, ผู้โต้แย้ง, ผู้อภิปราย. -adj. ซึ่งโต้เถียง, ซึ่งโต้แย้ง
n. การโต้เถียง, การอภิปราย, การทะเลาะSyn.dispute
(ดิสพิวเท'ชัส) adj. ซึ่งเป็นการโต้เถียง, ชอบโต้เถียง.
(ดิสพิวทฺ') vi., vt., n. (การ) โต้เถียง, โต้แย้ง, ทะเลาะSee Also:disputer n. ดูdisputeSyn.debate, argument
(อินดิสพิว'ทะเบิล) adj. โต้แย้งไม่ได้, ปฏิเสธไม่ได้.See Also:indisputability n. indisputably adv.Syn.incontestable
(-พิว'ทิด) adj. ไม่อาจโต้แย้งได้
Nontri Dictionary
(adj)ยังเป็นปัญหาอยู่, โต้แย้งได้, เถียงได้, แย้งได้
(n)ผู้โต้แย้ง, ผู้ถกเถียง, ผู้โต้เถียง
(n)การโต้เถียง, การโต้แย้ง, การถกปัญหา, การอภิปราย
(vt)โต้เถียง, แย้ง, ค้าน, ทะเลาะ, ต่อต้าน, อภิปราย
(adj)โต้แย้งไม่ได้, เถียงไม่ได้, โต้ตอบไม่ได้
(adj)ไม่มีปัญหา, ไม่เถียง
ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
ประเด็นข้อพิพาท[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
ข้อพิพาทแรงงาน[รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔]
ข้อพิพาทแรงงาน [ ดู industrial dispute ][นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
ระงับข้อพิพาท[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
จำนวนทุนทรัพย์ที่พิพาท[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
ข้อโต้แย้งเรื่องเขตอำนาจ[รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔]
ข้อพิพาทแรงงานในข้อตกลงร่วม (เกี่ยวกับสภาพการจ้าง)[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
ข้อพิพาทแรงงานนอกข้อตกลงร่วม[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
ข้อพิพาท, กรณีพิพาท[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
ข้อพิพาทแรงงาน[รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔]
๑. ข้อพิพาท๒. โต้แย้ง, ค้าน[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
ข้อสันนิษฐานที่ยังมีข้อโต้แย้ง[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
ข้อโต้แย้งเรื่องเขตอำนาจ[รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔]
ข้อพิพาทแรงงาน [ ดู labour dispute ][นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
ข้อพิพาทระหว่างประเทศ[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
มูลค่าของทรัพย์สินที่พิพาท[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
ข้อพิพาททางการค้า[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
ข้อเท็จจริงที่ไม่อาจโต้แย้งได้[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
คลังศัพท์ไทย (สวทช.)
ข้อพิพาท[เศรษฐศาสตร์]
การระงับข้อพิพาพ[เศรษฐศาสตร์]
ข้อพิพาทในการลงทุน[เศรษฐศาสตร์]
ข้อพิพาทเขตแดน[TU Subject Heading]
การระงับข้อพิพาท (กฎหมาย)[TU Subject Heading]
การพิพาทแรงงาน[TU Subject Heading]
การระงับข้อพิพาทระหว่างประเทศโดยสันติวิธี[TU Subject Heading]
การระงับข้อพิพาท[การทูต]
การระงับข้อพิพาทด้วยสันติวิธี[การทูต]
หมายถึง การระงับข้อพิพาทระหว่างประเทศโดยสันติวิธี คงจะจำกันได้ว่า ในตอนเสร็จสงครามโลกครั้งที่สอง ประเทศในโลกฝ่ายเสรีซึ่งเป็นผู้ชนะ ต่างมีเจตนาอันแน่วแน่ที่จะหาทางมิให้เกิดสงครามขึ้นอีกในโลก จึงตกลงร่วมกันก่อตั้งองค์การสหประชาชาติ (Charter of the United Nations)ดังนั้น ข้อ 2 ของกฎบัตรสหประชาชาติจึงได้กำหนดให้ประเทศสมาชิกมีพันธกรณีที่จะต้องหาทางระ งังกรณีพิพาทระหว่างประเทศโดยสันติวิธี และข้อ 33 ของกฎบัตรก็ได้บัญญัติไว้ว่า ?1. ผู้เป็นคู่กรณีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งในกรณีพิพาทใด ๆ ซึ่งหากดำเนินอยู่ต่อไป น่าจะเป็นอันตรายแก่การธำรงไว้ซึ่งสันติภาพและความมั่นคงระหว่างประเทศ ก่อนอื่นจักต้องแสวงหาการแก้ไขโดยการเจรจา ไต่สวน ไกล่เกลี่ย ประนีประนอม อนุญาโตตุลาการ การระงับโดยทางศาล การหันเข้าอาศัยทบวงการตัวแทน การตกลงส่วนภูมิภาค หรือสันติวิธีประการอื่นใดที่คู่กรณีจะพึงเลือก 2. เมื่อเห็นว่าจำเป็น คณะมนตรีความมั่นคงจักเรียกร้องให้คู่พิพาทระงับกรณีพิพาทของตนโดยวิธีเช่น ว่านั้น?[การทูต]
ข้อพิพาทที่ยังไม่ระงับ[การทูต]
ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus
NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
(v)discussSee Also:debate, dispute, argueSyn.ถกเถียงExample:ผู้สัมนากำลังถกปัญหาที่เป็นประเด็นสำคัญในการสัมนาThai Definition:ยกประเด็นขึ้นมาพิจารณา
(n)disputeSee Also:argument, controversySyn.กรณีพิพาท, ข้อโต้เถียง, ข้อโต้แย้งExample:เมื่อเกิดข้อพิพาทขึ้น คู่กรณีควรใช้วิธีแก้ปัญหาโดยสันติวิธีThai Definition:เรื่องโต้เถียง หรือโต้แย้งกัน
(v)argue incessantlySee Also:dispute every wordSyn.เถียงคอเป็นเอ็นExample:เด็กคนนี้เถียงคำไม่ตกฟาก เป็นเด็กที่ไม่น่ารักเลยThai Definition:เถียงไม่หยุด
(n)war of wordsSee Also:argument, quarrel, wrangle, disputeSyn.การปะทะคารม, การโต้เถียงThai Definition:การปะคารมกัน, การโต้เถียงทะเลาะกัน
(v)disputeSee Also:argue, debate, quarrel, squabble, clashSyn.ทะเลาะ, ทะเลาะวิวาทExample:สองคนนี้เป็นคู่อริที่เคยวิวาทต่อกันด้วยเรื่องส่วนตัวเมื่อหลายปีก่อนThai Definition:ทุ่มเถียงกันด้วยความโกรธ
(v)debateSee Also:dispute, quarrel, squabble, argueSyn.โต้เถียง, โต้คารม, เถียงExample:เขามีเรื่องระหองระแหงและเคยปะทะคารมกับหัวหน้ามาตลอด
(v)haggleSee Also:be too mindful, dispute, counterpurpose, take advantage, be incompatibleSyn.เกี่ยงงอนExample:พอให้ทำอะไรจะไม่ค่อยมีใครยอมทำเพราะมัวเกี่ยงกันและถึงแม้ทำด้วยกันก็มักจะมีปัญหาThai Definition:อาการที่ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมทำเพราะกลัวจะเสียเปรียบกันเป็นต้น
(v)be unwillingSee Also:contend, dispute, bargain, counterpurpose, haggle, argueSyn.เกี่ยง, ตั้งแง่, เล่นแง่Example:ทั้งสองฝ่ายสนับสนุนให้มีการเจรจารอบทวิภาคีนี้ต่อไปในอนาคตอันใกล้โดยไม่เกี่ยงงอนว่าจะต้องเป็นที่ไหนThai Definition:เกี่ยงอย่างมีเงื่อนไข, เกี่ยงเอาเชิง
(n)labor disputeSee Also:labor controversyExample:รัฐมนตรีมีอำนาจออกคำสั่งให้ข้อพิพาทแรงงานนำไปสู่การชี้ขาดUnit:ข้อThai Definition:ข้อขัดแย้งระหว่างนายจ้างกับลูกจ้างหรือสหภาพแรงงาน ที่ทั้งสองฝ่ายไม่สามารถตกลงกันได้ในเรื่องที่เกี่ยวกับสภาพการจ้าง
(n)contradictorySee Also:argument, disputeSyn.ข้อโต้แย้ง, ข้อขัดแย้งAnt.ข้อยุติExample:ฝ่ายค้านมีข้อแย้งซึ่งที่ประชุมไม่ยอมรับThai Definition:ความคิดที่ไม่ตรงกันหรือไม่เห็นด้วย
(v)disputeSee Also:debate, argue, wrangle, discussSyn.แย้ง, โต้แย้ง, ถกเถียง, โต้เถียงExample:ที่ประชุมยังคงเถียงกันอยู่ว่าโครงการนี้จะมีความเหมาะสมและมีความเป็นไปได้มากน้อยเพียงไหน
(n)litigantSee Also:disputant, contestant, both sides, partiesSyn.คู่ความ, คู่ปรับ, ศัตรู, คู่พิพาท, คู่อริExample:คู่กรณีทั้งสองฝ่ายตกลงกันได้แล้วThai Definition:ผู้ที่เกิดพิพาทกัน, บุคคล 2 ฝ่ายซึ่งมีส่วนเกี่ยวพันกันในเรื่องใดเรื่องหนึ่งNotes:(กฎหมาย)
(v)clashSee Also:fight, argue, collide, disputeSyn.โต้เถียง, ขัดแย้ง, ไม่ลงรอย, ทะเลาะ, ถกเถียงAnt.เห็นด้วยExample:สมศักดิ์กับสมชายเจอกันที่ไรเป็นต้องงัดข้อกันทุกที
(v)quarrelsomeSee Also:provoke a disputeExample:นายจะมามัวพาลกระแชงใส่พวกเราหน่อยเลย อยู่เฉยๆ ดีกว่าThai Definition:พาลหาเรื่องทำให้วุ่นวาย
(v)disputeSee Also:argue, quarrel, discuss, debate, wrangleSyn.วิวาท, ทะเลาะ, ถกเถียง, ทุ่มเถียง, โต้แย้ง, โต้เถียงExample:ประเทศไทยกับกัมพูชาพิพาทกันด้วยเรื่องกรรมสิทธิ์เขาพระวิหารThai Definition:โต้เถียงกัน, โต้แย้งกัน, พูดเกี่ยงแย่งกัน
(v)quarrelSee Also:argue, altercate, clash, dispute, squabbleSyn.ทะเลาะ, เถียง, ทุ่มเถียง, มีปากมีเสียง, ทะเลาะวิวาท, ทะเลาะเบาะแว้งAnt.ปรองดองExample:พี่น้องมีปากเสียงกันแต่เช้าThai Definition:ทุ่มเถียงกันรุนแรงถึงขั้นวิวาท
(v)argueSee Also:dispute, debateSyn.ปะทะคารม, ประคารมExample:กว่าจะเข้าวาระที่เป็นประโยชน์ต่อประชาชน ต้องเสียเวลาโต้คารมคารมระหว่างส.ส.พรรคฝ่ายค้านและส.ส.พรรครัฐบาล 2 ชั่วโมงThai Definition:พูดโต้ตอบกันไปมาด้วยถ้อยคำลึกซึ้ง
(v)argueSee Also:debate, disputeExample:ผมเป็นคนค่อนข้างดื้อเอาการอยู่ ถึงแม้จะมีนิสัยค่อนข้างสงบ ไม่ชอบโต้เถียงกับใคร แต่ผมก็ถือว่าเรื่องนี้ค่อนข้างสำคัญThai Definition:เถียงกันไปมา
(v)argueSee Also:counter, oppose, contradict, disputeAnt.เห็นด้วย, คล้อยตามExample:สถาปนิกโต้แย้งวิศวกรอย่างเอาจริงเอาจังThai Definition:แสดงความเห็นขัดแย้งกัน
(v)discussSee Also:debate, argue, disputeExample:เรื่องนี้ผมอยากเอามาถกกันดู ดูว่ามันจะกลายเป็นภาษาสำหรับอนาคตของเราจริงหรือThai Definition:ยกขึ้นมาพิจารณากันด้วยเหตุผล
(v)disputeSyn.โต้เถียง, โต้แย้งExample:คนงานก่อสร้างกลุ่มของทอนรวมหัวกันที่ร้านข้าวเหนียวส้มตำ ถกเถียงกันเรื่องที่ตั้งและขนาดของไร่Thai Definition:ยกเอาขึ้นมาพูดโต้แย้งกัน
(v)brawlSee Also:wrangle, bicker, quarrel, dispute, argue, squabble, spatSyn.ทุ่มเถียง, ทะเลาะวิวาท, ทะเลาะ, วิวาท, พิพาทAnt.ปรองดองExample:หากทะเลาะเบาะแว้งกับใครๆ เขาจะต้องจ้องเขม็งไปยังดวงตาของคู่อริตลอดเวลาThai Definition:ทะเลาะกันด้วยเรื่องเล็กๆ น้อยๆ หยุมๆ หยิมๆ
(v)quarrelSee Also:exchange words, argue, dispute, wrangleSyn.วิวาท, ทุ่มเถียง, เถียง, ทะเลาะเบาะแว้งAnt.ปรองดอง, สามัคคีExample:รัฐมนตรีคนนี้สร้างปัญหาจนขัดแย้ง หรือทะเลาะกับคนอื่นมามากแล้วThai Definition:ทุ่มเถียงกันด้วยความโกรธ, โต้เถียงกัน, เป็นปากเป็นเสียงกัน
(v)conflictSee Also:quarrel, disagree, dispute, wrangle, be quarrelsomeSyn.ขัดแย้ง, ระหองระแหง, ทะเลาะกัน, บาดหมางExample:เขาทั้งสองไม่ลงรอยกันมานานเป็นปีแล้ว
(v)argueSee Also:discuss, dispute, quarrelSyn.ปะทะคารม, โต้คารม, โต้เถียง, ตีฝีปากกัน, ถกเถียงAnt.สงบปากสงบคำExample:สามีภรรยาคู่นี้ประคารมกันเป็นประจำ
(n)conflictSee Also:fight, battle, dispute, collisionExample:มีการปลูกยูคาลิปตัสรุกเข้าไปในที่ที่ชาวบ้านทำกินอยู่มีกรณีพิพาทเกิดขึ้นเป็นประจำUnit:เรื่อง, เหตุ
(v)conflictSee Also:oppose, disagree, disputeExample:ระบบความเชื่อทางศาสนาต่างกันไม่จำเป็นจะเป็นเหตุให้เกิดการกระทบกระทั่งกันเสมอไปThai Definition:ไม่ลงรอยกัน, ไม่เห็นพ้องกัน
(n)controversySee Also:dispute, disputation, debate, argument, discussionSyn.การถกเถียง, การเถียง, การโต้แย้งExample:การโต้เถียงกันของผู้ใหญ่เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีกับเด็กๆ
(n)quarrelSee Also:squabble, bicker, wrangle, disputeSyn.การทะเลาะเบาะแว้ง, การวิวาท, การทะเลาะวิวาทAnt.การคืนดีExample:ปัญหาการทะเลาะและตบตีกันนั้นมีแทบทุกวัน ส่วนใหญ่มาจากเรื่องหึงหวงกันThai Definition:ทุ่มเถียงกันด้วยความโกรธ, โต้เถียงกัน, เป็นปากเป็นเสียงกัน
(n)quarrelSee Also:squabble, bicker, wrangle, disputeSyn.การวิวาท, การทะเลาะAnt.การคืนดีExample:เจ้าหน้าที่ตำรวจเข้าไประงับการทะเลาะวิวาทในวงเหล้าของชายหนุ่ม ก่อนเกิดการฆ่ากันเพื่อแย่งชิงหญิงสาวThai Definition:การทุ่มเถียงและต่อสู้กัน
(n)disputeSee Also:controversy, argument, quarrel, contention, brawl, wrangle, squabbleSyn.การทะเลาะวิวาท, การทะเลาะ, การโต้เถียงExample:การวิวาทกันของนักเรียนช่างกลสร้างความเดือดร้อนแก่ประชาชนทั่วไปเป็นอันมาก
(n)haggleSee Also:disputeExample:การเกี่ยงกันของสหรัฐอเมริกา และสหภาพโซเวียด ทำให้ไม่เกิดการแก้ปัญหาไม่ประสบผลสำเร็จ
(n)exhibitSee Also:property in dispute, common property in dispute, stolen propertySyn.หลักฐานExample:จำเลยถูกจับได้พร้อมด้วยของกลางThai Definition:ของที่ทำหรือมีไว้เป็นความผิด หรือที่ได้มาโดยได้กระทำความผิด หรือที่เกี่ยวเนื่องกับการกระทำความผิด หรือที่สงสัยว่าเป็นของดังกล่าว ซึ่งเจ้าพนักงานได้ยึดไว้เป็นหลักฐานในคดีอาญา
(n)argumentSee Also:dispute, debate, controversySyn.ข้อพิพาท, ข้อโต้เถียงExample:ฝ่ายค้านมีข้อโต้แย้งที่จะขอคัดค้านฝ่ายเสนอUnit:ข้อThai Definition:เนื้อหาสาระของการโต้แย้ง
(v)argueSee Also:have an argument, have a row, quarrel, have an altercation, disputeSyn.โต้เถียง, เถียง, ถกเถียงExample:ทั้งคู่ทุ่มเถียงกันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่องThai Definition:โต้แย้ง หรือเถียงกันอย่างรุนแรง
Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
[kān thalǿ] (n) EN: quarrel ; squabble ; bicker ; wrangle ; dispute  FR: querelle [ f ] ; dispute [ f ]
[kān tōthīeng] (n) EN: controversy ; dispute ; disputation ; debate ; argument ; discussion ; exchange  FR: discussion [ f ]
[kān tōthīeng kan] (n, exp) FR: dispute [ f ]
[karanī phiphāt] (n, exp) EN: conflict ; fight ; battle ; dispute ; quarrel ; controversy ; matter of controversy ; subject of litigation ; collision  FR: conflit [ m ]
[karanī phiphāt rawāng prathēt] (n, exp) EN: international legal dispute
[khaeng] (v) EN: compete ; contest ; vie ; race ; content ; match  FR: rivaliser ; concourir ; disputer une compétition ; jouer
[khān] (v) EN: oppose ; object ; disagree ; protest ; contradict ; dispute ; dissent  FR: protester ; s'opposer ; contrarier ; objecter
[khatkhān] (v) EN: oppose ; object ; disagree ; protest ; reject ; dissuade ; dispute ; ban  FR: s'opposer ; être en désaccord ; protester ; contester ; contredire
[khø khatyaēng] (n, exp) EN: matter in contention ; point of contention ; matter in dispute ; disagreement
[khøngklāng] (n) EN: property in dispute ; common property in dispute ; stolen property ; corpus deficit
[khøphiphāt] (n) EN: dispute ; argument ; controversy ; controversial point ; disputed point ; matter in dispute ; issue  FR: dispute [ f ]
[khøphiphāt raēng-ngān] (n, exp) EN: labor dispute
[khøthetjing thī mai āt tōyaēng dāi] (n, exp) EN: indisputable fact
[khø tōthīeng] (n, exp) EN: dispute ; argument ; controversy ; point of contention  FR: point de désaccord [ m ]
[khøtōyaēng] (n) EN: argument ; counter-argument ; objection ; point in opposition ; opposing view ; dispute ; disagreement ; contention
[khu phiphāt] (n) EN: litigant ; party to the dispute
[kīeng] (v) EN: haggle ; contend ; dispute ; be too mindful ; dispute ; counterpurpose ; take advantage ; be incompatible  FR: chicaner ; marchander ; ergoter ; lésiner
[kīeng-ngøn] (v) EN: be unwilling ; contend ; dispute ; bargain ; counterpurpose ; haggle ; argue  FR: rechigner ; renâcler
[klaiklīa khøphiphāt] (v, exp) EN: settle a dispute ; arrange differences ; reconcile differencies
[krathopkrathang] (v) EN: conflict ; oppose ; disagree ; dispute ; affect  FR: se mettre quelqu'un à dos ; entrer en conflit
[patha khārom] (v, exp) EN: debate ; dispute ; quarrel ; squabble ; argue ; cross verbal swords
[phiphāt] (v) EN: dispute ; have a dispute ; litigate ; quarrel  FR: se disputer
[phū chøp thīeng] (n, exp) FR: disputeur [ m ] (vx) ; disputeuse [ f ] (vx)
[prachan] (v) EN: rival ; compete ; vie  FR: rivaliser ; disputer
[prakūat] (v) EN: contest ; enter a contest ; compete ; enter a competition ; contend  FR: concourir ; entrer en compétition ; disputer
[reūang thalǿwiwāt] (n, exp) EN: point at issue ; matter in dispute
[thalǿ] (v) EN: quarrel ; exchange words ; have a brawl ; argue; dispute ; wrangle ; bicker ; squabble ; spat ; have a row  FR: se disputer ; se quereller ; se chamailler ; avoir une prise de bec
[thalǿbǿwaēng] (v) EN: brawl ; wrangle ; bicker ; quarrel ; dispute ; argue ; squabble ; spat
[thīeng] (v) EN: dispute ; debate ; argue ; wrangle ; discuss ; contradict ; talk back  FR: contester ; objecter ; répliquer ; discuter ; débattre
[thīeng kham mai tokfak] (v, exp) EN: argue incessantly ; dispute every word  FR: discuter sans relâche
[thokthīeng] (v) EN: dispute ; argue ; discuss
[tō] (v) EN: argue ; refute ; contradict ; dispute ; oopose ; back ; contend ; counter ; reply  FR: résister ; riposter ; répliquer ; réfuter ; s'opposer
[tōthīeng] (v) EN: argue ; debate ; dispute  FR: polémiquer ; batailler ; disputer (vx - litt.)
[tōyaēng] (v) FR: disputer ; controverser (r.)
[wiwāt] (v) EN: dispute ; argue ; debate ; quarrel ; squabble ; clash ; bully  FR: se disputer ; se quereller
[yaēng] (v) EN: protest ; take exception to ; object to ; dispute ; counter ; conflict ; contradict ; oppose ; dissent ; disagree ; reject ; contrast ; be incompatible ; be contradictory ; be contrary  FR: contredire ; réfuter
[yeūyaēng] (v) EN: snatch ; take forcibly ; catch as catch can  FR: disputer ; batailler
Oxford Advanced Learners Dictionary
WordNet (3.0)
(n)a person who disputes; who is good at or enjoys controversySyn.controversialist, eristic
(adv)in a disputatious mannerSyn.argumentatively
(n)a disagreement or argument about something importantSyn.difference of opinion, difference, conflict
(n)coming into conflict withSyn.contravention
(n)the quality of being beyond question or dispute or doubtSyn.unquestionableness, indubitability, unquestionability
(adj)impossible to doubt or disputeSyn.sure
(adj)generally agreed upon; not subject to disputeSyn.unquestioned, unchallenged
(adj)open to argument or debateSyn.disputable, debatable, moot
(v)take exception toSyn.dispute, gainsay
(adj)inclined or showing an inclination to dispute or disagree, even to engage in law suitsSyn.disputatious, litigious, disputative, combative
(n)a contentious speech act; a dispute where there is strong disagreementSyn.disceptation, contestation, disputation, arguing, tilt, argument, contention
(adj)capable of being disprovedSyn.disputable
(n)the formal presentation of a stated proposition and the opposition to it (usually followed by a vote)Syn.public debate, disputation
(adj)not open to question; obviously trueSyn.indisputable, undisputable
(v)have a disagreement over somethingSyn.scrap, dispute, altercate, argufy
(adv)in an unarguable and undisputed mannerSyn.undisputedly
Collaborative International Dictionary (GCIDE)

a. [ L. disputabilis: cf. F. disputable. See Dispute, v. i. ] 1. Capable of being disputed; liable to be called in question, controverted, or contested; or doubtful certainty or propriety; controvertible; as, disputable opinions, propositions, points, or questions. [ 1913 Webster ]

Actions, every one of which is very disputable. Jer. Taylor. [ 1913 Webster ]

2. Disputatious; contentious. [ Obs. ] Shak. [ 1913 Webster ]

n. State of being disputable. [ 1913 Webster ]

n. [ See Dispute, v. i. ] Proneness to dispute. [ Obs. ] Bp. Ward. [ 1913 Webster ]

a. [ L. disputants, p. pr. of disputare: cf. F. disputant. See Dispute, v. i. ] Disputing; engaged in controversy. Milton. [ 1913 Webster ]

n. One who disputes; one who argues in opposition to another; one appointed to dispute; a controvertist; a reasoner in opposition. [ 1913 Webster ]

A singularly eager, acute, and pertinacious disputant. Macaulay. [ 1913 Webster ]

n. [ OE. desputeson, disputacion, OF. desputeison, F. disputation, fr. L. disputatio. See Dispute, v. i. ] 1. The act of disputing; a reasoning or argumentation in opposition to something, or on opposite sides; controversy in words; verbal contest respecting the truth of some fact, opinion, proposition, or argument. [ 1913 Webster ]

2. A rhetorical exercise in which parties reason in opposition to each other on some question proposed. [ 1913 Webster ]

a. Inclined to dispute; apt to civil or controvert; characterized by dispute; as, a disputatious person or temper. [ 1913 Webster ]

The Christian doctrine of a future life was no recommendation of the new religion to the wits and philosophers of that disputations period. Buckminster.

-- Dis`pu*ta"tious*ly, adv. -- Dis`pu*ta"tious*ness, n. [ 1913 Webster ]

a. [ L. disputativus. ] Disposed to dispute; inclined to cavil or to reason in opposition; as, a disputative temper. I. Watts. [ 1913 Webster ]

v. i. [ imp. & p. p. Disputed; p. pr. & vb. n. Disputing. ] [ OE. desputen, disputen, OF. desputer, disputer, F. disputer, from L. disputare, disputatum; dis- + putare to clean; hence, fig., to clear up, set in order, reckon, think. See Putative, Pure. ] To contend in argument; to argue against something maintained, upheld, or claimed, by another; to discuss; to reason; to debate; to altercate; to wrangle. [ 1913 Webster ]

Therefore disputed [ reasoned, Rev. Ver. ] he in synagogue with the Jews. Acts xvii. 17. [ 1913 Webster ]

n. [ Cf. F. dispute. See Dispute, v. i. ] 1. Verbal controversy; contest by opposing argument or expression of opposing views or claims; controversial discussion; altercation; debate. [ 1913 Webster ]

Addicted more
To contemplation and profound dispute. Milton. [ 1913 Webster ]

2. Contest; struggle; quarrel. De Foe. [ 1913 Webster ]


Beyond dispute,
Without dispute
, indisputably; incontrovertibly.

Syn. -- Altercation; controversy; argumentation; debate; discussion; quarrel; disagreement; difference; contention; wrangling. See Altercation. [ 1913 Webster ]

v. t. 1. To make a subject of disputation; to argue pro and con; to discuss. [ 1913 Webster ]

The rest I reserve it be disputed how the magistrate is to do herein. Milton. [ 1913 Webster ]

2. To oppose by argument or assertion; to attempt to overthrow; to controvert; to express dissent or opposition to; to call in question; to deny the truth or validity of; as, to dispute assertions or arguments. [ 1913 Webster ]

To seize goods under the disputed authority of writs of assistance. Bancroft. [ 1913 Webster ]

3. To strive or contend about; to contest. [ 1913 Webster ]

To dispute the possession of the ground with the Spaniards. Prescott. [ 1913 Webster ]

4. To struggle against; to resist. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

Dispute it [ grief ] like a man. Shak.

Syn. -- To controvert; contest; gainsay; doubt; question; argue; debate; discuss; impugn. See Argue. [ 1913 Webster ]

a. Admitting no dispute; incontrovertible. Bailey. [ 1913 Webster ]

n. One who disputes, or who is given to disputes; a controvertist. [ 1913 Webster ]

Where is the disputer of this world? 1 Cor. i. 20. [ 1913 Webster ]

n. [ See Disputation. ] Dispute; discussion. [ Obs. ] Chaucer. [ 1913 Webster ]

n. [ Cf. F. indisputabilité. ] Indisputableness. [ 1913 Webster ]

a. [ Pref. in- not + disputable: cf. F. indisputable. ] Not disputable; incontrovertible; too evident to admit of dispute.

Syn. -- Incontestable; unquestionable; incontrovertible; undeniable; irrefragable; certain; positive; undoubted; sure; infallible.

-- In*dis"pu*ta*ble*ness, n. -- In*dis"pu*ta*bly, adv. [ 1913 Webster ]

a. Undisputed. [ 1913 Webster ]

a. Indisputable. Addison. -- Un*dis"pu*ta*ble*ness, n. [1913 Webster]

CC-CEDICT CN-EN Dictionary
[  /  , jiě jué, ㄐㄧㄝˇ ㄐㄩㄝˊ]to settle (a dispute); to resolve; to solve#351[Add to Longdo]
[, fāng, ㄈㄤ]square; quadrilateral; power (such as cube 立方); classifier for square things; upright; honest; fair and square; surname Fang; direction; party (to a dispute); one side; place; method; prescription; just; then; only then#417[Add to Longdo]
[  /  , jiū fēn, ㄐㄧㄡ ㄈㄣ]a dispute; tangled issue (e.g. legal); to dispute#3938[Add to Longdo]
[  /  , zhēng yì, ㄓㄥ ㄧˋ]controversy; dispute#4658[Add to Longdo]
[  /  , zhèn yíng, ㄓㄣˋ ㄧㄥˊ]group of people; camp; faction; sides in a dispute#8297[Add to Longdo]
[  /  , zhēng chǎo, ㄓㄥ ㄔㄠˇ]dispute; strife#9414[Add to Longdo]
[  /  , zhēng zhí, ㄓㄥ ㄓˊ]dispute; disagree#9536[Add to Longdo]
[  /  , fēng bō, ㄈㄥ ㄅㄛ]disturbance; crisis; disputes; restlessness#9731[Add to Longdo]
[ / , biàn, ㄅㄧㄢˋ]dispute; debate; argue; discuss#9736[Add to Longdo]
[  /  , zhēng duān, ㄓㄥ ㄉㄨㄢ]dispute; controversy; conflict#12120[Add to Longdo]
[ , píng xī, ㄆㄧㄥˊ ㄒㄧ]settle (a dispute); quiet down; suppress#12263[Add to Longdo]
[ , chōu qiān, ㄔㄡ ㄑㄧㄢ]to draw straws (to settle a dispute); a ballot (in share dealing)#12637[Add to Longdo]
[  /  , fēn zhēng, ㄈㄣ ㄓㄥ]to dispute#18449[Add to Longdo]
[  , dǎ guān si, ㄉㄚˇ ㄍㄨㄢ ㄙ˙]to file a lawsuit; to sue; to dispute#18780[Add to Longdo]
[  /  , zhēng biàn, ㄓㄥ ㄅㄧㄢˋ]a dispute; to wrangle#20564[Add to Longdo]
[  /  , jiū gé, ㄐㄧㄡ ㄍㄜˊ]entanglement; dispute#22361[Add to Longdo]
[ / , xìn, ㄒㄧㄣˋ]quarrel; dispute; a blood sacrifice (arch.)#28174[Add to Longdo]
[ , kǒu shé, ㄎㄡˇ ㄕㄜˊ]tongue; dispute#28387[Add to Longdo]
[ , zī shì, ㄗ ㄕˋ]to cause trouble; to provoke a dispute#29945[Add to Longdo]
[ , jiào àn, ㄐㄧㄠˋ ㄢˋ]lesson plan; teaching plan; a "missionary case" (a dispute over Christian missionaries during the late Qing)#31275[Add to Longdo]
[  /  , biàn bó, ㄅㄧㄢˋ ㄅㄛˊ]dispute; refute#38191[Add to Longdo]
[    /    , Nán shā qún dǎo, ㄋㄢˊ ㄕㄚ ㄑㄩㄣˊ ㄉㄠˇ]Spratly islands, disputed between China, Malaysia, the Philippines, Taiwan and Vietnam#60805[Add to Longdo]
[   /   , dǎ yuán chǎng, ㄉㄚˇ ㄩㄢˊ ㄔㄤˇ]to help to resolve a dispute; to smooth things over#61396[Add to Longdo]
[  /  , zī rǎo, ㄗ ㄖㄠˇ]to cause trouble; to provoke a dispute#68291[Add to Longdo]
[    /    , diān pū bù pò, ㄉㄧㄢ ㄆㄨ ㄅㄨˋ ㄆㄛˋ]solid; irrefutable; incontrovertible; indisputable; unbreakable#69744[Add to Longdo]
[  /  , qí qiáng, ㄑㄧˊ ㄑㄧㄤˊ]to sit on the fence; to take both sides in a dispute#93111[Add to Longdo]
[  /  , gōng duàn, ㄍㄨㄥ ㄉㄨㄢˋ]arbitration (in legal dispute)#99121[Add to Longdo]
[  /  , jiě kòu, ㄐㄧㄝˇ ㄎㄡˋ]lit. to unbutton; fig. to solve a dispute#138530[Add to Longdo]
[    /    , pái nàn jiě fēn, ㄆㄞˊ ㄋㄢˋ ㄐㄧㄝˇ ㄈㄣ]to remove perils and solve disputes (成语 saw); to reconcile differences#184529[Add to Longdo]
[  /  , biàn zhēng, ㄅㄧㄢˋ ㄓㄥ]to argue; to dispute#265644[Add to Longdo]
[   /   , hé jiě fèi, ㄏㄜˊ ㄐㄧㄝˇ ㄈㄟˋ]money settlement (fine or payment to end a legal dispute)#291580[Add to Longdo]
[, jiū, ㄐㄧㄡ]complicated, confused; dispute#445280[Add to Longdo]
[, náo, ㄋㄠˊ]wrangling, contention, to dispute#909753[Add to Longdo]
[    /    , shì xí zhī zhēng, ㄕˋ ㄒㄧˊ ㄓ ㄓㄥ]succession struggle; dispute over inheritance[Add to Longdo]
[  /  , fēn zhēng, ㄈㄣ ㄓㄥ]to dispute; to struggle for mastery[Add to Longdo]
[       /       , Sī pǔ lā Tè lì qún dǎo, ㄙ ㄆㄨˇ ㄌㄚ ㄊㄜˋ ㄌㄧˋ ㄑㄩㄣˊ ㄉㄠˇ]Spratly islands, disputed between China, Malaysia, the Philippines, Taiwan and Vietnam; same as 南沙群島|南沙群岛[Add to Longdo]
[  /  , zhēng sòng, ㄓㄥ ㄙㄨㄥˋ]dispute involving litigation; legal dispute[Add to Longdo]
[  /  , Dú dǎo, ㄉㄨˊ ㄉㄠˇ]Dokdo (Japanese Takeshima 竹島|竹岛), disputed islands in Sea of Japan[Add to Longdo]
[  /  , Zhú dǎo, ㄓㄨˊ ㄉㄠˇ]Takeshima (Korean Dokdo 獨島|独岛), disputed islands in Sea of Japan[Add to Longdo]
[, xìn, ㄒㄧㄣˋ]variant of 釁|衅; quarrel; dispute; a blood sacrifice (arch.)[Add to Longdo]
[  /  , xìn duān, ㄒㄧㄣˋ ㄉㄨㄢ]pretext for a dispute[Add to Longdo]
[, kěn, ㄎㄣˇ]gums (of the teeth); to dispute[Add to Longdo]
Saikam JP-TH-EN Dictionary
争う
[あらそう, arasou] TH: โต้เถียง
争う
[あらそう, arasou] EN: to dispute
争議
[そうぎ, sougi] TH: การถกเถียง
争議
[そうぎ, sougi] EN: dispute
DING DE-EN Dictionary
Arbeitskampf { m }
labor dispute [ Am. ]; labour dispute [ Br. ][Add to Longdo]
Auseinandersetzung { f }; Disput { m }; Streit { m }; Streitigkeit { f }; Zwistigkeit { f } | innenpolitische Auseinandersetzung | eine Streitigkeit beilegen; einen Strei schlichten; einen Streit regeln
dispute | dispute over domestic policy | to settle a dispute[Add to Longdo]
Disputant { m } | Disputanten { pl }
debater | debaters[Add to Longdo]
Disputant { m } | Disputanten { pl }
disputant | disputants[Add to Longdo]
Disputation { f } | Disputationen { pl }
disputation | disputations[Add to Longdo]
Grenzkonflikt { m }
border dispute[Add to Longdo]
Kompetenzstreitigkeit { f }; Kompetenzkonflikt { m }
dispute over respective areas of authority[Add to Longdo]
Partei { f } [ jur. ] | die streitenden Parteien | vertragsschließende Parteien | ein Dritter
party | the parties to a dispute | contracting parties | a third party[Add to Longdo]
Patentstreitigkeit { m }
patent dispute[Add to Longdo]
Religionsstreit { n }
religious dispute[Add to Longdo]
Streit { m }; Wortstreit { m }
Streitbarkeit { f }
disputability[Add to Longdo]
Streitfall { m } (bei Verträgen)
Streitfallregelung { f }
commercial settlement of a dispute[Add to Longdo]
Streitfrage { f } | Streitfragen { pl }
dispute; matter of discussion | disputes[Add to Longdo]
Streitgegenstand { m }
matter in dispute[Add to Longdo]
Streitobjekt { n }
object of dispute[Add to Longdo]
Streitsucht { f }
disputatiousness[Add to Longdo]
Tarifkonflikt { m }
pay dispute[Add to Longdo]
Unbestreitbarkeit { f }
indisputability[Add to Longdo]
Zwist { m }
(Streit) beilegen
to resolve (dispute)[Add to Longdo]
disputieren | disputierend | disputiert | disputiert | disputierte
to contend | contending | contended | contends | contended[Add to Longdo]
disputierend
disputiert
disputierte
disputierte
eindeutig { adj }
clear; undisputed; indisputable[Add to Longdo]
streiten; abstreiten; anfechten | streitend; abstreitend; anfechtend | gestritten; abgestritten; angefochten | streitet
to dispute | disputing | disputed | disputes[Add to Longdo]
streiten; zanken; disputieren
to spat [ Am. ][Add to Longdo]
streitsüchtig
disputatious[Add to Longdo]
streitsüchtig { adv }
disputatiously[Add to Longdo]
noch strittig
still in dispute[Add to Longdo]
strittiger Punkt
the disputed point[Add to Longdo]
strittig
disputable[Add to Longdo]
unangefochten; unbestritten { adj }
undisputed[Add to Longdo]
unbestreitbar { adj }
indisputable[Add to Longdo]
unbestreitbar { adv }
indisputably[Add to Longdo]
unbestritten { adv }
undisputedly[Add to Longdo]
unbestritten { adv }
undisputably[Add to Longdo]
unstreitig { adj } | unstreitiger | am unstreitigsten
indisputable | more indisputable | most indisputable[Add to Longdo]
unumstritten
undisputable[Add to Longdo]
Darüber lässt sich streiten.
That's open to dispute.[Add to Longdo]
EDICT JP-EN Dictionary
[ぎろん, giron](n, vs) argument; discussion; dispute; controversy; (P)#122[Add to Longdo]
[ろん, ron](n) (1) argument; discussion; dispute; controversy; discourse; debate; (2) theory; doctrine; (3) essay; treatise; comment#860[Add to Longdo]
[ろんそう, ronsou](n, vs, adj-no) controversy; dispute; (P)#3874[Add to Longdo]
[あらそい, arasoi](n) dispute; strife; quarrel; dissension; conflict; rivalry; contest; (P)#4408[Add to Longdo]
[ふんそう, funsou](n, vs, adj-no) dispute; trouble; strife; (P)#4688[Add to Longdo]
[けっして(P);けして(ik), kesshite (P); keshite (ik)](adv) never; by no means; decidedly; indisputably; (P)#5885[Add to Longdo]
[こうそう, kousou](n, vs) dispute; resistance; (P)#7782[Add to Longdo]
[めぐる, meguru](v5r, vi) (1) to go around; (2) to return; (3) to surround; (4) (See を巡って) to concern (usu. of disputes); (P)#8110[Add to Longdo]
[あらそう, arasou](v5u, vi) (1) to compete; to contest; to contend; (2) to quarrel; to argue; to dispute; to be at variance; to oppose; (3) (See 争えない) (usu. in negative form) to deny (e.g. evidence); (P)#12751[Add to Longdo]
[うたがわしい, utagawashii](adj-i) doubtful; questionable; uncertain; disputable; suspicious; (P)#16835[Add to Longdo]
[をめぐって, womegutte](exp) in regard to; concerning (usu. of disputes)[Add to Longdo]
[おしもんどう, oshimondou](n) dispute; heated questioning and answering; (P)[Add to Longdo]
[かていそうぎ, kateisougi](n) domestic dispute; family trouble[Add to Longdo]
[がくえんふんそう, gakuenfunsou](n) campus dispute; campus strife[Add to Longdo]
[かんかつあらそい, kankatsuarasoi](n) jurisdictional dispute[Add to Longdo]
[ぎもんひょう, gimonhyou](n) disputed ballot[Add to Longdo]
[けいそう, keisou](n, adj-no) contention; dispute; conflict; controversy; (P)[Add to Longdo]
[けいそうぶつ, keisoubutsu](n) legal point of contention; matter in dispute; subject of debate; issue in contention[Add to Longdo]
[けいやくもんだい, keiyakumondai](n) contract dispute[Add to Longdo]
[けっちゃくをつける, kecchakuwotsukeru](exp, v1) to settle (a dispute)[Add to Longdo]
[いいあい, iiai](n) quarrel; dispute[Add to Longdo]
[いいあらそう, iiarasou](v5u, vt) to quarrel; to dispute[Add to Longdo]
[こうがいとうちょうせいいいんかい, kougaitouchouseiiinkai](n) Environmental Dispute Coordination Commission[Add to Longdo]
[くちげんか(P);くちけんか(口喧嘩), kuchigenka (P); kuchikenka ( kuchigenka )](n, vs) quarrel; dispute; (P)[Add to Longdo]
[こうろん, kouron](n, vs) dispute; quarrel; (P)[Add to Longdo]
[こうじょうへいさ, koujouheisa](n) (1) factory closure; factory shutdown; (2) lockout (e.g. during industrial dispute)[Add to Longdo]
[こっきょうふんそう, kokkyoufunsou](n) international border dispute[Add to Longdo]
[こくさいふんそう, kokusaifunsou](n) international dispute[Add to Longdo]
[じりめいはく, jirimeihaku](n) facts being beyond dispute; logic being indisputable[Add to Longdo]
[しゅうろん, shuuron](n) doctrinal dispute (within or between religious schools)[Add to Longdo]
[みにくいあらそい, minikuiarasoi](n) scandalous dispute[Add to Longdo]
[しんけんあらそい, shinken'arasoi](n) custody battle; custody dispute[Add to Longdo]
[みずげんか, mizugenka](n) (See 水争い) dispute over the distribution of water into paddies during the summer (in rural areas)[Add to Longdo]
[みずあらそい, mizuarasoi](n) (See 水喧嘩) dispute over water rights; dispute over the distribution of water into paddies during the summer (in rural areas)[Add to Longdo]
[せいじけっちゃく, seijikecchaku](n) a political settlement; settling (a dispute) politically (without resorting to force)[Add to Longdo]
[あらそいごと, arasoigoto](n) dispute[Add to Longdo]
[あらそうべからざる, arasoubekarazaru](exp, adj-pn) indisputable[Add to Longdo]
[あらそえない, arasoenai](adj-i) (See 争う・あらそう) indisputable; undeniable; unmistakable[Add to Longdo]
[あらそわれない, arasowarenai](exp, adj-i) indisputable; undeniable; unmistakable[Add to Longdo]
[そうぎ, sougi](n) dispute; quarrel; strike; (P)[Add to Longdo]
[そうしょう, soushou](n, adj-no) dispute by legal action; contentious[Add to Longdo]
[そうたん, soutan](n) beginning of a dispute[Add to Longdo]
[そうろん, souron](n, vs) argument; dispute; controversy[Add to Longdo]
[そうぞくあらそい, souzokuarasoi](n) inheritance dispute[Add to Longdo]
[たいぎょうせんじゅつ, taigyousenjutsu](n) slowdown strategy; go-slow tactics (of workers in a labor dispute)[Add to Longdo]
[ちゅうえつふんそう, chuuetsufunsou](n) dispute between China and Vietnam[Add to Longdo]
[はばつあらそい, habatsuarasoi](n) factional dispute; factional strife; rivalry between factions[Add to Longdo]
[ふうは, fuuha](n) wind and waves; rough seas; storm; dispute; quarrel; trouble[Add to Longdo]
[ふんじょう, funjou](n, vs) disturbance; trouble; dispute[Add to Longdo]
[もんくなく, monkunaku](adv) (See 文句なし) undisputedly; perfectly[Add to Longdo]
เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ