*ล่น*

(กฺล่น) ก. เกลื่อนกลาด, ดื่นดาษ, เรี่ยรายอยู่.

น. มหรสพต่าง ๆ, การแสดงต่าง ๆ เพื่อความสนุกสนานรื่นเริง.

ว. เกลื่อน, ดาษดื่น, กลาดเกลื่อน ก็ว่า.

น. ของสำหรับเด็กเล่นเพื่อให้สนุกหรือเพลิดเพลิน.

ว. เล็กมาก.

ก. ชอบสนุกสนานและชอบกระเซ้าเย้าแหย่ เช่น ถ้าเขาไปเที่ยวด้วย พวกเราจะไม่รู้สึกเหงา เพราะเขาเป็นคนขี้เล่น, มีอารมณ์ดีไม่งอแง (มักใช้แก่เด็กเล็ก ๆ ) เช่น ตาหนูคนนี้ขี้เล่น

ปล่อยตัวจนเกินพอดี (ใช้แก่ผู้หญิง) เช่น ผู้หญิงคนนี้ขี้เล่นไม่ไว้ตัวเลย.

ก. ลูบคลำและบีบเน้นไปมา.

น. แหล่เทศน์มหาชาตินอกเรื่องเดิม มักมีทำนองตลกขบขันหรือเป็นเชิงสั่งสอนเป็นต้น โดยเฉพาะในกัณฑ์ชูชก มหาพน และมหาราช.

(เคฺล้น) ก. บีบเน้นไปมา.

(จักกะแหฺล่น, จั๊กกะแหฺล่น) ว. จวนเจียน, เกือบ, หวุดหวิด, เช่น จักแหล่นจะไม่ทันรถไฟ.

ก. ให้แล่น เช่น ตีด้วยเชือกเขาแขง ไม้ท้าวแทงจำแล่นแล (ม. คำหลวง มหาราช).

น. ระยะเวลาที่รวดเร็ว เกิดขึ้นทันทีทันใด เช่น ความคิดชั่วแล่น.

น. ชื่อของบุคคลที่ใช้กันในหมู่ญาติหรือผู้ใกล้ชิด.

ก. ขาดตกไปโดยไม่ตั้งใจ.

น. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง สัมผัสสระคำที่ ๕ กับคำที่ ๖ ในแต่ละวรรค เช่น ขอเดชะพระ องค์จงโปรดเศียร ให้สมเพียรโย ธาข้าบาทสนอง (ศิริวิบุลกิติ์), ในศิริวิบุลกิติ์ เรียก สิงห์โตเล่นหาง

ชื่อเพลงไทย อัตรา ๒ ชั้น หน้าทับปรบไก่

ชื่อเพลงไทยประเภทเพลงเถา.

ว. ดูเหมือนรอบคอบถี่ถ้วน แต่ไม่รอบคอบถี่ถ้วนจริง, ประหยัดในสิ่งที่ไม่ควรประหยัด ไม่ประหยัดในสิ่งที่ควรประหยัด.

ว. เรียกข้าวสารที่หุงยังไม่สุกดี ยังมีแกนเมล็ดข้าวเหลืออยู่บ้าง ว่า ข้าวท้องเล็น.

ก. โปนออก เช่น ตาทะเล้น, ล้นออก เช่น เนื้อผ้าตรงตะเข็บทะเล้นออก

อาการที่ทำหน้าเป็นหรือหลอกล้อโดยไม่เหมาะแก่บุคคลหรือไม่ถูกกาลเทศะ เช่น อย่ามาทะเล้นกับแม่นะ.

ก. แสร้งทำเล่น ๆ หรือล้อหลอกเป็นการลองเชิง แต่เมื่อเห็นเขาเผลอตัวหรือไม่ว่าก็เอาจริง, เล่นก็ได้ จริงก็ได้.

ก. นอนพักผ่อนโดยไม่คิดว่าจะหลับ.

ก. นั่งพักผ่อน.

น. นํ้าที่พุ่งเป็นลำขึ้นไปในอากาศเนื่องจากลมงวง, พวยนํ้า ก็ว่า.

(ปฺล้น) ก. ใช้กำลังลอบมาหักโหมแย่งชิงเอาโดยไม่รู้ตัว.

ก. เป็นฐานความผิดอาญา ที่ผู้ชิงทรัพย์ร่วมกันกระทำความผิดตั้งแต่ ๓ คนขึ้นไป เรียกว่า ความผิดฐานปล้นทรัพย์.

ก. โกงกินทรัพย์สมบัติของชาติ.

ก. ข่มขืนกระทำชำเรา.

ก. ปล้นโดยใช้วิธีรมยาให้เจ้าของทรัพย์หลับสนิทไม่รู้สึกตัว.

ว. ง่าย, สะดวกสบาย, เช่น เขาใช้เงินเป็นว่าเล่น.

ก. เอาหลอดเป่าไฟเพื่อเชื่อมโลหะเช่นทอง นาก เงิน ให้ติดกัน.

น. หลอดเป่าไฟสำหรับเชื่อมโลหะให้ติดกัน.

ก. ปริ่มน้ำ เช่น เรือแปล้น้ำ.

น. เพื่อนที่เล่นหัวกันมาตอนเป็นเด็ก.

(มะลน, มะล่น) ก. วิ่ง, รีบ.

ก. คิดฝันในเรื่องที่เป็นไปไม่ได้, คิดสมบัติบ้า, สร้างวิมานในอากาศ.

ว. เก่ง, พิเศษกว่าธรรมดา, เช่น ฝีปากไม่ใช่เล่น เด็กคนนี้ซนไม่ใช่เล่น.

ก. ไม่ร่วมด้วย, ไม่เอาด้วย, เช่น เรื่องนี้ไม่เล่นด้วย.

ก. วิ่ง, วิ่งเร็ว.

ก. พ้นหรือเลยระดับที่เปี่ยมอยู่แล้วจนไหลออกมา เช่น น้ำล้นตุ่ม ข้าวสารล้นกระสอบ, เกินกำหนดจนคงอยู่ไม่ได้ เช่น คนมากจนล้นห้องประชุม.

ว. ยิ่ง เช่น งานล้น สวยล้น

ค่อนข้างทะลึ่ง, เกินพอดี, เช่น เด็กคนนี้พูดจาล้น.

ว. ลักษณะที่กินมากจนแน่น เช่น กินจนล้นกระเพาะ.

น. คำเรียกพระมหากษัตริย์ เช่น ล้นเกล้าล้นกระหม่อมของปวงชนชาวไทย.

ว. ใช้เป็นราชาศัพท์ หมายความว่า มากล้นพ้นประมาณ, ใช้เขียนย่อว่า ล้นเกล้าฯ ก็ได้ เช่น นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณล้นเกล้าฯ หาที่สุดมิได้.

ว. มากจนเกินความต้องการของตลาด เช่น สินค้าล้นตลาด.