167 ผลลัพธ์ สำหรับ 

*disgrace*

 ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: disgrace, -disgrace-
ค้นหาอัตโนมัติโดยใช้disgrace
Hope Dictionary
(ดิสเกรส') n. การเสียหน้า, ความเสื่อมเสีย, การถอดถอนยศฐาบรรดาศักดิ์, ความอัปยศอดสู vt. ทำให้เสียหน้า, ทำให้ขายหน้า, ทำให้เสื่อมเสีย.See Also:disgracer n.Syn.shame, dishonourAnt.honour, credit
(ดิสเกรส'ฟูล) adj. น่าอับอายขายหน้า, น่าอัปยศอดสู, เสียหน้า, เสื่อมเสียSyn.disreputable
Nontri Dictionary
(n)ความอัปยศอดสู, ความอับอาย, ความเสื่อมเสีย, ความขายหน้า
(vt)ทำให้ขายหน้า, ทำให้อับอาย, ทำให้เสียหน้า, ทำให้เสื่อมเสีย
(adj)น่าอาย, น่าขายหน้า, น่าอัปยศอดสู, เสียหน้า
NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
(v)disgraceSee Also:lose fame, lose face, humiliate, embarrass, dishonourSyn.อับอายขายหน้า, เสื่อมเสียExample:เขาต้องอัปยศอดสูเพราะพฤติกรรมคอรัปชั่นได้ถูกเปิดเผยสู่สาธารณะชนThai Definition:เสื่อมเสียชื่อเสียง, น่าอับอายขายหน้า
(v)be shamefulSee Also:be disgraceful, be embarrassing, be humiliatingSyn.น่าอาย, น่าขายหน้าExample:การถูกขับออกจากตำแหน่งของเขานั้นน่าอัปยศเสื่อมเกียรติกว่าอะไรทั้งสิ้น
(v)be shamefulSee Also:be disgraceful, be embarrassing, be humiliatingSyn.น่าอายExample:คำพูดของเขาทำให้น่าขายหน้า
(v)feel ashamedSee Also:disgraceSyn.ขายหน้า, อับอาย, อับอายขายหน้าExample:ลูกชายของเขาทำให้พ่อแม่ต้องขายหน้าขายตาญาติๆ ทุกคนThai Definition:รู้สึกอับอายอย่างที่ไม่กล้าสู้หน้าใครๆ
(v)disgraceSee Also:shame, feel ashamedSyn.อับอาย, เสียหน้า, ขายหน้าขายตาExample:หล่อนต้องขายหน้าเพื่อนเพราะเขามักจะแสดงกิริยาไม่เรียบร้อยต่อหน้าเพื่อนๆThai Definition:รู้สึกอับอายอย่างที่ไม่กล้าสู้หน้าใครๆ
(n)shamefulnessSee Also:discredit, dishonour, disgrace, infamy, ignominyExample:เขาได้รับความอับอายขายหน้าอย่างร้ายแรงThai Definition:การอายไม่กล้าสู้หน้า
(n)dishonourSee Also:disgrace, ignominy, shamefulness, opprobriumSyn.ความเสื่อมเสีย, ความไร้ยศ, ความเสื่อมชื่อเสียง, ความอับอายขายหน้าExample:ขอให้ใช้อำนาจเพื่อสร้างเกียรติยศเกียรติศักดิ์อย่าใช้อำนาจไปเพื่อสร้างความอัปยศ
(n)disgraceSee Also:ignominy, dishonour, discreditSyn.ความเสียหายExample:ทุกวันนี้มีพระภิกษุจำนวนมากประพฤติผิดพระธรรมวินัยก่อให้เกิดความเสื่อมเสียทางศีลธรรม
(v)be disgracefulSee Also:be shameful, be inglorious, be dishonorable, be ignominiousSyn.ขายหน้า, ละอาย, น่าละอาย, อับอายAnt.น่าภาคภูมิใจ, น่ายกย่อง, น่าชมเชย, น่าสรรเสริญExample:ลูกสาวผู้ใหญ่วงศ์หอบผ้าหนีตามผู้ชายไป งามหน้าละคราวนี้Thai Definition:น่าขายหน้า, เป็นคำประชดในทางไม่ดี เช่นไปทำเสียหายมาแล้วพูดว่า งามหน้าละคราวนี้
(adj)disgracefulSee Also:uglySyn.น่าเกลียด, น่าอายExample:ภาพที่เห็นเป็นภาพอุจาดตาสิ้นดี
(adj)defamedSee Also:shameful, disgraceful, ignominiousSyn.อับอาย, ขายหน้า, เสื่อมเสีย, อดสูExample:องค์การโทรศัพท์แห่งประเทศไทยเกือบได้ลงนามในสัญญาอัปยศหมื่นกว่าล้านบาท เพื่อขยายเครือข่ายสื่อสัญญาณความเร็วสูงThai Definition:เสื่อมเสียชื่อเสียง, น่าอับอาย
(v)be disgracefulSee Also:be shameful, be ashamedSyn.ขายหน้า, อับอายExample:บัดนี้เครื่องดื่มโคคา-โคลา และเป๊ปซี่แพร่หลายไปทั่วชนบท ชาวบ้านจะรู้สึกอับอายขายหน้า ถ้าไม่รับแขกด้วยน้ำขวด
(adv)disgracefullySee Also:ignominiouslySyn.อับอาย, ขายหน้า, เสื่อมเสีย, อดสูExample:คลินตันจะไม่มีวันต้องลาออกจากตำแหน่งไปอย่างอัปยศ เพื่อหนีกระบวนการอิมพีชเมนต์Thai Definition:เสื่อมเสียชื่อเสียง, น่าอับอาย
(v)be ingloriousSee Also:incur disgraceSyn.อัปยศ, เสื่อมเสีย, อับอายExample:เขาถูกกระทำให้เสียเกียรติ เสียชื่อเสียงของตนเอง และวงศ์ตระกูลThai Definition:เสียชื่อเสียง
(v)shameSee Also:disgraceSyn.ขายหน้า, เสียความนิยมExample:ผู้อำนวยการโครงการกำลังเดือดาลเพราะต้องเสียแต้มในการสร้างความนิยมของลูกค้าเนื่องจากความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของลูกน้อง
(v)share the blameSee Also:be disgraced, lose faceSyn.ขายหน้าExample:ถ้าเรื่องปูนที่ตนเองเชี่ยวชาญทำได้ไม่ดีคงจะเสียรังวัดเอามากเหมือนกันThai Definition:พลอยเสียหายไปด้วย
(v)discreditSee Also:disparage, disgrace, tarnish, undermineSyn.เสียสง่า, เสียศักดิ์ศรี, เสื่อมราศีExample:หากการกระทำใดที่กระทำแล้วทำให้เสียราศี ให้โทษ ผู้มีสติก็ควรยับยั้งการกระทำนั้น
(v)insultSee Also:humiliate, dishonor, disgraceSyn.ดูหมิ่น, ดูถูกAnt.ยกย่องExample:ศักดิ์ศรีอดีตนายพลของกองทัพถูกหมิ่นอย่างรุนแรงThai Definition:แสดงอาการเป็นเชิงดูถูก
(v)humiliateSee Also:shame, disgrace, turn against, mortify, insultExample:เขาต้องการประชดบิดาและฉีกหน้าเขาให้เจ็บอายThai Definition:ทำให้ได้รับความอับอาย, ทำให้เสียหน้า
(v)discreditSee Also:disgraceAnt.มีเกียรติThai Definition:ทำให้เกียรติหมดไป
(adj)disgracefulSee Also:shameful, dishonorableSyn.น่าอดสู, น่าขายหน้า, น่าอายAnt.น่าชื่นชม, น่ายินดีExample:วัยรุ่นคิดว่า การเปลี่ยนแปลงในร่างกายเป็นเรื่องน่าอับอาย
(v)be disgracefulSee Also:be shameful, put to shameSyn.น่าอดสู, น่าขายหน้า, น่าอายAnt.น่าชื่นชม, น่ายินดีExample:ผมถูกตราหน้าว่าเป็นลูกไม่มีพ่อ น่าอับอายแค่ไหน
(v)be shamefulSee Also:be disgraceful, put to shameSyn.น่าอดสู, น่าอับอาย, น่าขายหน้าAnt.น่าชื่นชม, น่ายินดีExample:มันน่าอายมากที่จะบอกว่า เรื่องเลวๆ นี้ผมทำมันเอง
(adj)shamefulSee Also:disgracefulSyn.น่าอดสู, น่าอับอาย, น่าขายหน้าAnt.น่าชื่นชม, น่ายินดีExample:เขาให้เหตุผลว่า สิ่งน่าอายเหล่านี้เป็นผลงานของคนในชุมชนแออัด
(v)disgrace the enemy in effigy before a battle in order to encourage the troopsSee Also:insult the enemy in effigyExample:แม่ทัพทำพิธีตัดไม้ข่มนามก่อนที่จะออกศึกThai Definition:ทำพิธีข่มชื่อศัตรูก่อนยกทัพ
(v)lose one's honourSee Also:be disgraced, be dishonouredExample:ประธานาธิบดีโซเวียตยอมเสียศักดิ์ศรีเดินทางไปเยือนอดีตประเทศศัตรู เพื่อผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจThai Definition:สูญเสียเกียรติศักดิ์, สูญเสียเกียรติ
(adj)ashamedSee Also:shameful, disgracefulSyn.อัปยศ, อัปยศอดสูExample:แผนการไล่ชาวบ้านออกจากพื้นที่ทำกินเป็นเรื่องอดสูที่สุดในการแก้ปัญหา
(adv)unduly exposed to the public eyeSee Also:shamefully, disgracefullySyn.เปิดเผย, ไม่มิดชิดAnt.มิดชิดExample:ในการจัดงานบุญไม่น่าให้พระภิกษุสงฆ์เข้ามาเกี่ยวข้องอย่างประเจิดประเจ้อหรือออกหน้าออกตาเกินไปThai Definition:อาการกระทำที่ถือกันว่าน่าละอายหรือไม่บังควรให้คนอื่นเห็น
Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
[ap-āi khāinā] (v, exp) EN: be disgraceful ; be shameful ; be ashamed  FR: être déshonoré
[appayot] (n) EN: shame ; disgrace ; dishonour ; ignomity  FR: honte [ f ]
[appayot] (adj) EN: defamed ; shameful ; disgraceful ; ignominious  FR: ignoble ; honteux
[appayot] (adv) EN: disgracefully ; ignominiously
[appayot otsū] (v) EN: shame ; disgrace ; lose fame ; lose face ; humiliate ; embarrass ; dishonour
[batsī] (adj) EN: shameful ; disgraceful ; ignominious ; ashamed  FR: honteux ; ignoble
[chīknā] (v) EN: humiliate : mortify ; insult ; disgrace ; shame ; turn against  FR: humilier
[khāinā] (v) EN: lose face ; suffer shame ; disgrace ; shame ; feel ashamed  FR: perdre la face
[khwām seūamsīa] (n) EN: disgrace ; ignominy ; dishonour ; discredit
[min] (v) EN: insult ; humiliate ; dishonor ; disgrace  FR: diffamer ; insulter ; humilier
[mūamøng] (adj) EN: tainted ; tarnished ; reproachable ; blemished ; not completely exonerated ; in disgrace ; under a cloud  FR: sali ; terni
[ngāmnā] (v) EN: be disgraceful ; be shameful ; be inglorious ; be dishonorable; be ignominious
[otsū] (adj) EN: ashamed ; shameful ; disgraceful
[thamlāi kīet] (v, exp) EN: discredit ; disgrace  FR: discréditer
[tok krapǿng] (v, exp) EN: be out of favour ; have a downfall ; become a has-been ; suffer a misfortune  FR: être en disgrâce
[ujāt] (adj) EN: disgraceful ; ugly  FR: obscène ; indécent
WordNet (3.0)
(adj)giving offense to moral sensibilities and injurious to reputation; ; - ThackeraySyn.scandalous, shameful, shocking
(adv)in a dishonorable manner or to a dishonorable degreeSyn.discreditably, ingloriously, dishonorably, ignominiously, dishonourably, shamefully
(adj)(used of conduct or character) deserving or bringing disgrace or shame; - Rachel CarsonSyn.disgraceful, shameful, opprobrious, ignominious, inglorious
(v)damage the reputation ofSyn.disgrace
(v)bring shame or dishonor uponSyn.shame, dishonour, attaint, disgraceAnt.honor
(n)a state of dishonorSyn.ignominy, disgrace
(n)unworthiness meriting public disgrace and dishonorSyn.ignominiousness, disgracefulness
(v)reduce in worth or character, usually verballySyn.demean, put down, disgrace, degrade
Collaborative International Dictionary (GCIDE)

v. t. [ imp. & p. p. Disgraced p. pr. & vb. n. Disgracing ] [ Cf. F. disgracier. See Disgrace, n. ] 1. To put out of favor; to dismiss with dishonor. [ 1913 Webster ]

Flatterers of the disgraced minister. Macaulay. [ 1913 Webster ]

Pitt had been disgraced and the old Duke of Newcastle dismissed. J. Morley. [ 1913 Webster ]

2. To do disfavor to; to bring reproach or shame upon; to dishonor; to treat or cover with ignominy; to lower in estimation. [ 1913 Webster ]

Shall heap with honors him they now disgrace. Pope. [ 1913 Webster ]

His ignorance disgraced him. Johnson. [ 1913 Webster ]

3. To treat discourteously; to upbraid; to revile. [ 1913 Webster ]

The goddess wroth gan foully her disgrace. Spenser.

Syn. -- To degrade; humble; humiliate; abase; disparage; defame; dishonor; debase. [ 1913 Webster ]

n. [ F. disgrâce; pref. dis- (L. dis-) + grâce. See Grace. ] 1. The condition of being out of favor; loss of favor, regard, or respect. [ 1913 Webster ]

Macduff lives in disgrace. Shak. [ 1913 Webster ]

2. The state of being dishonored, or covered with shame; dishonor; shame; ignominy. [ 1913 Webster ]

To tumble down thy husband and thyself
From top of honor to disgrace's feet? Shak. [ 1913 Webster ]

3. That which brings dishonor; cause of shame or reproach; great discredit; as, vice is a disgrace to a rational being. [ 1913 Webster ]

4. An act of unkindness; a disfavor. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

The interchange continually of favors and disgraces. Bacon.

Syn. -- Disfavor; disesteem; opprobrium; reproach; discredit; disparagement; dishonor; shame; infamy; ignominy; humiliation. [ 1913 Webster ]

adj. suffering shame or dishonor.
Syn. -- discredited, dishonored, shamed. [ WordNet 1.5 ]

a. Bringing disgrace; causing shame; shameful; dishonorable; unbecoming; as, profaneness is disgraceful to a man. -- Dis*grace"ful*ly, adv. -- Dis*grace"ful*ness, n. [ 1913 Webster ]

The Senate have cast you forth disgracefully. B. Jonson. [ 1913 Webster ]

n. One who disgraces. [ 1913 Webster ]

CC-CEDICT CN-EN Dictionary
[ / , chǒu, ㄔㄡˇ]shameful; ugly; disgraceful#5012[Add to Longdo]
[ / , chǐ, ㄔˇ]shame; disgrace#12234[Add to Longdo]
[  /  , kě chǐ, ㄎㄜˇ ㄔˇ]shameful; disgraceful; ignominious#13518[Add to Longdo]
[  /  , chǐ rǔ, ㄔˇ ㄖㄨˇ]disgrace; shame; humiliation#14589[Add to Longdo]
[, , ㄖㄨˇ]disgrace; insult#17174[Add to Longdo]
[, gòu, ㄍㄡˋ]dirt; disgrace#24559[Add to Longdo]
[  怀 /   , Péng Dé huái, ㄆㄥˊ ㄉㄜˊ ㄏㄨㄞˊ]Peng Dehuai (1898-1974), top communist general, subsequently politician and politburo member, disgraced after attacking Mao's failed policies in 1959, and died after extensive persecution during the Cultural Revolution#25831[Add to Longdo]
[  /  , xiàn shì, ㄒㄧㄢˋ ㄕˋ]this life; tolose face; to be disgraced#34231[Add to Longdo]
[ , shòu rǔ, ㄕㄡˋ ㄖㄨˇ]insulted; humiliated; disgraced#43930[Add to Longdo]
[  /  , shī chǒng, ㄕ ㄔㄨㄥˇ]lose favor; be in disfavor; be disgraced#53008[Add to Longdo]
[ , pò xiàng, ㄆㄛˋ ㄒㄧㄤˋ]lit. appearance ruined by a scar; fig. to lose face; disgraced#61155[Add to Longdo]
[ / , zhé, ㄓㄜˊ]disgrace (an official); find fault#64637[Add to Longdo]
[  /  , xiū cán, ㄒㄧㄡ ㄘㄢˊ]a disgrace; (to be) ashamed#79536[Add to Longdo]
[  /  , zhuó liú, ㄓㄨㄛˊ ㄌㄧㄡˊ]turbid flow; muddy waters; fig. a contemptible person; fig. corrupt or disgraceful social trends#79879[Add to Longdo]
[, diàn, ㄉㄧㄢˋ]blemish; disgrace; flaw in jade#100602[Add to Longdo]
[   /   , bù míng yù, ㄅㄨˋ ㄇㄧㄥˊ ㄩˋ]disreputable; disgraceful#142879[Add to Longdo]
[    /    , bā róng bā chǐ, ㄅㄚ ㄖㄨㄥˊ ㄅㄚ ㄔˇ]honors and disgraces[Add to Longdo]
[   /   , róng rǔ guān, ㄖㄨㄥˊ ㄖㄨˇ ㄍㄨㄢ]view of honor and disgrace[Add to Longdo]
[   /   , méi shuǐ píng, ㄇㄟˊ ㄕㄨㄟˇ ㄆㄧㄥˊ]disgraceful; poor quality; sub-standard[Add to Longdo]
[, , ㄒㄧˋ]shame, disgrace[Add to Longdo]
[  /  , Zài yī, ㄗㄞˋ ㄧ]Zai Yi (1856-1922), Manchu imperial prince and politician, disgraced after supporting the Boxers[Add to Longdo]
DING DE-EN Dictionary
Schande { f }; Schmach { f }; Blamage { f } | Schande machen; Schande bringen | eine Schande sein (für)
disgrace | to disgrace | to be a disgraced (to)[Add to Longdo]
Schande { f }
disgracefulness[Add to Longdo]
Scharte { f } | eine Scharte auswetzen [ übtr. ]
nick | to make good a mistake; to wipe a disgrace[Add to Longdo]
Ungnade { f }
in Ungnade fallen
to be disgraced[Add to Longdo]
sich blamieren | sich blamierend | er/sie blamierte sich
to disgrace oneself | disgracing oneself | he/she disgraced himself/herself[Add to Longdo]
schändlich; erbärmlich; miserabel; skandalös { adj }
disgraceful[Add to Longdo]
schändlich { adv }
disgracefully[Add to Longdo]
schmachvoll { adj } | schmachvoller | am schmachvollsten
disgraceful | more disgraceful | most disgraceful[Add to Longdo]
schmachvoll { adv }
disgracefully[Add to Longdo]
EDICT JP-EN Dictionary
[きず, kizu](n) (1) wound; injury; cut; gash; bruise; scratch; scrape; scar; (2) chip; crack; scratch; nick; (3) (See 玉に疵) flaw; defect; weakness; weak point; (4) stain (on one's reputation); disgrace; dishonor; dishonour; (5) (See 心の傷) (emotional) hurt; hurt feelings; (P)#5907[Add to Longdo]
[けがれ, kegare](n) uncleanness; impurity; disgrace#14745[Add to Longdo]
[omeome](adv-to) (1) (on-mim) shamelessly; acting brazenly unaffected; (2) being resigned to (disgrace)[Add to Longdo]
[いはいをけがす, ihaiwokegasu](exp, v5s) to disgrace one's ancestors; to tarnish the honour of one's ancestors[Add to Longdo]
[よごし, yogoshi](n-suf, n) (1) { food } soiling; polluting; being dirty; (2) shame; disgrace; dishonor; dishonour; (n) (3) chopped fish, shellfish or vegetables, dressed with (miso or other) sauce[Add to Longdo]
[よごす(汚す)(P);けがす, yogosu ( yogosu )(P); kegasu](v5s, vt) (1) to pollute; to contaminate; to soil; to make dirty; to stain; (2) (esp. けがす) to disgrace; to dishonour; to dishonor; to defile; (P)[Add to Longdo]
[おじょく, ojoku](n) disgrace; humiliation; insult[Add to Longdo]
[おてん, oten](n) stain; blot; flaw; disgrace; (P)[Add to Longdo]
[かおにどろをぬる, kaonidorowonuru](exp, v5r) to bring disgrace (dishonor, dishonour) on; to fling mud at; to put to shame[Add to Longdo]
[かおよごし, kaoyogoshi](n) a disgrace or dishonor (dishonour)[Add to Longdo]
[きょうたい, kyoutai](n) disgraceful behavior; disgraceful behaviour[Add to Longdo]
[くつじょく, kutsujoku](n) disgrace; humiliation; (P)[Add to Longdo]
[みっともない, mittomonai](adj-i) (uk) shameful; disgraceful; indecent; unseemly; unbecoming; improper; (P)[Add to Longdo]
[こくじょく, kokujoku](n) national disgrace[Add to Longdo]
[しったい, shittai](n) mismanagement; fault; error; failure; disgrace; discredit; (P)[Add to Longdo]
[しゅうこう, shuukou](n) disgraceful (scandalous) conduct; shameful behavior; shameful behaviour[Add to Longdo]
[しゅうじょう, shuujou](n) disgraceful state of affairs[Add to Longdo]
[しゅうたい, shuutai](n) shameful sight; disgraceful behavior; disgraceful behaviour; (P)[Add to Longdo]
[はずかしめ, hazukashime](n) (1) shame; disgrace; (2) raping; rape[Add to Longdo]
[はずかしめる, hazukashimeru](v1, vt) (1) to put to shame; to humiliate; to disgrace; to insult; (2) to rape[Add to Longdo]
[いきはじ, ikihaji](n) living in disgrace[Add to Longdo]
[あかはじ(赤恥);あかっぱじ(赤っ恥), akahaji ( aka haji ); akappaji ( akatsu )](n) shame; disgrace[Add to Longdo]
[すすぐ;ゆすぐ(濯ぐ;雪ぐ);そそぐ(濯ぐ;雪ぐ), susugu ; yusugu ( taku gu ; yuki gu ); sosogu ( taku gu ; yuki gu )](v5g, vt) (1) to rinse; to wash out; (2) (esp. 雪ぐ) to have one's revenge; to wipe out a disgrace[Add to Longdo]
[はしたない, hashitanai](adj-i) improper; immodest; disgraceful; shameful; vulgar; low; (P)[Add to Longdo]
[はじさらし, hajisarashi](adj-na, n) disgrace; (P)[Add to Longdo]
[はずべき, hazubeki](adj-f) disgraceful; shameful[Add to Longdo]
[ちじょく, chijoku](n) disgrace; shame; insult; (P)[Add to Longdo]
[としがいもない, toshigaimonai](exp, adj-i) unbecoming; unsuitable; disgraceful; wrong for one's age; unworthy of one's years; thoughtless for one's age[Add to Longdo]
[ふきょうをかう, fukyouwokau](exp, v5u) to fall into disgrace with; to incur someone's displeasure[Add to Longdo]
[ふけんしき, fukenshiki](adj-na, n) thoughtless; indiscreet; lacking in common sense; rashness; betraying one's lack of judgment (judgement); absurd; undignified; compromising; disgraceful[Add to Longdo]
[ふしゅび, fushubi](adj-na, n) failure; fizzle; disgrace; disfavour; disfavor[Add to Longdo]
[ふしょう, fushou](adj-na, n) disgraceful; inauspicious; ill-omened; ominous; scandalous[Add to Longdo]
[ふしょうじけん, fushoujiken](n) disgraceful incident; scandalous affair; untoward (deplorable) event[Add to Longdo]
[ふひょう, fuhyou](n, adj-no) bad reputation; disgrace; unpopularity; (P)[Add to Longdo]
[ふひょうばん, fuhyouban](adj-na, n) bad reputation; disgrace; unpopularity[Add to Longdo]
[ふめいよ, fumeiyo](adj-na, n) dishonor; dishonour; disgrace; shame[Add to Longdo]
[ふめんぼく;ふめんもく, fumenboku ; fumenmoku](adj-na, n) shame; disgrace[Add to Longdo]
[かざかみにもおけない, kazakaminimookenai](exp) a disgrace (to a whole group of people)[Add to Longdo]
[かんばしくない, kanbashikunai](adj-i) poor; unfavourable; unfavorable; disgraceful[Add to Longdo]
[なおれ, naore](n) a disgrace; a blot[Add to Longdo]
[つらよごし, tsurayogoshi](n) disgrace; shame[Add to Longdo]
[めんぼくをうしなう, menbokuwoushinau](exp, v5u) to lose face; to disgrace oneself[Add to Longdo]
[りょうじょく, ryoujoku](n, vs) (1) insult; affront; disgrace; indignity; (2) sexual assault; rape[Add to Longdo]
[ひやめし;れいはん(冷飯);ひえめし(冷飯);つめためし(冷飯), hiyameshi ; reihan ( rei meshi ); hiemeshi ( rei meshi ); tsumetameshi ( rei meshi ](n) (1) (sens) (OK when used by men) cold rice; (2) (ひやめし only) (abbr) (See 冷や飯食い・ひやめしくい・1) hanger-on; dependent; (3) (ひやめし only) disgraced former actor[Add to Longdo]
[かきん, kakin](n) (1) scratch; chip; nick; (2) flaw; fault; defect; (3) shame; disgrace[Add to Longdo]
เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ