*ทาง*

ว. ลํ้าทาง (ใช้แก่ยวดยาน) เช่น ขับรถกินทาง.

ก. ปรับหรือเปลี่ยนวิธีเพื่อให้ได้เปรียบคู่ต่อสู้หรือฝ่ายตรงข้าม.

น. แนวริมของทางเดินรถ.

ก. ตรงตามที่ต้องการ, ตรงตามที่ถนัด.

ก. จัดให้เป็นระเบียบ, จัดให้เรียบร้อย, เช่น จัดข้าวของให้เข้าที่เข้าทาง.

น. การใช้อำนาจตามกฎหมายของเจ้าหน้าที่ที่มีผลเป็นการสร้างนิติสัมพันธ์ขึ้นระหว่างบุคคลในอันที่จะก่อ เปลี่ยนแปลง โอน สงวน ระงับ หรือมีผลกระทบต่อสถานภาพของสิทธิหรือหน้าที่ของบุคคล ไม่ว่าจะเป็นการถาวรหรือชั่วคราว เช่น การสั่งการ การอนุญาต การอนุมัติ การวินิจฉัยอุทธรณ์ การรับรอง และการรับจดทะเบียน แต่ไม่หมายความรวมถึงการออกกฎ.

น. จุดหรือสภาวะที่ต้องพยายามไปให้ถึง, จุดหรือสภาวะที่ตั้งใจจะให้บรรลุถึง, เช่น การเดินทางครั้งนี้มีจุดหมายที่จังหวัดสุโขทัย คนเรามีความสุขเป็นจุดหมายในชีวิต.

น. เทวดารักษาพื้นที่และหนทาง.

น. ทางที่กำหนดเป็นช่องเฉพาะให้ไปหรือมา เช่น ถนนนี้มีช่องทางเดินรถ ๔ ช่องทาง

หนทางหรือโอกาสที่จะทำอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น ที่จังหวัดนี้มีช่องทางทำมาหากินได้ง่าย.

น. สถานีที่รวมทางแยกรถไฟ.

ก. สกัดทางเข้าออก เช่น ตำรวจใช้เครื่องกีดขวางดักทางจราจร

ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งเพื่อรับมืออีกฝ่ายหนึ่ง เพราะคาดการณ์ได้ว่าอีกฝ่ายหนึ่งจะทำเช่นไร เช่น ดักทางบอล พูดดักทาง.

ก. ไปสู่ที่ใดที่หนึ่งที่ไกลออกไป เช่น เขาใช้เวลาเดินทางจากบ้านไปที่ทำงานประมาณ ๒ ชั่วโมง.

น. ปากทางเข้าออก อย่างทางเข้าบ่อนการพนันเป็นต้น เช่น ดูต้นทาง.

ก. ทำให้หมดช่องทาง เช่น ตัดทางทำมาหากิน

ทำให้มีทาง เช่น ตัดทางพอให้ผ่านไปได้.

ก. เดินตรวจตรา เช่น นั่นแหละมึงจึ่งจะรู้จักฝีมือกูผู้ชื่อเจตบุตรพราน อันได้ถีบทางตระเวนด่านนี้แล (ม. ร่ายยาว ชูชก).

ดู ทับสมิงคลา.

ว. กิริยาอาการที่ปรากฏให้เห็น เช่น ท่าทางดี ท่าทางไม่ดี, บางทีใช้ว่า ท่า ก็มี.

น. ที่สำหรับเดินไปมา, แนวหรือพื้นที่สำหรับใช้สัญจร, เช่น ทางบก ทางนํ้า ทางอากาศ ทางเดินรถ ทางเท้า ทางข้าม ทางร่วม ทางแยก ทางลาด ทางโค้ง

ช่อง เช่น ทางประตู ทางหน้าต่าง

โอกาส เช่น ไม่มีทางจะสำเร็จ

แนว เช่น เดินทางใน

วิธี, กลยุทธ์, เช่น แก้ทาง รู้ทาง แพ้ทาง

วิธีการ เช่น ส่งเงินทางธนาณัติ

แถว, แถบ, ถิ่น, เช่น เป็นคนทางไหน

ฝ่าย, ข้าง, ส่วน, (ในลักษณะที่แยกแนวกัน) เช่น ทางโจทก์ ทางจำเลย

วิธีดำเนินทำนองโดยเฉพาะของเครื่องดนตรีแต่ละอย่าง เช่น ทางระนาดเอก ทางจะเข้, วิธีดำเนินทำนองของเพลงที่ประดิษฐ์ขึ้นโดยเฉพาะ เช่น ทางครู ก. ทางครู ข. ทางเดี่ยว ทางหมู่.

น. ระเบียบปฏิบัติที่วางไว้เป็นแนวทาง, ฝ่ายที่เป็นกิจการ.

ว. ที่เป็นงานเป็นการ.

น. วิธีบรรเลงดนตรีแบบหนึ่ง โดยดำเนินทำนองเป็นพยางค์เสียงช่วงสั้นต่อเนื่องกันไป ส่วนใหญ่นิยมใช้กับเครื่องดนตรีประเภทเครื่องตี เช่น ระนาดเอก ขิม.

น. ทางม้าลาย.

น. แสงกลุ่มดาวซึ่งแผ่เห็นสว่างเป็นพืดในท้องฟ้า.

น. ทางหรือถนนซึ่งสร้างขึ้นเพื่อให้เดินทางได้รวดเร็วและปลอดภัย มีการควบคุมและกำหนดจุดให้ยานพาหนะเข้าออกเฉพาะที่ และไม่มีทางอื่นตัดผ่านในระดับเดียวกัน.

น. ทางข้างถนนที่มักยกสูงขึ้นสำหรับให้คนเดิน, บาทวิถี ก็ว่า.

น. ทางที่รถต้องยอมให้รถทางเอกผ่านไปได้ก่อน.

น. การหยั่งรู้ด้วยพลังจิต, โดยปริยายหมายถึงการนึกเดาเอาเอง.

น. บุคคลหรือสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่ใช้เป็นเครื่องมือดุจสะพานเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ.

น. ทางหรือถนนซึ่งจัดสร้างขึ้นไม่ว่าในระดับพื้นดิน ใต้พื้นดิน เหนือพ้นพื้นดิน หรือพื้นนํ้า เพื่ออำนวยความสะดวกในการจราจรเป็นพิเศษ.

น. พื้นที่ที่ทำไว้สำหรับให้คนเดินเท้าข้ามถนน โดยทาสีขาวดำเป็นแถบสลับกัน.

น. พื้นที่ที่ทางเดินรถตั้งแต่สองสายตัดผ่านกัน รวมบรรจบกัน หรือติดกัน.

น. ทางบกหรือทางนํ้าสำหรับประชาชนใช้ในการจราจร และหมายความรวมถึงทางรถไฟและทางรถรางที่มีรถเดินสำหรับประชาชนโดยสารด้วย.

น. ทางที่แยกเป็น ๓ สาย เกิดจากทางสายหนึ่งมาบรรจบเป็นมุมฉากกับทางอีกสายหนึ่ง, โบราณถือว่าเป็นทางผีผ่าน ไม่เป็นมงคล เช่น ไปทำพิธีเซ่นวักเสียกบาลที่ทางสามแพร่ง.

น. มรรคมีองค์ ๘ อันเป็นทางสายเดียวที่จะนำไปสู่ความดับทุกข์ ประกอบด้วย ๑. สัมมาทิฐิ ความเห็นชอบ ๒. สัมมาสังกัปปะ ความดำริชอบ ๓. สัมมาวาจา การเจรจาชอบ ๔. สัมมากัมมันตะ การกระทำชอบ ๕. สัมมาอาชีวะ การเลี้ยงชีวิตชอบ ๖. สัมมาวายามะ ความพยายามชอบ ๗. สัมมาสติ ความระลึกชอบ ๘. สัมมาสมาธิ ความตั้งใจมั่นชอบ รวมเรียกว่า มัชฌิมาปฏิปทา แปลว่า ทางสายกลาง

การปฏิบัติที่ไม่ตึงนักไม่หย่อนนัก, การปฏิบัติที่ไม่ตึงไปทางใดทางหนึ่ง.

น. ทางรอด, วิธีแก้ปัญหา.

น. ทางที่รถแล่นผ่านไปได้ก่อนรถทางโท.