*หลี*

ว. แสดงอาการให้รู้ว่าอยากได้.

น. ยอดอ่อนของต้นกัญชาหรือยาสูบ.

ก. แสดงกิริยาท่าทางหรือพูดจาประจบประแจงเกินงาม.

(-หฺลี) น. ชื่อประเทศและชนชาติหนึ่ง อยู่ในคาบสมุทรทางตะวันออกของทวีปเอเชีย.

(-เหฺลียง) น. ชื่อเหล้าจีนชนิดหนึ่ง.

(-เหฺลียง) น. ชื่อดินชนิดหนึ่ง ใช้ปั้นทำเครื่องเคลือบดินเผาได้ดี, ดินเกาลิน ก็เรียก.

น. ชื่อขลุ่ยชนิดหนึ่ง ขนาดเล็ก มีเสียงสูงแหลม ใช้เป่าเข้าคู่กับขลุ่ยเพียงออในวงเครื่องสายเครื่องคู่.

ดู กระดอม.

น. ช่วงระยะทางที่รถรางหลีกกัน เช่น นั่งรถรางไป ๓ ชั่วรถหลีก ก็จะเจอห้างที่ต้องการ.

น. พื้นดินตรงบริเวณปากนํ้า ซึ่งมีรูปร่างคล้ายพัดด้ามจิ้ว เกิดขึ้นเพราะแม่นํ้าพาตะกอนมาทับถมอยู่ตลอดเวลา.

ว. แน่, แท้, แท้จริง, เช่น ธก็แจ้งจริงแท้ดีหลี (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์), อีหลี ก็ว่า.

น. เรียกพื้นที่ที่กำหนดเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส.

ดู เต่ามะเฟือง.

น. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์กฤติกา มี ๘ ดวง, ดาวกฤตติกา ดาวกัตติกา หรือ ดาวลูกไก่ ก็เรียก.

(-หฺลี) น. ห้องเล็ก ๆ ที่อยู่ท้ายเรือสำเภา.

(-หฺลี) น. ชื่อเกาะหนึ่งของประเทศอินโดนีเซีย อยู่ทางตะวันออกของเกาะชวา, เรียกประชาชนชาวเกาะนั้น ว่า ชาวบาหลี.

ดู ตาลปัตรฤๅษี (๒).

น. แปซึ่งอยู่ระหว่างอกไก่กับแปงวง หรือระหว่างแปงวงกับแปหัวเสา มีหน้าตัดเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส.

ว. มีเล่ห์เหลี่ยมมาก.

(เพ็ดชะหฺลีก) น. ชื่อว่านชนิดหนึ่ง.

น. มีดขนาดใหญ่ ใบมีดแบน ปลายกว้างโคนแคบ สันหนาและโค้งดุ้งขึ้น โคนมีดทำเป็นบ้องหรือกั่นสอดติดกับด้ามไม้ยาว ใช้ถางป่า ตัดอ้อย หรือรานกิ่งไม้เป็นต้น, มีดอีเหลียน หรือ อีเหลียน ก็เรียก.

น. มีดเหลียน.

ดู แมงดา.

น. ไม้ท่อนที่เลื่อยด้านข้างออกทั้ง ๔ ด้าน เป็นรูปสี่เหลี่ยม.

ก. ยกหน้ากระดานขึ้นเป็นสันคมไปทางยาว เช่น ยกเหลี่ยมอกเลาของบานประตู.

ก. ทำให้มุมของเสาหรือภาชนะเช่นผอบ ตะลุ่ม ลึกเข้าไปทางด้านในเป็นมุม ๙๐ องศา.

ก. ระวังไม่ให้เสียชั้นเชิง, ระวังไม่ให้ถูกลบเหลี่ยม.

ก. รู้จักเอาตัวรอดหรือปรับตัวให้เข้ากับเหตุการณ์.

น. รูปที่มีด้านโดยรอบเป็นเส้นตรงอย่างน้อย ๓ เส้น ปลายเส้นจดกัน.

ก. ทำให้เสียชั้นเชิง เสียเกียรติ หรือเสียความเชื่อถือ ต่อหน้าผู้อื่นหรือต่อหน้าชุมนุมชน.

(-หฺลี่) ว. มีโทสะร้ายไม่คิดแก่ชีวิต.

น. ชั้นเชิง, อุบาย.

ก. เอาใจใส่ (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น ลูกกำพร้าไม่มีใครแลเหลียว, เหลียวแล ก็ว่า.

น. เครื่องหมายวรรคตอนรูปดังนี้ [ ] สำหรับใช้กันคำหรือข้อความที่ขยายหรืออธิบายจากข้อความอื่นในอีกลักษณะหนึ่ง เมื่อข้อความนั้นได้มีการใช้เครื่องหมายวงเล็บแบบอื่นด้วย เช่น กตัญญู.

น. คิ้ว, ใช้เป็นราชาศัพท์ว่า พระขนง, ใช้กันข้อความในการเขียนบรรณานุกรมและเชิงอรรถในกรณีที่ข้อความนั้นไม่ปรากฏในหนังสือ แต่ผู้ทำบรรณานุกรมเพิ่มเติมเข้าไปเอง โดยมีหลักฐานยืนยัน เช่น [ ตรี อมาตยกุล ] นำชมหอสมุดดำรงราชานุภาพ. พระนคร : กรมศิลปากร, ๒๔๙๔., ใช้ในวิชาคณิตศาสตร์เพื่อกั้นกลุ่มตัวเลขกลุ่มสัญลักษณ์ที่มีวงเล็บอื่นอยู่แล้วไว้เป็นกลุ่มเดียวกัน เช่น 11 + 2[ x + 4 – 3{ x + 5 – 4(x + 1) } ] = 23, ใช้ในทางวิทยาศาสตร์เพื่อกั้นกลุ่มตัวเลขหรือกลุ่มสัญลักษณ์เพื่อแสดงความหมายต่าง ๆ เช่น [ Ba²⁺ ][ F⁻² ] = 1.05.10⁻⁶, Na₂[ Fe(Cn)₅(NO) ]·2H₂O.

น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี มีอัตราเท่ากับ ๔ ตารางเมตร, ตารางวา ก็ว่า, อักษรย่อว่า ตร.ว. หรือ ว ๒.

ก. แสดงชั้นเชิงอย่างคมคาย เช่น จะเป็นนักเลงต้องไว้เหลี่ยมไว้คูบ้าง.

ก. เปลี่ยนทางหลีกของรถไฟ, โดยปริยายหมายความว่า เปลี่ยนหรือกำหนดนัดไม่ให้ผู้มาหาตนพบกับอีกคนหนึ่ง (มักใช้ในทางชู้สาว).

น. รูปเหลี่ยมที่มีด้านโดยรอบเป็นเส้นตรง ๓ เส้น ปลายเส้นจดกัน.

น. รูปสามเหลี่ยมที่มีด้านทั้ง ๓ ยาวเท่ากัน.

น. รูปสามเหลี่ยมที่มีมุมหนึ่งเป็นมุมฉาก.

น. รูปสามเหลี่ยมที่มีมุมหนึ่งเป็นมุมป้าน.

น. รูปสามเหลี่ยมที่มีมุมทั้ง ๓ เป็นมุมแหลม.

น. รูปสามเหลี่ยมที่มีด้านคู่หนึ่งยาวเท่ากัน.

ดูใน สาม ๑.

น. ชื่องูพิษขนาดกลางชนิด Bungarus fasciatus (Linn.) ในวงศ์ Elapidae ยาวประมาณ ๑.๓ เมตร มีลายเป็นปล้องสีดำสลับเหลือง หลังเป็นสันแหลมทำให้ลำตัวมีลักษณะคล้ายรูปสามเหลี่ยม ปลายหางทู่ พบตามที่ลุ่มใกล้แหล่งน้ำทุกภาคของประเทศไทย ออกหากินในเวลากลางคืน กินกบ เขียด และงูขนาดเล็ก มีพิษรุนแรงมาก, ก้านปล้อง ตามธาร หรือ ทับธาร ก็เรียก.

น. รูปเหลี่ยมที่มีด้านโดยรอบเป็นเส้นตรง ๔ เส้น ปลายเส้นจดกัน.

น. รูปสี่เหลี่ยมด้านขนานที่มีด้านทั้ง ๔ ยาวเท่ากัน แต่ไม่มีมุมภายในเป็นมุมฉาก, สี่เหลี่ยมข้าวหลามตัด ก็เรียก.