*ทราม*

ไหลอาบเป็นแห่ง ๆ เช่น เลือดไหลทรามลงตามขา.

(ซาม-) น. หญิงงามน่ารัก, นางงามผู้เป็นที่รัก.

(ซาม-) น. หญิงสาววัยรุ่น.

(ซาม-) น. หญิงงามน่ารัก, นางงามผู้เป็นที่รัก.

ก. เลวลง (มักใช้แก่ความประพฤติ) เช่น ตั้งแต่เขาไปมั่วสุมกับคนพาล ชีวิตของเขาก็เสื่อมทรามลง.

ว. ที่เลวลง (มักใช้แก่ความประพฤติ) เช่น เขามีความประพฤติเสื่อมทราม.

อาการที่แสดงออกมาทางกาย, มารยาท, เช่น กิริยานอบน้อม กิริยาทราม.

ว. เลวทราม เช่น จงหลีกเลี่ยงเสียให้พ้นคนขี้ถัง (สุภาษิตสุนทรภู่).

ว. เลวทราม, เป็นเสนียด, ไม่เป็นมงคล, จัญไร ก็ว่า.

ว. เลวทราม, เป็นเสนียด, ไม่เป็นมงคล, จังไร ก็ว่า.

แสดงกิริยาเสน่หา เช่น จักปราไสสอง ทรามรัก เล็งพระภักตร์แล้วชมเชย (ม. คำหลวง หิมพานต์).

ว. เลว, ทราม, ร้าย, ไม่ดีเพราะจงใจฝ่าฝืนศีลธรรมหรือจารีตประเพณีเป็นต้น เช่น คนชั่ว.

ว. เลวทราม.

ว. หยาบ, ชั่ว, เลว, ทราม, เช่น ยายฟังสารยายสั่นหัว ยายเคยลองแต่ตัวชั่วตัวช้า (ลอ).

น. คนที่เลวทรามจนไม่น่าจะถือว่าเป็นคน.

ว. เลวทราม.

ว. ชั่ว, เลว, ทราม.

เลวทราม.

ว. คำอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า ชั่ว, ยาก, ลำบาก, เลว, ทราม, เช่น ทุจริต ว่า ความประพฤติชั่ว, ทุกร ว่า ทำได้โดยยาก, ทุปปัญญา ว่า ปัญญาทราม เป็นต้น. (ดู ทุร ประกอบ).

(ทุบ-) น. ปัญญาทราม, ปัญญาทึบ.

น. ความประพฤติชั่วช้าเลวทรามในที่ซึ่งไม่ควร.

ก. ทำร้าย, ทำชั่ว, ทำเลวทราม, ทำผิด, เบียดเบียน.

น. เครื่องสูบยาของชาวอาหรับ ลักษณะเป็นขวดทรงสูงหรือหม้อมีขาหยั่ง ด้านบนมีถ้วยสำหรับใส่ยาเส้นผสมเครื่องเทศ เครื่องหอม หรือผลไม้ มีฝาปิด มีท่อต่อจากถ้วยยาลงมาถึงก้นขวดที่มีน้ำหล่ออยู่ เมื่อดูดจะทำให้ควันผ่านน้ำขึ้นมา, เขียนเป็น มรกู่ มระกู่ มะระกู่ หรือ มาระกู่ ก็มี เช่น ออกจากเก๋งเล็งแลเห็นแต่แขก ด้วยแปลงแปลกปลอมปนคนทั้งหลาย มีตุ้งก่ามาระกู่เหมือนผู้ชาย พระมุ่งหมายมองตามดูทรามเชย (อภัย) (ช.).

ว. ชั่วช้า, ตํ่าช้า, เลวทราม, อัปมงคล, เช่น คนระยำ เรื่องระยำ ทำระยำ

ว. เลวทราม, ชั่วช้า, เหลวไหล.

(-มก) ว. หยาบช้าต่ำทราม, หยาบโลน, อันเป็นที่น่ารังเกียจของคนดีมีศีลธรรม, เช่น หนังสือลามก พูดลามก ทำลามก.

ต่ำ, ทราม, เช่น มารยาทเลว.

(สะถุน) ว. หยาบ, ตํ่าช้า, เลวทราม, (ใช้เป็นคำด่า), เช่น เลวสถุล, มักใช้เข้าคู่กับคำ ไพร่ เป็น ไพร่สถุล.

ว. เลวทรามตํ่าช้า เช่น ลูกสามานย์ทำร้ายพ่อแม่, มักใช้เข้าคู่กับคำ ชั่วช้า เป็น ชั่วช้าสามานย์.

ว. ตํ่าช้า, เลวทราม, เช่น จิตใจหยาบช้า.

(หะรึโหด) ว. ชั่วร้าย, เลวทราม, ใจร้าย.

(หิน, หินนะ-) ว. เลว, ทราม, ตํ่าช้า, ใช้ว่า หืน ก็มี.

(หีนะ-, หีนนะ-, ฮีนะ-) ว. เลว, ทราม, ตํ่าช้า.

ว. หิน, เลว, ทราม, ตํ่าช้า, เช่น โหดหืน.

ก. หฤโหด, ชั่วร้าย, เลวทราม, เช่น แม้อันว่าเฒ่าหือรือโหดหีนชาติทาสเมถุน (ม. ร่ายยาว ชูชก).

(อะพับพะผน) น. ผลที่ไม่สมควร, ผลทราม.

(อับปฺรี) ว. ระยำ, จัญไร, เลวทราม, ตํ่าช้า, ชั่วช้า, ไม่เป็นมงคล.