*เอาจริง*

ว. เอาแน่, ไม่ล้อเล่น.

ก. แสดงความกระตือรือร้นเอาจริงเอาจังอย่างออกนอกหน้า.

ว. เอาจริงเอาจัง, เร่งรัดให้ยิ่งขึ้น.

ก. ช่วยจัดช่วยทำอย่างเอาจริงเอาจัง.

ก. โกรธเอาจริงเอาจัง, โกรธมาก, ขึ้งโกรธ ก็ว่า.

ว. อย่างเอาจริงเอาจัง เช่น ขยันขันแข็ง ทำงานขันแข็ง รับปากขันแข็ง.

ว. ผึ่งผาย, เอาจริงเอาจัง, แข็งแรง.

ก. โกรธเอาจริงเอาจัง, โกรธมาก, โกรธขึ้ง ก็ว่า.

ว. ขยันไม่ย่อท้อ, เอาจริงเอาจัง, มีกำลังมาก.

ว. ไม่เบิกบาน, ไม่เล่นหัว, เอาจริงเอาจัง.

ว. ทะมัดทะแมง, ขึงขัง, เอาจริงเอาจัง.

ว. อย่างเอาจริงเอาจังเกินไป, อย่างรุนแรง เช่น ต่อสู้กันอย่างถึงเป็นถึงตาย.

ก. แสร้งทำเล่น ๆ หรือล้อหลอกเป็นการลองเชิง แต่เมื่อเห็นเขาเผลอตัวหรือไม่ว่าก็เอาจริง, เล่นก็ได้ จริงก็ได้.

ว. เอาจริงเอาจัง, เป็นพิธีรีตอง, เช่น เขาทำอะไรเป็นการเป็นงาน.

ว. เอาจริงเอาจังเกินไป เช่น ทำงานเป็นบ้าเป็นหลัง.

น. การชกมวยบนเวทีที่คู่ต่อสู้ฝ่ายหนึ่งแกล้งยอมเป็นฝ่ายแพ้ เพื่อหวังผลในการพนัน, โดยปริยายหมายถึงการต่อสู้หรือเรื่องราวที่ดูเหมือนเอาจริงเอาจัง แต่กลับไม่จริงหรือเลิกล้มไป.

ก. ตั้งใจเอาจริงเอาจัง เช่น มุดูหนังสือ มุสู้ มุจะเอาชนะให้ได้, มักใช้เข้าคู่กับคำ มานะ เป็น มุมานะ เช่น เขามุมานะทำงาน.

ว. อาการที่ทำอย่างไม่เอาจริงเอาจัง ไม่เข้าท่าเข้าทาง ไม่ถูกแบบถูกแผน หรือไม่ได้เรื่องได้ราว เป็นต้น เช่น ทำงานย็อกแย็ก เต้นย็อกแย็ก ๆ ทำย็อก ๆ แย็ก ๆ.

ว. อาการที่ทำหรือพูดอย่างไม่เอาจริง เช่น กินเล่น พูดเล่น เดินเล่น, เล่น ๆ ก็ว่า.

ว. สีหน้าที่แสดงว่าเอาจริงเอาจัง ดูน่ากลัว.

ว. ทำท่าเล่น ๆ ไม่เอาจริงเอาจัง เช่น นักมวยคู่นี้มัวแต่เต้นหย็องแหย็ง ๆ ไม่ชกกันเสียที

น. เรียกคนที่มีความคิดเห็นอย่างใดอย่างหนึ่งอย่างเอาจริงเอาจัง ว่า คนหัวรุนแรง.

(-แหฺยะ) ว. ย่อหย่อน, ทำเป็นเล่น, ไม่เอาจริงเอาจัง, เช่น ทำงานเหยาะแหยะ.

เอาจริงเอาจังอย่างรุนแรง เช่น เรื่องเล็ก ๆ แค่นี้ เถียงกันเอาเป็นเอาตายไปได้.

เอาจริง, เอาจริงเอาจัง เช่น เขาเป็นคนเอาเรื่อง.