แปลศัพท์
PopThai
dropdown
US
89 ผลลัพธ์ สำหรับ 

reaccuse

 ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: -reaccuse-, *reaccuse*
ค้นหาอัตโนมัติโดยใช้accuse
Collaborative International Dictionary (GCIDE)

v. t. To accuse again. Cheyne. [ 1913 Webster ]

n. Accusation. [ Obs. ] Shak. [ 1913 Webster ]

v. t. [ imp. & p. p. Accused p. pr. & vb. n. Accusing. ] [ OF. acuser, F. accuser, L. accusare, to call to account, accuse; ad + causa cause, lawsuit. Cf. Cause. ] 1. To charge with, or declare to have committed, a crime or offense; (Law) to charge with an offense, judicially or by a public process; -- with of; as, to accuse one of a high crime or misdemeanor. [ 1913 Webster ]

Neither can they prove the things whereof they now accuse me. Acts xxiv. 13. [ 1913 Webster ]

We are accused of having persuaded Austria and Sardinia to lay down their arms. Macaulay. [ 1913 Webster ]

2. To charge with a fault; to blame; to censure. [ 1913 Webster ]

Their thoughts the meanwhile accusing or else excusing one another. Rom. ii. 15. [ 1913 Webster ]

3. To betray; to show. [ R. ] Sir P. Sidney. [ 1913 Webster ]

Syn. -- To charge; blame; censure; reproach; criminate; indict; impeach; arraign. -- To Accuse, Charge, Impeach, Arraign. These words agree in bringing home to a person the imputation of wrongdoing. To accuse is a somewhat formal act, and is applied usually (though not exclusively) to crimes; as, to accuse of treason. Charge is the most generic. It may refer to a crime, a dereliction of duty, a fault, etc.; more commonly it refers to moral delinquencies; as, to charge with dishonesty or falsehood. To arraign is to bring (a person) before a tribunal for trial; as, to arraign one before a court or at the bar public opinion. To impeach is officially to charge with misbehavior in office; as, to impeach a minister of high crimes. Both impeach and arraign convey the idea of peculiar dignity or impressiveness. [ 1913 Webster ]

a. Charged with offense; as, an accused person. [ 1913 Webster ]

Commonly used substantively; as, the accused, one charged with an offense; the defendant in a criminal case. [ 1913 Webster ]

n. [ OF. acusement. See Accuse. ] Accusation. [ Obs. ] Chaucer. [ 1913 Webster ]

n. [ OE. acuser, accusour; cf. OF. acuseor, fr. L. accusator, fr. accusare. ] One who accuses; one who brings a charge of crime or fault. [ 1913 Webster ]

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
(vt)กล่าวหาSee Also:กล่าวโทษ, ปรักปรำSyn.blame, charge
(vt)ฟ้องร้องSee Also:ฟ้องศาลSyn.charge
(adj)ซึ่งถูกกล่าวหาหรือฟ้องร้องSyn.arraigned, indicted, blamed
(n)ผู้ต้องหาSee Also:จำเลย, ผู้ถูกกล่าวหา
(phrv)กล่าวหาว่าSee Also:กล่าวหา
Hope Dictionary
(อะคิวซ') vt., vi. กล่าวหา, ต่อว่า, ใส่ความSyn.charge, blame, incriminate
(อะคิวซดฺ') adj., n. ซึ่งถูกกล่าวหาหรือฟ้องร้อง, ผู้ถูกกล่าวหาหรือฟ้องร้อง
Nontri Dictionary
(vt)กล่าวหา, ใส่ร้าย, ใส่ความ
(n)จำเลย, ผู้ถูกกล่าวหา
(n)โจทก์, ผู้ฟ้องร้อง
ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
๑. ผู้ต้องหาในคดีอาญา๒. จำเลยในคดีอาญา[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
(v)allegeSee Also:accuse, chargeSyn.ตั้งข้อกล่าวหาExample:เจ้าหน้าที่ตำรวจได้ตั้งข้อหาผู้ต้องหาว่าฆ่าผู้อื่นตายโดยไตร่ตรองไว้ก่อนThai Definition:ตั้งคำกล่าวหาบุคคลว่าได้กระทำความผิดอาญา
(v)accuse ofSee Also:charge, claimSyn.กล่าวหาExample:โจทย์หาว่าจำเลยขโมยทองรูปพรรณหนัก 50 บาทไปจากร้าน
(v)accuse wronglySee Also:defame, impute the fault toSyn.พาลพาโล, พาโลโฉเก, พาโลโสเกExample:เขาทำผิดเอง แต่เขาพาโลลูกน้องเพื่อให้ตนพ้นข้อกล่าวหาThai Definition:แสร้งพูดใส่ความไม่จริงให้คนอื่น, กล่าวหาความ
(v)blameSee Also:accuseSyn.นินทา, กล่าวร้าย, กล่าวโทษ, ตำหนิ, ว่าร้ายExample:เขาพูดว่าให้เจ็บแสบเธอยังไม่รู้สึกตัวอีกหรือ
(v)complainSee Also:accuse, tell on, inform againstExample:เขามักจะไปฟ้องแม่ว่าเพื่อนๆ ที่โรงเรียนชอบแกล้งเขาThai Definition:กล่าวหา, กล่าวโทษ
(v)sueSee Also:accuse, charge, file, make a prosecution, bring charge againstSyn.กล่าวโทษ, ฟ้อง, ฟ้องคดีExample:เขาถูกฟ้องร้องกรณีหลีกเลี่ยงภาษีเงินได้ ซึ่งศาลได้พิจารณาปรับเป็นเงินหนึ่งล้านบาทThai Definition:กล่าวหาบุคคลใดบุคคลหนึ่ง โดยมีคำขอให้ศาลพิจารณาพิพากษา
(v)denounceSee Also:accuse, insult, defy, despiseSyn.หมายหน้า, หยามหน้า, สบประมาทExample:พวกเราตราหน้าเขาไว้ได้เลยว่าทำอะไรก็ไม่สำเร็จแน่นอนThai Definition:แสดงการหยามหน้าหรือสบประมาทผู้อื่น
(adj)accusedSee Also:impeachable, charged, incriminatorySyn.ถูกสงสัยExample:เขาเป็นผู้ต้องสงสัยอันดับแรกในคดีนี้Thai Definition:ผู้ที่ถูกสงสัยว่าเป็นผู้กระทำความผิด
(v)accuseSee Also:charge, sue, prosecuteSyn.ถูกฟ้อง, เป็นคดี, เป็นความAnt.พ้นคดี, หลุดคดีExample:นักธุรกิจผู้หนึ่งต้องคดีหลบเลี่ยงภาษีอยู่ในขณะนี้กำลังเดินทางออกนอกประเทศไทยไปยังประเทศใกล้เคียงThai Definition:ถูกกล่าวหาหรือถูกฟ้องในคดีอาญา
(v)accuseSee Also:charge, allege, blame, impeachSyn.กล่าวหาExample:คนปกติธรรมดามีจำนวนไม่น้อยทีเดียวที่ชอบกล่าวโทษคนอื่นThai Definition:แจ้งว่ากระทำผิด
Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
[føng] (v) EN: inform against ; accuse ; report to ; lodge accusation against ; sue ; charge  FR: accuser ; porter plainte
[føngrøng] (v) EN: sue ; accuse ; charge ; file ; make a prosecution ; bring charge against ; indict ; prosecute  FR: mettre en accusation ; mettre en examen ; poursuivre
[hā] (v) EN: accuse ; impeach ; charge ; denounce ; blame ; indict  FR: accuser ; charger
[jamloēi] (n) EN: defendant ; plaintiff ; accused  FR: accusé [ m ] ; prévenu [ m ]
[jamloēi hai kān patisēt] (n, exp) EN: the accused denied everything
[jōt] (n) EN: complainant ; plaintiff ; prosecutor ; accuser  FR: plaignant [ m ] ; accusateur [ m ]
[jōtthanā] (v) EN: complain of ; accuse ; recriminate
[kaē khadī hai kaē jamloēi] (v, exp) EN: defend an accused
[kaētāng hai kaē jamloēi] (v, exp) EN: defend an accused
[khøk jamloēi] (n, exp) EN: dock  FR: box des accusés [ m ] ; banc des accusés [ m ]
WordNet (3.0)
(v)bring an accusation against; level a charge againstSyn.criminate, impeach, incriminate
(n)a defendant in a criminal proceeding
(n)someone who imputes guilt or blame
Collaborative International Dictionary (GCIDE)

n. Accusation. [ Obs. ] Shak. [ 1913 Webster ]

v. t. [ imp. & p. p. Accused p. pr. & vb. n. Accusing. ] [ OF. acuser, F. accuser, L. accusare, to call to account, accuse; ad + causa cause, lawsuit. Cf. Cause. ] 1. To charge with, or declare to have committed, a crime or offense; (Law) to charge with an offense, judicially or by a public process; -- with of; as, to accuse one of a high crime or misdemeanor. [ 1913 Webster ]

Neither can they prove the things whereof they now accuse me. Acts xxiv. 13. [ 1913 Webster ]

We are accused of having persuaded Austria and Sardinia to lay down their arms. Macaulay. [ 1913 Webster ]

2. To charge with a fault; to blame; to censure. [ 1913 Webster ]

Their thoughts the meanwhile accusing or else excusing one another. Rom. ii. 15. [ 1913 Webster ]

3. To betray; to show. [ R. ] Sir P. Sidney. [ 1913 Webster ]

Syn. -- To charge; blame; censure; reproach; criminate; indict; impeach; arraign. -- To Accuse, Charge, Impeach, Arraign. These words agree in bringing home to a person the imputation of wrongdoing. To accuse is a somewhat formal act, and is applied usually (though not exclusively) to crimes; as, to accuse of treason. Charge is the most generic. It may refer to a crime, a dereliction of duty, a fault, etc.; more commonly it refers to moral delinquencies; as, to charge with dishonesty or falsehood. To arraign is to bring (a person) before a tribunal for trial; as, to arraign one before a court or at the bar public opinion. To impeach is officially to charge with misbehavior in office; as, to impeach a minister of high crimes. Both impeach and arraign convey the idea of peculiar dignity or impressiveness. [ 1913 Webster ]

a. Charged with offense; as, an accused person. [ 1913 Webster ]

Commonly used substantively; as, the accused, one charged with an offense; the defendant in a criminal case. [ 1913 Webster ]

n. [ OF. acusement. See Accuse. ] Accusation. [ Obs. ] Chaucer. [ 1913 Webster ]

n. [ OE. acuser, accusour; cf. OF. acuseor, fr. L. accusator, fr. accusare. ] One who accuses; one who brings a charge of crime or fault. [ 1913 Webster ]

CC-CEDICT CN-EN Dictionary
[  /  , kòng sù, ㄎㄨㄥˋ ㄙㄨˋ]accuse; denounce#16887[Add to Longdo]
[ , kòng gào, ㄎㄨㄥˋ ㄍㄠˋ]accuse; charge; sue#21080[Add to Longdo]
[ / , , ]accuse falsely#41534[Add to Longdo]
[ / , jié, ㄐㄧㄝˊ]accuse; pry#130514[Add to Longdo]
[  /  , tán chì, ㄊㄢˊ ㄔˋ]accuse and criticize[Add to Longdo]
EDICT JP-EN Dictionary
[ひこく, hikoku](n) defendant; the accused; (P)#5892[Add to Longdo]
[とう, tou](v5u-s, vt) (1) to ask; to question; to inquire; (2) to charge (i.e. with a crime); to accuse; (3) to care (about); (4) without regard to (with negative verb); (P)#9529[Add to Longdo]
[げんこく, genkoku](n) plaintiff; accuser; prosecutor; (P)#14122[Add to Longdo]
[けいじひこく, keijihikoku](n) the accused[Add to Longdo]
[けいじひこくにん, keijihikokunin](n) (See 被告人) accused; defendant; prisoner at the bar[Add to Longdo]
[こうそじこう, kousojikou](n) (legal) limitation; prescription of the right to prosecute an accused; statute of limitation[Add to Longdo]
[つみをきる, tsumiwokiru](exp, v1) to take (another's guilt) on oneself; to be accused of[Add to Longdo]
[せめる, semeru](v1, vt) (1) to condemn; to blame; to criticize; to criticise; to reproach; to accuse; (2) to urge; to press; to pester; (3) to torture; to torment; to persecute; (4) to break in (a horse); (P)[Add to Longdo]
[そにん, sonin](n, vs) a suitor; an accuser; a complainant; an informant; sue; accuse[Add to Longdo]
[あらそいうったえる, arasoiuttaeru](v1) to accuse; to rise up in judgment against (judgement)[Add to Longdo]
เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ