*เล่ห์*

ว. มีเล่ห์เหลี่ยมเพทุบายมาก.

ว. มีเล่ห์เหลี่ยมกลอุบายมาก, แสนกล ก็ว่า.

(ทอระ-) ก. เฉียดหลังนํ้า เช่น ทุงทองทรเล่ห์สระทรหวล (ม. คำหลวง มหาพน).

ว. ประหนึ่ง, ประดุจ, เช่น, กล.

น. กลอุบายหรือเงื่อนงำอันอาจทำให้คนอื่นหลงผิด เข้าใจผิด, ใช้ว่า เล่ห์กล ก็มี.

ว. คล้าย, เปรียบ, เช่น, เหมือน.

น. กลอุบาย, กลมารยา, อุบายล่อลวง.

น. การลวงหรือล่อลวงให้หลงผิดหรือเพื่อให้เข้าใจผิด.

น. ชั้นเชิง, อุบาย.

น. ชายสูงอายุที่มีท่าทีสงบเสงี่ยมน่านับถือ แต่เจ้ามารยามีเล่ห์เหลี่ยมมาก.

(-หฺลอก) ว. มีประกาย, เป็นประกาย, เช่น เนมินท์พิศทรงเหมือนกงรถ จอมบรรพตเลิศล้วนมณีผา กระลอกรุ่งพุ่งพรายถึงเมฆา เล่ห์วลาหกทิพอันพรอยพรำ (สมบัติอมรินทร์), ใช้เข้าคู่กับคำ กระลับ หรือ กระลาย เป็น กระลับกระลอก หรือ กระลายกระลอก.

น. เชิงชั้น, เล่ห์กล, เช่น กระเหน็จกระแหน่รณรงค์ (สมุทรโฆษ).

น. เล่ห์กล, แง่งอน, ท่วงที, เช่น ข้ากระไดกระแหน่ แต่งแง่แผ่ตนท่า (ลอ).

(กน, กนละ-) น. การลวงหรือล่อลวงให้หลงหรือให้เข้าใจผิดเพื่อให้ฉงนหรือเสียเปรียบ เช่น เล่ห์กล, เล่ห์เหลี่ยม เช่น กลโกง

(กนละ-) น. การรบที่มีเล่ห์เหลี่ยม, วิธีการที่ต้องใช้กลอุบายต่าง ๆ, เล่ห์เหลี่ยมในการต่อสู้.

ว. มีเล่ห์ลึกซึ้ง.

น. การแข่งขันที่มีกติกากำหนด เช่น เกมกีฬา, การเล่นเพื่อความสนุก เช่น เกมคอมพิวเตอร์, การแสดงเพื่อสาธิตกิจกรรม เช่น เกมการบริหาร, โดยปริยายหมายถึงการแสดงที่ใช้กลวิธีหรือเล่ห์เหลี่ยมเพื่อหักล้างกัน เช่น เกมการเมือง, ลักษณนามเรียกการแข่งขันหรือการเล่นที่จบลงด้วยการแพ้ชนะกันครั้งหนึ่ง ๆ เช่น เล่นแบดมินตัน ๓ เกม.

ก. ใช้เล่ห์เหลี่ยม ชั้นเชิง หรือ อุบาย หักล้างเล่ห์เหลี่ยม ชั้นเชิงหรืออุบายของอีกฝ่ายหนึ่ง.

ก. ใช้อุบายหรือเล่ห์เหลี่ยมหลอกลวง เช่น โกงเงิน, แสดงอาการดื้อไม่ยอมทำตาม เช่น เด็กโกง ม้าโกง.

น. หญิงค่อนข้างมีอายุที่มีมารยาและเล่ห์เหลี่ยมมาก และมีกิริยาจัดจ้าน, เดิมพูดว่า กระต่ายแก่แม่ปลาช่อน.

น. ผู้มีประสบการณ์น้อยยังไม่รู้ทันเล่ห์เหลี่ยมของคน.

ว. มีเล่ห์เหลี่ยมมาก, มีประสบการณ์มาก.

อุบาย, เล่ห์, กลเม็ด, เช่น รู้เคล็ด มีเคล็ด เคล็ดลับ.

(ไคฺล้) น. เล่ห์กลหรือเงื่อนงำ เช่น ใส่ไคล้.

น. เล่ห์เหลี่ยม, ท่วงที, อุบาย, เชิงชั้น ก็ว่า.

น. เล่ห์เหลี่ยม, ท่วงที, อุบาย, ชั้นเชิง ก็ว่า.

ก. ใช้เล่ห์เหลี่ยมหรือกลอุบายที่เหนือกว่าแก้ลำฝ่ายตรงกันข้าม.

ว. ตรง เช่น คนซื่อ, ไม่มีเล่ห์เหลี่ยม เช่น พูดซื่อ ๆ, ไม่คดโกง เช่น หน้าซื่อ

น. ชายสูงอายุที่มีเล่ห์เหลี่ยมหรือกลอุบายหลอกหญิงสาวเพื่อกามารมณ์.

อ. เสียงที่เปล่งออกมาแสดงความโกรธ เช่น อีรจนาดูดู๋มึงช่างมักง่าย ทรลักษณ์อัปรีย์ไม่มีอาย หน่อกษัตริย์ทั้งหลายไม่เอื้อเฟื้อ (สังข์ทอง), ดูหรูอ้ายเจ้าเล่ห์ทำเสแสร้งพูดจานี่แอบแฝงเป็นแยบคาย (ม. ร่ายยาว ชูชก).

ก. ถูกลวงด้วยเล่ห์กลหรืออุบาย, เสียรู้, หลงกล.

ว. พลิกแพลงด้วยเล่ห์เหลี่ยมให้หลงเชื่อ, ปลิ้นปล้อน.

ว. มีเล่ห์เหลี่ยมไม่ตรงไปตรงมา.

ไม่มีเล่ห์เหลี่ยม.

(ปฺระเหน) ว. ประหนึ่ง, ประดุจ, มักใช้เลือนเป็น ประเล่ห์.

เก่ง, ชำนาญ, เชี่ยวชาญ, มีเล่ห์กล, มีอุบาย.

ว. มีเล่ห์เหลี่ยมมาก.

ก. เล่นเอาเงินหรือสิ่งอื่นโดยอาศัยความฉลาด ความชำนาญ เล่ห์เหลี่ยม ไหวพริบ และฝีมือ รวมทั้งโชคด้วย.

โดยปริยายหมายความว่า มากมาย เช่น มีเล่ห์เหลี่ยมพราวไปหมด.

ว. เจ้ามารยา, เจ้าเล่ห์เจ้ากล.

ก. ทำเล่ห์กล, ทำอุบาย.

น. อุบายที่ทำให้เขาแตกกัน, เล่ห์เหลี่ยม, กลอุบาย.

น. มารยา, การลวง, การแสร้งทำ, เล่ห์กล.

น. ผู้มีมารยา, ผู้มีเล่ห์เหลี่ยมทำให้ลุ่มหลง, เจ้าเล่ห์.

(มานยา) น. การลวง, การแสร้งทำ, เล่ห์กล, เช่น เจ้ามารยา มารยามาก ทำมารยา.

น. เล่ห์เหลี่ยมดี.

โดยปริยายหมายความว่า ใช้เล่ห์เหลี่ยมฉลาดเกินตัว เช่น เขามาไม้สูง.

น. อุบาย, เล่ห์, ท่าทาง.