*เกรงกลัว*

ว. ดื้อรั้นซุกซนไม่เกรงกลัวใคร.

ก. แสดงอาการให้อีกฝ่ายหนึ่งเกรงกลัว เช่น ผู้ใหญ่ขู่เด็ก งูขู่ฟ่อ ๆ.

ก. เกรงกลัว.

ก. ปกป้องไว้ให้คนอื่นเกรงกลัว.

ว. ลักษณะเสียงอย่างหนึ่งคล้ายกับเสียงกลองแขกดัง เลยหมายความเลือนไปถึงทำการสิ่งไร ๆ ที่เป็นการเปิดเผย, อย่างเปิดเผย, อย่างโจ่งแจ้ง, อย่างไม่เกรงกลัวใคร.

ก. ลงโทษคนหนึ่งหรือคนกลุ่มหนึ่ง เพื่อเป็นตัวอย่างให้คนอื่นหรือคนกลุ่มอื่นเกิดความเกรงกลัวไม่กล้าขัดคำสั่ง หรือไม่กล้าทำความผิด.

(ปฺราม) ก. ว่ากล่าวตักเตือนให้เกรงกลัว.

ว. พูดไม่เกรงกลัวใคร.

(-แหฺยง) ก. เกรงกลัว.

ก. เกรงกลัวเพราะความเคารพนับถือ, ยำเยง ก็ว่า.

ก. ยิ้มแบะปากแยกเขี้ยวเป็นการขู่ขวัญให้เกรงกลัวหรือขู่ว่าจะทำร้าย.

ว. อย่างเกรงกลัว เช่น ไหว้ละล้าว (นิ. นรินทร์).

ก. ฮึดสู้โดยไม่เกรงกลัวเพราะไม่มีทางเลือกหรือเจ็บช้ำน้ำใจเป็นต้น, กล้าทำในสิ่งที่ไม่เคยทำเพราะทนถูกบีบคั้นไม่ไหว.

ก. รู้สึกเกรงกลัว, รู้สึกเกรงกลัวจนตัวสั่น, เช่น เขาข่มขู่ฉันเสียจนสะทกสะท้านพูดไม่ถูก เธอตอบคำถามผู้บังคับบัญชาอย่างไม่สะทกสะท้าน.

ก. ทำไหล่ทั้ง ๒ ให้คู้เข้าเพราะหนาวหรือเกรงกลัวเป็นต้น.

(หิหฺริโอดตับปะ) น. ความละอายบาปและความเกรงกลัวบาป, ความละอายใจ.

น. ไหล่ที่คู้เข้าเพราะหนาวหรือเกรงกลัวเป็นต้น.

ก. เกรงกลัวไม่กล้าฝ่าฝืน, อยู่ในบังคับไม่กล้าฝ่าฝืน.

ก. เกรงกลัวฝีปากหรือฝีมือ, ยอมอยู่ในอำนาจ.

ก. กล้าทำความผิดโดยไม่เกรงกลัว, กล้าละเมิดโดยไม่กลัวความผิด, บังอาจล่วงละเมิด.