ผลุ

(ผฺลุง) ว. อาการที่ทิ้งหรือปาสิ่งของไปโดยเร็ว เช่น ทิ้งผลุง, อาการที่กระโดดไปโดยเร็ว ในคำว่า โดดผลุง, เสียงอย่างเสียงของหนักตกนํ้า.

(ผฺลุด) ก. หลุดเข้าหรือออกโดยเร็ว, มุดเข้าหรือออกโดยเร็ว.

(ผฺลุน) ก. ไปหรือมาอย่างกะทันหัน เช่น นั่งคุยกันอยู่ดี ๆ ก็ผลุนออกไป อยู่ ๆ เขาก็ผลุนเข้ามาในห้อง.

(-ผฺลัน) ก. ทำไปโดยทันทีทันใดไม่ยับยั้งรั้งรอ เช่น พอพูดจบเขาก็ผลุนผลันออกไป.

(ผฺลุบ) ก. ที่ดำลง มุดลง หรือลับหายเข้าไปโดยรวดเร็วทันที เช่น นกผลุบเข้ารัง หนูผลุบเข้าไปในรู.

(-ผฺลับ) ว. ลุกลน, ไม่เรียบร้อย, เช่น เขาเป็นคนผลุบผลับ ชอบทำของแตกบ่อย ๆ.

(-โผฺล่) ว. อาการที่ผลุบลงแล้วโผล่ขึ้น เช่น กวนน้ำให้ขุ่น เดี๋ยวปลาก็ผลุบ ๆ โผล่ ๆ มาให้จับ, อาการที่ผลุบเข้าไปแล้วโผล่ออกมา เช่น มาผลุบโผล่ ๆ อยู่แถวนี้ จะหาใครหรือ, จม ๆ ลอย ๆ เช่น ขอนลอยน้ำผลุบ ๆ โผล่ ๆ, โดยปริยายหมายความว่า ไปหรือมาไม่สมํ่าเสมอ เช่น เขาอาสามาช่วยงานบ้าน แต่ทำผลุบ ๆ โผล่ ๆ มาบ้างไม่มาบ้าง, กะผลุบกะโผล่ ก็ว่า.