(รีโพรช') vt., n. (การ) ต่อว่า, ดุ, ตำหนิ, ติเตือน, ประณาม, ทำให้ถูกตำหนิ, ทำให้ขายหน้า, ข้อตำหนิ, สิ่งที่ทำให้ขายหน้า, สิ่งที่ทำให้เสื่อมเสีย, See Also:reproachable adj. reproachableness n. reproachably adv. reproacher n. reproachingly adv.

reproachful

(รีโพรช'ฟูล) adj. น่าตำหนิ, น่าต่อว่า, น่าประณาม, น่าอับอาย, See Also:reproachfully adv. reproachfullness n., Syn.shameful

English-Thai: Nontri DictionaryNontri Dictionary

irreproachable

(adj)ไม่มีข้อครหา, ไม่มีตำหนิ

reproach

(n)ความไม่พอใจ, คำติเตียน, การต่อว่า, การตำหนิ, การประณาม

reproach

(vt)ไม่พอใจ, ติเตียน, ต่อว่า, ตำหนิ, ดุด่า, ประณาม

reproachful

(adj)น่าตำหนิ, เป็นที่ติเตียน, น่าต่อว่า, น่าประณาม

ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpusตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus

reproach

Father reproached me for my rudeness.

reproach

He looked back reproachfully.

reproach

He reproached me for carelessness.

reproach

Lately, he reproaches me.

reproach

She reproached me for not answering the letter.

reproach

She reproach me with laziness.

Thai-English: NECTEC's Lexitron-2 Dictionary [with local updates]NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)

ด่าว่า

(v)scold, See Also:reprimand, censure, rebuke, reproach, Syn.ดุด่า, ดุด่าว่ากล่าว, Example:เขาด่าว่าผมในหนังสือพิมพ์โดยปราศจากเหตุผล, Thai Definition:ใช้ถ้อยคำว่าคนอื่น

ค่อนว่า

(v)reproach intentionally, See Also:taunt, upbraid, Syn.กระแนะกระแหน, Example:มีคนเคยค่อนว่าว่าเราตามใจลูกเกินไป, Thai Definition:แกล้งว่าให้เจ็บใจ

ว่ากล่าว

(v)reprove, See Also:rebuke, reprimand, censure, admonish, condemn, reproach, scold, Syn.ติเตียน, ติ, ว่าขาน, Ant.ชมเชย, Example:เด็กพวกนี้ถูกพ่อแม่ว่ากล่าวเป็นประจำเพราะมีปัญหาเรื่องความประพฤติ, Thai Definition:พูดให้เห็นข้อบกพร่อง

ว่าขาน

(v)reprimand, See Also:reprove, rebuke, censure, admonish, condemn, reproach, scold, Syn.ต่อว่า, Ant.ชมเชย, Example:ไม่ว่าญาติพี่น้องจะว่าขานอย่างไร เขาก็ยืนยันจะทำงานนี้ต่อไป, Thai Definition:พูดให้เห็นข้อบกพร่อง

คำด่า

(n)abuse, See Also:reproach, vilification, scolding, Example:หนังสือพิมพ์ใช้คำด่าในการเขียนข่าวแรงจนเกินไป, Unit:คำ, Thai Definition:ถ้อยคำหยาบคายชั่วช้าใช้ว่าผู้อื่นให้เกิดความเสียหาย

ความมัวหมอง

(n)blemish, See Also:flaw, taint, reproach, impurity, Syn.มลทิน, ราคี, Ant.ความบริสุทธิ์, Example:แม้เขาจะไม่ถูกลงโทษเขาก็ไม่ปราศจากความมัวหมอง

คำติเตียน

(n)criticism, See Also:reproach, reprimand, censure, reprove, rebuke, Syn.คำตำหนิ, คำตำหนิติเตียน, Ant.คำชม, Example:คำติเตียนไม่ได้ทำให้เขามีความรู้สึกโกรธเคืองแต่อย่างใด

คำตำหนิ

(n)criticism, See Also:reproach, reprimand, censure, reprove, rebuke, Syn.คำติเตียน, Ant.คำชม, Example:ข้าพเจ้านึกย้อนไปถึงบรรยากาศในวงสนทนา คิดถึงคำชมและคำตำหนิของบรรดาเพื่อนฝูง

โทษ

(v)blame, See Also:chide, reproach, accuse, Syn.กล่าวโทษ, Example:คนบางคนเมื่อเกิดข้อผิดพลาดหรือความล้มเหลวขึ้นมักจะโทษดวง หรือบอกว่าเป็นอิทธิฤทธิ์อะไรบางอย่างเป็นต้น, Thai Definition:อ้างเอาความผิดให้

คุ

(v)scold, See Also:rebuke, chide, reprove, reprimand, censure, admonish, reproach, Syn.ดุ, Example:ผมถูกคุณพ่อคุเอาใหญ่, Notes:(ปาก)

ปากหมา

(adj)abusive, See Also:reproaching, Example:ไพลินพูดตรงๆ ไม่เป็นแล้วหรือพอพูดตรงๆ ก็ถูกหาว่าเป็นคนปากหมาอีก, Thai Definition:ชอบกล่าวแต่เรื่องที่จะทำให้เดือดร้อนหรือเสียหาย

ปากเสีย

(v)be abusive, See Also:be reproaching, Example:หญิงสาวนึกโมโหตัวเองที่ปากเสีย ทำให้ใบหน้าของชายหนุ่มที่ยิ้มแย้มอยู่เปลี่ยนไปทันที, Thai Definition:ชอบพูดจาให้ร้ายแก่ผู้อื่นหรือแก่ตนเอง

พ้อ

(v)complain, See Also:blame, grumble, reprove, reproach, Syn.ต่อว่า, ตัดพ้อ, ตัดพ้อต่อว่า, Example:คนที่ถูกขัดใจหรือไม่ได้ตามที่ตนต้องการซึ่งมักจะออกมาในรูปตัดพ้อ บ่นพึมพำ แสดงท่าไม่พอใจ, Thai Definition:พูดต่อว่าด้วยความน้อยใจ

ตักเตือน

(v)warn, See Also:caution, advise, counsel, remind, admonish, reprimand, reprove, rebuke, reproach, Syn.เตือน, ว่า, ต่อว่า, ตำหนิ, ติเตียน, ตำหนิติเตียน, Example:นายกรัฐมนตรีตักเตือนสื่อมวลชนว่าไม่ควรเสนอข่าวที่ไม่เป็นความจริงให้ประชาชนรับรู้เพราะการกระทำดังกล่าวก่อให้เกิดความเสียหายหลายฝ่าย, Thai Definition:สั่งสอนให้รู้สำนึกตัว

ต่อว่าต่อขาน

(v)complain, See Also:blame, abuse, reproach, object, protest, pleasure, talk to, censure, Syn.ว่าขาน, ต่อว่า, ว่ากล่าว, Ant.ชมเชย, Example:หลังจากต่อว่าต่อขานกันอยู่นาน ทั้งสองฝ่ายต่างเข้าใจว่าทั้งคู่เข้าใจผิดไปเอง, Thai Definition:ท้วงถามเหตุผลต่อผู้ที่ทำให้ตนไม่พอใจ, ว่ากล่าวเพราะไม่ทำตามที่พูดหรือที่ให้สัญญาไว้

ต่อว่า

(v)complain, See Also:blame, abuse, reproach, object, protest, pleasure talk to, censure, Syn.ว่าขาน, ต่อว่าต่อขาน, ว่ากล่าว, Ant.ชมเชย, Example:ลูกสาวต่อว่าพ่อของตนอย่างไม่พอใจนัก, Thai Definition:ท้วงถามเหตุผลต่อผู้ที่ทำให้ตนไม่พอใจ, ว่ากล่าวเพราะไม่ทำตามที่พูดหรือที่ให้สัญญาไว้

ตำหนิติเตียน

(v)reprimand, See Also:blame, reprove, reproach, rebuke, condemn, censure, Syn.ติเตียน, ตำหนิ, ว่ากล่าว, Ant.สรรเสริญ, ชมเชย, Example:เขาตำหนิติเตียนรัฐบาลด้วยถ้อยคำอันแหลมคม ในคอลัมน์ของเขา, Thai Definition:ว่ากล่าวตักเตือน, ยกโทษขึ้นพูด

ตำหนิ

(v)reprimand, See Also:blame, reprove, reproach, rebuke, condemn, censure, Syn.ติเตียน, ว่ากล่าว, ตำหนิติเตียน, Ant.ชมเชย, ยกย่อง, Example:นายกรัฐมนตรีตำหนิผู้สื่อข่าวที่เสนอข่าวผิดไปจากความเป็นจริง, Unit:แห่ง, Thai Definition:ยกโทษขึ้นพูด, กล่าวร้าย

ตะคอก

(v)bawl, See Also:browbeat, bellow, reprove loudly, shout, yell, reproach, Syn.ตวาด, ขู่, Example:ตำรวจบางนายตะคอกข่มขู่ราษฎรเพราะเห็นว่าตนมีอำนาจมากกว่า

ติ

(v)condemn, See Also:blame, censure, reproach, reprimand, rebuke, criticize, find fault with, protest, scold, e, Syn.ตำหนิ, ติเตียน, ว่ากล่าว, Ant.ชมเชย, ยกย่อง, Example:ผู้จัดการติพนักงานที่มาสายในวันนี้, Thai Definition:ชี้ข้อบกพร่อง, ยกโทษขึ้นพูด

ตอด

(v)reproach, See Also:satirize, ridicule, dress someone down, mock, blame, rebuke, Syn.เหน็บแนม, พูดถากถาง, Example:ทั้งคู่พูดตอดเล็กตอดน้อยกันตลอดเวลาที่มีโอกาส, Thai Definition:อาการพูดว่าเหน็บแนม

ติติง

(adj)blameful, See Also:reprehensible, culpable, reproachable, Syn.ทักท้วง, Ant.สนับสนุน, เห็นด้วย, Example:สำนวนว่า ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด เป็นคำติติงคนที่รู้รอบและรู้หลายจนท่วมหัว แต่กลับรักษาตัวไม่ได้, Thai Definition:เกี่ยวกับการทักท้วงหรือชี้เพื่อให้รู้ว่าอีกฝ่ายหนึ่งพูดหรือทำผิด

ติติง

(v)reproach, See Also:censure, reprove, blame, reprimand, criticize, blame, Syn.ทักท้วง, Ant.สนับสนุน, เห็นด้วย, Example:ทำไมไม่ติติงไปที่นโยบายเศรษฐกิจของรัฐบาลบ้างล่ะ, Thai Definition:ทักท้วงหรือชี้เพื่อให้รู้ว่าอีกฝ่ายหนึ่งพูดหรือทำผิด

ประณาม

(v)condemn, See Also:blame, denounce, damn, censure, reproach, reprobate, criticize, Syn.กล่าวร้าย, พูดให้ร้าย, ให้ร้าย, ตำหนิ, ติเตียน, ด่าว่า, Ant.ชมเชย, Example:ลูกคนใดละเลยไม่เอาใจใส่พ่อแม่จะได้รับการประณามหรือถูกตราหน้าว่าเป็นคนอกตัญญู, Thai Definition:กล่าวร้ายให้เขาเสียหาย

ก่น

(v)reproach, See Also:abuse, curse, swear, Syn.ด่าว่า, ด่า, แช่ง

การติ

(n)condemnation, See Also:censure, reproach, comment, review, Syn.การตำหนิ, การต่อว่า, การวิพากย์วิจารณ์, Example:การติเพื่อก่อเป็นประโยชน์ต่อสังคม

ครหา

(v)blame, See Also:censure, reprimand, condemn, criticize, reproach, Syn.ติเตียน, ตำหนิ, ติโทษ, Ant.ชมเชย, ชื่นชม, สรรเสริญ, Example:ลูกน้องต่างก็พากันครหาหัวหน้าว่าอ่อนแอเกินไปจึงแก้ปัญหาไม่ได้

ดุด่า

(v)scold, See Also:reproach, blame, rebuke, reprimand, Syn.ว่ากล่าว, ตำหนิ, ด่า, ด่าทอ, ด่าว่า, บริภาษ, Example:เขาถูกดุด่าเพราะมาสาย

เล่นงาน

(v)attack, See Also:assault, get even with, reprimand, scold, blame, reproach, criticize, tackle, Example:ฝ่ายโน้นเล่นงานเราเข้าแล้ว, Thai Definition:ว่าหรือทำร้าย โดยอีกฝ่ายหนึ่งมักไม่อาจตอบโต้

Thai-English-French: Volubilis Dictionary 1.0Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)

ด่าว่า

[dāwā] (v) EN: scold ; reprimand ; censure ; rebuke ; reproach FR: injurier ; insulter ; agonir (r.)

ดุ

[du] (v) EN: blame ; censure ; scold ; reproach ; reprove ; reprimand ; rebuke ; admonish ; castigate FR: reprocher ; réprimander

ด้วงแมง

[duangmaēng] (n) EN: blemish ; reproach ; blotch FR: reproche [ m ] ; grief [ m ]

เอ็ด

[et] (v) EN: scold ; blame ; reproach ; yell at FR: crier ; faire du vacarme

คำด่า

[kham dā] (n) EN: abuse ; reproach ; vilification ; scolding FR: juron [ m ] ; blasphème [ m ]

ครหา

[kharahā] (v) EN: criticize ; blame ; condemn ; censure ; reproach ; disapprove FR: critiquer ; blâmer ; comdamner ; diffamer

ข้อครหา

[khø kharahā] (n) EN: reproach ; disparaging statement ; scandal ; gossip ; blame

เล่นงาน

[lenngān] (v) EN: attack ; assault ; get even with ; reprimand ; scold ; blame ; reproach ; criticize ; tackle

ไม่มีข้อบกพร่อง

[mai mī khø bokphrǿng] (adj) EN: flawless ; irreproachable

มัวหมอง

[mūamøng] (adj) EN: tainted ; tarnished ; reproachable ; blemished ; not completely exonerated ; in disgrace ; under a cloud FR: sali ; terni

ประณาม

[pranām] (v) EN: condemn ; blame ; denounce ; damn ; censure ; reproach ; reprobate ; criticize ; reprimand ; rebuke FR: condamner ; désapprouver ; blâmer

ราคี

[rākhī] (n) EN: flaw ; defect ; stain ; impurity ; blemish ; flaw ; reproach FR: souillure [ f ] ; tache [ f ]

ตักเตือน

[takteūoen] (v) EN: warn ; caution ; exort ; counsel ; advise ; remind ; admonish ; reprimand ; reprove ; rebuke ; reproach FR: prévenir ; mettre en garde ; conseiller ; recommander ; exhorter

ตำหนิ

[tamni] (v) EN: blame ; reprove ; reprimand ; reproach ; criticise FR: blâmer ; réprimander

ตัดพ้อ

[tatphø] (v) EN: take to task ; reprove ; complain ; reproach ; express one's resentment

ต่อว่า

[tøwā] (v) EN: complain ; blame ; abuse ; reproach ; object ; protest ; pleasure talk to ; censure ; take to task ; tick off ; accuse

ว่า

[wā] (v) EN: reprove ; reproach ; rebuke ; blame ; criticize ; scold ; admonish ; take to task FR: reprocher ; critiquer

CMU English Pronouncing Dictionary Dictionary [with local updates]CMU Pronouncing Dictionary

reproach

/R IY0 P R OW1 CH//หรี่ โพร้ว ฉึ//riːprˈəʊtʃ/

WordNet (3.0)WordNet (3.0)

irreproachably

(adv)in an irreproachable and blameless manner, Syn.blamelessly

reproach

(n)a mild rebuke or criticism

reproach

(n)disgrace or shame

reproach

(v)express criticism towards, Syn.upbraid

self-reproach

(n)the act of blaming yourself, Syn.self-reproof

admonitory

(adj)expressing reproof or reproach especially as a corrective, Syn.admonishing, reproachful, reproving

blameless

(adj)free of guilt; not subject to blame, Syn.irreproachable, inculpable, unimpeachable

compunction

(n)a feeling of deep regret (usually for some misdeed), Syn.remorse, self-reproach

reprovingly

(adv)in a reproving or reproachful manner, Syn.reproachfully

upbraider

(n)someone who finds fault or imputes blame, Syn.reprover, reproacher, rebuker

The Collaborative International Dictionary of English (GCIDE) v.0.53Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Irreproachable

a. [ Pref. ir- not + reproachable: cf. F. irréprochable. ] Not reproachable; above reproach; not deserving reproach; blameless. [ 1913 Webster ]

He [ Berkely ] erred, -- and who is free from error? -- but his intentions were irreproachable. Beattie. [ 1913 Webster ]

Irreproachableness

n. The quality or state of being irreproachable; integrity; innocence. [ 1913 Webster ]

Irreproachably

adv. In an irreproachable manner; blamelessly. [ 1913 Webster ]

Reproach

v. t. [ imp. & p. p. Reproached p. pr. & vb. n. Reproaching. ] [ F. reprocher, OF. reprochier, (assumed) LL. reproriare; L. pref. re- again, against, back + prope near; hence, originally, to bring near to, throw in one's teeth. Cf. Approach. ] 1. To come back to, or come home to, as a matter of blame; to bring shame or disgrace upon; to disgrace. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

I thought your marriage fit; else imputation,
For that he knew you, might reproach your life. Shak. [ 1913 Webster ]

2. To attribute blame to; to allege something disgraceful against; to charge with a fault; to censure severely or contemptuously; to upbraid. [ 1913 Webster ]

If ye be reproached for the name of Christ. 1 Peter iv. 14. [ 1913 Webster ]

That this newcomer, Shame,
There sit not, and reproach us as unclean. Milton. [ 1913 Webster ]

Mezentius . . . with his ardor warmed
His fainting friends, reproached their shameful flight.
Repelled the victors. Dryden. [ 1913 Webster ]

Syn. -- To upbraid; censure; blame; chide; rebuke; condemn; revile; vilify. [ 1913 Webster ]

Reproach

n. [ F. reproche. See Reproach, v. ] [ 1913 Webster ]

1. The act of reproaching; censure mingled with contempt; contumelious or opprobrious language toward any person; abusive reflections; as, severe reproach. [ 1913 Webster ]

No reproaches even, even when pointed and barbed with the sharpest wit, appeared to give him pain. Macaulay. [ 1913 Webster ]

Give not thine heritage to reproach. Joel ii. 17. [ 1913 Webster ]

2. A cause of blame or censure; shame; disgrace. [ 1913 Webster ]

3. An object of blame, censure, scorn, or derision. [ 1913 Webster ]

Come, and let us build up the wall of Jerusalem, that we be no more a reproach. Neh. ii. 17. [ 1913 Webster ]

Syn. -- Disrepute; discredit; dishonor; opprobrium; invective; contumely; reviling; abuse; vilification; scurrility; insolence; insult; scorn; contempt; ignominy; shame; scandal;; disgrace; infamy. [ 1913 Webster ]

Reproachablr

a. [ Cf. F. reprochable. ] [ 1913 Webster ]

1. Deserving reproach; censurable. [ 1913 Webster ]

2. Opprobrius; scurrilous. [ Obs. ] Sir T. Elyot. [ 1913 Webster ]

-- Re*proach"a*ble*ness, n. -- Re*proach"a*bly, adv. [ 1913 Webster ]

Reproacher

n. One who reproaches. [ 1913 Webster ]

Reproachful

a. 1. Expressing or containing reproach; upbraiding; opprobrious; abusive. [ 1913 Webster ]

The reproachful speeches . . .
That he hath breathed in my dishonor here. Shak. [ 1913 Webster ]

2. Occasioning or deserving reproach; shameful; base; as, a reproachful life. [ 1913 Webster ]

Syn. -- Opprobrious; contumelious; abusive; offensive; insulting; contemptuous; scornful; insolent; scurrilous; disreputable; discreditable; dishonorable; shameful; disgraceful; scandalous; base; vile; infamous. [ 1913 Webster ]

-- Re*proach"ful*ly adv. -- Re*proach"ful*ness, n. [ 1913 Webster ]

Reproachless

a. Being without reproach. [ 1913 Webster ]

Self-reproach

n. The act of reproaching one's self; censure by one's own conscience. [ 1913 Webster ]

Self-reproached

a. Reproached by one's own conscience or judgment. [ 1913 Webster ]

Self-reproaching

a. Reproaching one's self. -- Self`-re*proach"ing*ly, adv. [1913 Webster]

Unreproachable

a. Not liable to be reproached; irreproachable. [ 1913 Webster ]

Chinese-English: CC-CEDICT DictionaryCC-CEDICT CN-EN Dictionary

责

[责 / 責, zé, ㄗㄜˊ]duty; responsibility; to reproach; to blame#5954[Add to Longdo]

叱责

[叱责 / 叱責, chì zé, ㄔˋ ㄗㄜˊ]reproach#107615[Add to Longdo]

German-English: TU-Chemnitz DING DictionaryDING DE-EN Dictionary

Selbstvorwurf { m }

self-reproach[Add to Longdo]

Tadel { m } (Vorwurf)

reproach[Add to Longdo]

Untadeligkeit { f }

irreproachability[Add to Longdo]

Untadeligkeiten { pl }

irreproachableness[Add to Longdo]

Vorwurf { m }; Vorhaltung { f } | vorwurfsvoller Blick | über jeden Vorwurf erhaben sein | jdn. mit Vorwürfen überhäufen

reproach | look of reproach | to be above reproach; to be beyond reproach | to heap reproaches on[Add to Longdo]

einwandfrei; untadelig { adj } | untadeliger | am untadeligsten

irreproachable | more irreproachable | most irreproachable[Add to Longdo]

einwandfrei { adv }

irreproachably[Add to Longdo]

tadellos

reproachless[Add to Longdo]

untadelig

unreproachful[Add to Longdo]

vorgeworfen

reproached[Add to Longdo]

vorgeworfen; warf vor

reproached[Add to Longdo]

vorhalten

to reproach sb. with[Add to Longdo]

vorwerfend

reproaching[Add to Longdo]

vorwerfen; Vorwürfe machen

to reproach[Add to Longdo]

vorwurfsvoll

reproachful[Add to Longdo]

vorwurfsvoll { adv }

reproachfully[Add to Longdo]

wirft vor

reproaches[Add to Longdo]

Japanese-English: EDICT DictionaryEDICT JP-EN Dictionary

非難(P);批難

[ひなん, hinan](n, vs, adj-na) criticism; blame; censure; attack; reproach; (P)#5177[Add to Longdo]

ジト目

[ジトめ, jito me](n) (m-sl) (stare or glare with) scornful eyes; reproachful eyes; disgusted eyes[Add to Longdo]

詰責

[きっせき, kisseki](n, vs) (obsc) reproach; reprove; reprimand[Add to Longdo]

恨みがましい

[うらみがましい, uramigamashii](adj-i) reproachful; resentful; spiteful[Add to Longdo]

恨み言;怨み言;怨言

[うらみごと;えんげん(怨言), uramigoto ; engen ( en gen )](n) grudge; complaint; reproach[Add to Longdo]

恨めしい;怨めしい;怨しい(io);恨しい(io)

[うらめしい, urameshii](adj-i) reproachful; hateful; bitter[Add to Longdo]

恨めし気に

[うらめしげに, urameshigeni](adv) reproachfully[Add to Longdo]

自責

[じせき, jiseki](n, vs) self-condemnation; self-reproach; (P)[Add to Longdo]

責める

[せめる, semeru](v1, vt) (1) to condemn; to blame; to criticize; to criticise; to reproach; to accuse; (2) to urge; to press; to pester; (3) to torture; to torment; to persecute; (4) to break in (a horse); (P)[Add to Longdo]

頂門の一針

[ちょうもんのいっしん, choumonnoisshin](n) painful reproach (like a needle stuck in one's scalp)[Add to Longdo]

点の打ち所がない;点の打ち所が無い

[てんのうちどころがない, tennouchidokoroganai](adj-i) (obsc) above reproach[Add to Longdo]

非難の目を向ける;批難の目を向ける

[ひなんのめをむける, hinannomewomukeru](exp, v1) to regard someone with odium; to look at someone with reproach[Add to Longdo]

品行方正

[ひんこうほうせい, hinkouhousei](adj-na, n, adj-no) irreproachable conduct; good conduct; high morals[Add to Longdo]

เพิ่มคำศัพท์

ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ

-reproaches-

Longdo Dict

บริการอื่น ๆ

Download

Truehits Ranking