*กระวนกระวาย*

ก. กระวนกระวาย, วุ่นวายใจ, แสดงอาการวุ่นวายไม่เป็นสุข, เช่น เมื่อเราอยู่ที่นี้จะต้องกระวายกระวนด้วยเหลือบยุงริ้นร่าน (ม. ร่ายยาว สักบรรพ).

กระวนกระวายในกาม เช่น เดี๋ยวนี้นะพระองค์ทรงธรรม์ แสนกระสันจันทร์สุดาดวงสมร (คาวี)

ว. เร่าร้อนใจทนนิ่งเป็นปรกติไม่ได้, กระวนกระวาย, ทุรนทุราย.

ก. ดิ้นรน, เดือดร้อน, กระวนกระวาย.

(คฺระ-) ก. กระหน, ดิ้นรน, เดือดร้อน, กระวนกระวาย.

ก. ดิ้นรนกระวนกระวาย (มักใช้แก่ของเสพติดและกามคุณ).

ก. โกรธฮึดฮัด, กระวนกระวายผุดลุกผุดนั่ง, ง่าน.

น. ชื่อกลอนกลบทแบบหนึ่ง กำหนดให้แต่ละวรรคใช้คำลหุคำครุสลับกันไปตลอดการแต่ง เช่น ระทวยระทดสลดสละขนิษฐ์ขนาง ระเหระหนกระวนกระวายระคายระคาง จะแรมจะร้างอนงค์อนาถนิราสนิรา (จารึกวัดโพธิ์).

ก. กระวนกระวาย, กระสับกระส่าย, ดิ้นรนจะให้พ้นจากทรมาน.

ไม่รู้สึกกระวนกระวาย เช่น เย็นใจ.

กระวนกระวาย เช่น ร้อนใจ

ก. เดือดร้อนใจ, กระวนกระวายใจ.

ก. แสดงอาการกระวนกระวาย, ทุรนทุราย.

กระสับกระส่าย, กระวนกระวาย, เช่น วันนี้เป็นอะไรท่าทางลุกลนผิดปรกติ.

ก. ผุดลุกผุดนั่ง, มีอาการคล้ายกระวนกระวายใจเพราะเดี๋ยวลุกเดี๋ยวนั่ง.

น. คนที่มีความเดือดร้อน กระวนกระวาย วิ่งพล่านไปหาที่พึ่งต่าง ๆ เปรียบเสมือนหมาที่ถูกน้ำร้อนลวก ร้องเสียงดังวิ่งพล่านไปด้วยความเจ็บปวดทุรนทุราย.