*เฟ้อ*

ว. อาการที่มีแก๊สในกระเพาะอาหารและลำไส้เพราะอาหารไม่ย่อย เมื่อเรอจะมีแก๊สและกลิ่นเหม็น.

ว. คะนอง, ได้ใจ, เห่อเหิม

ใช้จ่ายเกินควรเกินฐานะ, ใช้จ่ายในสิ่งที่ไม่สมควร.

ก. ฟุ้ง, ฟุ้งซ่าน, เหลิง

อืดขึ้น, พองขึ้น.

ว. มากเกินควร, มากเกินไป, เช่น คะแนนเฟ้อ

เรียกอาการที่ลมในกระเพาะตีขึ้นเพราะอาหารไม่ย่อยและเป็นพิษว่า ท้องเฟ้อ

เรียกภาวะทางเศรษฐกิจที่ปริมาณเงินหมุนเวียนในประเทศมากเกินไป ทำให้ราคาสินค้าแพงและเงินเสื่อมค่า ว่า เงินเฟ้อ.

ว. ที่ชอบฟุ้งเฟ้อใช้ชีวิตอย่างสนุกสนานเพลิดเพลิน.

ว. อาการที่ท้องอืดเพราะลมในกระเพาะอาหารเฟ้อขึ้น

ลักษณะที่ปริมาณเงินหมุนเวียนในประเทศมีน้อย ทำให้สินค้าราคาตก เรียกว่า เงินฟุบ, ตรงข้ามกับ เงินเฟ้อ.