*สมอ*

ก. ลากสมอครูดไปตามพื้นท้องน้ำ โดยเฉพาะในขณะที่กำลังกว้านสมอขึ้นเก็บ.

(-สะหฺมอ) ก. หมุนเครื่องเอาสมอขึ้น.

น. ความรู้สึกตกใจกลัวจนไม่คิดหน้าคิดหลัง เช่น พอได้ยินเสียงตวาดก็ขี้ขึ้นสมองแล้ว, มักใช้ประกอบคำ กลัว ว่า กลัวจนขี้ขึ้นขมอง หรือ กลัวจนขี้ขึ้นสมอง.

ก. นิยมมาก เช่น เขาชอบกีฬาจนขึ้นสมอง.

น. มูลค่าหรือราคาของหุ้น หรือหลักทรัพย์อื่นตามที่ตราไว้

มูลค่าแลกเปลี่ยนของหน่วยเงินตราสกุลหนึ่ง ที่เทียบเท่ากับมูลค่าแลกเปลี่ยนของหน่วยเงินตราอีกสกุลหนึ่ง.

(-สะหฺมอ) ดู ตีนนก (๑).

(-สะหฺมอ) น. ชื่อพระพิมพ์สกุลช่างหนึ่ง.

น. พิกัดตัวยาประเภทหนึ่งในตำรายาไทย จำกัดจำนวนสมอ ๓ อย่าง คือ สมอไทย สมอพิเภก สมอเทศ.

ก. พักผ่อนเพื่อคลายความเคร่งเครียดโดยไปอยู่ในที่สงบหรือที่มีอากาศปลอดโปร่ง.

ก. ยกตนขึ้นเทียมท่าน โดยไม่รู้จักที่ตํ่าที่สูง

ทำคะแนนได้เท่ากัน (ใช้แก่การแข่งขันกีฬา) เช่น ฟุตบอลคู่นี้ตีเสมอกันในนาทีสุดท้าย.

น. ชื่อเพลงไทย อัตรา ๒ ชั้น หน้าทับปรบไก่ ชื่อเดิมเรียกว่า ฝรั่งถอนสมอ

ชื่อเพลงไทยประเภทเพลงเถา.

ก. กว้านสมอขึ้นเพื่อออกเรือ.

ก. ทิ้งสมอลงไปในนํ้าเพื่อให้เรือจอดอยู่กับที่.

ก. ทำให้สมองปลอดโปร่ง, ไม่ซับซ้อน, ไม่ทำให้ต้องคิดมาก.

ก. พักผ่อนหย่อนใจให้สมองปลอดโปร่ง, เปิดหัว ก็ว่า.

ก. หยุดทำงานที่ทำจำเจหรือหมกมุ่นอยู่ไปทำอย่างอื่นชั่วคราวเพื่อผ่อนคลายสมอง.

ดู เสมอ ๓.

(-สะหฺมอง) น. อวัยวะที่อยู่ภายในกะโหลกศีรษะ เนื้อนุ่ม หยุ่น ลักษณะเป็นลอน เป็นศูนย์รวมระบบประสาท เช่น เขาถูกรถทับศีรษะจนมันสมองไหล, สมอง ก็ว่า

โดยปริยายหมายความว่า ปัญญาความคิด เช่น เขาเป็นคนระดับมันสมองของชาติ, สมอง หรือ หัวสมอง ก็ว่า.

ก. ทำให้ความคิดสับสน เช่น อย่าเอาเรื่องนี้มาคิดให้ยุ่งสมอง.

ก. รับแทนผู้อื่น เช่น เขารับสมอ้างว่าเป็นเจ้าของบ่อน.

น. โรคที่ก่อให้เกิดความผิดปรกติใด ๆ แก่สมอง.

ก. ฝึกฝนใช้สติปัญญา.

ก. ทำให้บุคคลเปลี่ยนความคิดเห็นหรือความเชื่อถือของตนโดยเฉพาะในลัทธิการเมือง สังคม หรือศาสนาไปอย่างสิ้นเชิง และยอมรับความคิดเห็นหรือความเชื่อใหม่โดยใช้วิธีการต่าง ๆ รวมทั้งอาจมีการทรมานจิตใจอย่างรุนแรง.

ก. รับรองถ้อยคำที่เขากล่าว.

(สะหฺมอ) น. หิน. (ข. ถฺม)

ของหนักที่ล่ามโซ่หรือเชือกอยู่กับเรือ เวลาจอดเรือใช้ทอดลงไปในนํ้าให้เกาะพื้นเพื่อไม่ให้เรือเคลื่อนไปที่อื่น.

ก. อาการที่สมอหลุดจากพื้นที่ทอดไว้ แล้วครูดไปตามพื้นท้องน้ำด้วยแรงลมและกระแสน้ำ.

(สะหฺมอ) น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Terminalia วงศ์ Combretaceae ใช้ทำยาได้ เช่น สมอไทย (T. chebula Retz.), สมอพิเภก [ T. bellirica (Gaertn.) Roxb. ], สมอดีงู [ T. citrina (Gaertn.) Roxb.ex Fleming ].

(สะหฺมอ) น. ลูกฝ้าย.

ดู ตีนนก (๑).

(สะหฺมอง) น. อวัยวะที่อยู่ภายในกะโหลกศีรษะ เนื้อนุ่ม หยุ่น ลักษณะเป็นลอน เป็นศูนย์รวมระบบประสาท, มันสมอง ก็ว่า, ภาษาปากว่า ขมอง

โดยปริยายหมายความว่า ปัญญาความคิด เช่น เขาเป็นคนสมองดี, มันสมอง หรือ หัวสมอง ก็ว่า.

น. ปัญญาทึบ, หัวขี้เลื่อย ก็ว่า.

ว. สภาวะที่สมองถูกทำลายจนสูญเสียการทำงานโดยสิ้นเชิง ถือว่าสิ้นชีวิตแล้ว.

น. เนื้อสมองน้อยลงเนื่องจากมีการเสื่อมสลายของเซลล์ประสาทและเนื้อเยื่อของสมองหรืออย่างใดอย่างหนึ่ง.

ดู กาน้า.

ดู กุระ.

ดู เขี้ยวเนื้อ.

น. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์บุษยะ มี ๕ ดวง, ดาวปุยฝ้าย ดาวพวงดอกไม้ ดาวดอกบัว ดาวโลง ดาวปู ดาวสิธยะ ดาวบุษย์ ดาวปุษยะ หรือ ดาวปุสสะ ก็เรียก.

(สะหฺมํ่าสะเหฺมอ) ว. เสมอเป็นปรกติ เช่น มาประชุมสม่ำเสมอ, เสมอตามกำหนด เช่น ส่งดอกเบี้ยสม่ำเสมอ

ราบเรียบ, ไม่ลุ่ม ๆ ดอน ๆ, (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น พื้นไม่สม่ำเสมอ.

(สะเหฺมอ) ว. เท่ากัน, พอ ๆ กัน, เหมือนกัน, เช่น กรรมการตัดสินให้เสมอกัน ไม่มีใครแพ้ใครชนะ

เพียง, แค่, เช่น ราคาของ ๔๐, ๐๐๐ บาท เห็นจะซื้อไม่ไหว เสมอสัก ๓๐, ๐๐๐ บาท ก็พอจะสู้ได้.

ว. เหมือนใจ, ได้ดังใจ.