แปลศัพท์
PopThai
dropdown
US
ads-m
109 ผลลัพธ์ สำหรับ 

blam

 ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: -blam-, *blam*
ค้นหาอัตโนมัติโดยใช้beam
NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
(vt)ตำหนิSee Also:ว่ากล่าวSyn.complain, criticizeAnt.praise
(n)การรับผิดชอบต่อสิ่งไม่ดีที่เกิดขึ้นSyn.liability, responsibility
(vt)รับผิดชอบต่อสิ่งไม่ดีที่เกิดขึ้น
(phrv)ตำหนิในเรื่องSee Also:ติเตียนในเรื่อง, กล่าวโทษ
(adj)ซึ่งไร้มลทิน
(adj)ซึ่งควรตำหนิ
Hope Dictionary
(เบลม'มะเบิล) adj. ควรรับผิด, ควรถูกตำหน'Syn.culpable
(เบลม) { blamed, blaming, blames } vt. กล่าวโทษ, ตำหนิ, ประณาม, นินทา, กล่าวร้าย, โยนความผิดให้ -Phr. (be to blame ควรถูกตำหนิ, ควรรับผิดชอบ) n. การตำหนิ, ความรับผิดชอบ, ภาระSee Also:blamer n. blameful adj. ดูblame blameless adj. ดูblame -Conf. put
(เบลม'มะเบิล) adj. ควรรับผิด, ควรถูกตำหน'Syn.culpable
(เบลม'เวอธี) adj. ควรถูกตำหนิSee Also:blameworthiness nSyn.culpable
Nontri Dictionary
(adj)ควรถูกตำหนิ
(n)การติเตียน, การตำหนิ, คำติเตียน, คำตำหนิ
(vt)กล่าวโทษ, ติเตียน, ตำหนิ, ประณาม, กล่าวร้าย
(adj)ไม่มีที่ติ
คลังศัพท์ไทย (สวทช.)
การติเตียน[การแพทย์]
ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
"คนมีเมีย เปีร้ยง"Nothing to Lose (1997)
ฉันตามเธอไป และเอาปืนออกมา and blam!Map 1213 (2006)
ผมหมายถึง ห้องที่มีใหญ่ขนาดนั้นควรจะ... แบม แบม แบม แบม อะไรแบบนี้English, Fitz or Percy (2005)
เคนเน็ธ แบมฟอร์ด, หรือเรียกสั้นๆว่า คา-บาล์มPage Turner (2008)
หันปืนเข้าหาหน้าอกตัวเอง แล้วลั่นไกThe Angel of Death (2011)
ชมรมขับร้องประสานเสียงก็จะกลับมาเฉิดฉายอีกครั้งSadie Hawkins (2013)
ห่วยมาก หมีอีกตัว อยู่ด้านหลัง ปังGuadalajara Dog (2013)
คา-บลาม the Shriiimper?Page Turner (2008)
NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
(v)blameSee Also:criticizeSyn.ถูกสบประมาท, ถูกหมายหน้าExample:ลูกคนใดละเลย ไม่เอาใจใส่พ่อแม่จะถูกตราหน้าว่าเป็นคนอกตัญญู
(n)accusationSee Also:blame, chargeSyn.การใส่ร้ายป้ายสี, การกล่าวหาExample:เขากลายเป็นผู้ต้องหาเพราะการปรักปรำจากพยาน
(v)blameSee Also:chide, reproach, accuseSyn.กล่าวโทษExample:คนบางคนเมื่อเกิดข้อผิดพลาดหรือความล้มเหลวขึ้นมักจะโทษดวง หรือบอกว่าเป็นอิทธิฤทธิ์อะไรบางอย่างเป็นต้นThai Definition:อ้างเอาความผิดให้
(v)pick onSee Also:blame, criticize, find fault, censureSyn.ค่อนแคะ, วิจารณ์, เหน็บ, เหน็บแนมAnt.ชมเชย, ยกย่องExample:พวกหนังสือพิมพ์พยายามแค่นแคะนักการเมืองอยู่ตลอดเวลาThai Definition:เฟ้นหาความชั่วขึ้นมากล่าว
(v)complainSee Also:blame, grumble, reprove, reproachSyn.ต่อว่า, ตัดพ้อ, ตัดพ้อต่อว่าExample:คนที่ถูกขัดใจหรือไม่ได้ตามที่ตนต้องการซึ่งมักจะออกมาในรูปตัดพ้อ บ่นพึมพำ แสดงท่าไม่พอใจThai Definition:พูดต่อว่าด้วยความน้อยใจ
(v)blameSee Also:accuseSyn.นินทา, กล่าวร้าย, กล่าวโทษ, ตำหนิ, ว่าร้ายExample:เขาพูดว่าให้เจ็บแสบเธอยังไม่รู้สึกตัวอีกหรือ
(v)blameSyn.ดุ, ตำหนิExample:ี้เขาโดนเจ้านายว้ากแต่เช้าเลยThai Definition:ว่ากล่าวโดยใช้เสียงดังNotes:(ปาก)
(v)complainSee Also:blame, abuse, reproach, object, protest, pleasure, talk to, censureSyn.ว่าขาน, ต่อว่า, ว่ากล่าวAnt.ชมเชยExample:หลังจากต่อว่าต่อขานกันอยู่นาน ทั้งสองฝ่ายต่างเข้าใจว่าทั้งคู่เข้าใจผิดไปเองThai Definition:ท้วงถามเหตุผลต่อผู้ที่ทำให้ตนไม่พอใจ, ว่ากล่าวเพราะไม่ทำตามที่พูดหรือที่ให้สัญญาไว้
(v)complainSee Also:blame, abuse, reproach, object, protest, pleasure talk to, censureSyn.ว่าขาน, ต่อว่าต่อขาน, ว่ากล่าวAnt.ชมเชยExample:ลูกสาวต่อว่าพ่อของตนอย่างไม่พอใจนักThai Definition:ท้วงถามเหตุผลต่อผู้ที่ทำให้ตนไม่พอใจ, ว่ากล่าวเพราะไม่ทำตามที่พูดหรือที่ให้สัญญาไว้
(v)reprimandSee Also:blame, reprove, reproach, rebuke, condemn, censureSyn.ติเตียน, ตำหนิ, ว่ากล่าวAnt.สรรเสริญ, ชมเชยExample:เขาตำหนิติเตียนรัฐบาลด้วยถ้อยคำอันแหลมคม ในคอลัมน์ของเขาThai Definition:ว่ากล่าวตักเตือน, ยกโทษขึ้นพูด
Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
[dāngphrøi] (adj) EN: guilty ; blameworth ; tainted ; sinful  FR: taré
[du] (v) EN: blame ; censure ; scold ; reproach ; reprove ; reprimand ; rebuke ; admonish ; castigate  FR: reprocher ; réprimander
[et] (v) EN: scold ; blame ; reproach ; yell at  FR: crier ; faire du vacarme
[hā] (v) EN: accuse ; impeach ; charge ; denounce ; blame ; indict  FR: accuser ; charger
[kham ninthā] (n) EN: gossip ; gossips [ pl. ] ; blames [ pl. ]  FR: commérages [ mpl ] ; cancans [ mpl ] ; potins [ mpl ]
[khanāp] (v) EN: castigate ; reprimand ; blame ; reprove ; condemn ; chastise ; chasten ; rebuke  FR: réprimander ; blâmer ; gronder ; sermonner ; houspiller ; admonester (litt.) ; gourmander (litt.) ; semoncer (litt.) ; tancer (litt.) ; morigéner (litt.)
[kharahā] (v) EN: criticize ; blame ; condemn ; censure ; reproach ; disapprove  FR: critiquer ; blâmer ; comdamner ; diffamer
[khø kharahā] (n) EN: reproach ; disparaging statement ; scandal ; gossip ; blame
[klāohā] (v) EN: allege ; accuse ; charge ; blame ; condemn  FR: accuser ; incriminer ; alléguer ; charger ; accabler
[klāothōt] (v) EN: accuse ; charge ; indict ; incriminate ; allege ; blame ; impeach  FR: inculper ; accuser de ; charger
WordNet (3.0)
(n)a reproach for some lapse or misdeedSyn.rap
(v)put or pin the blame onSyn.faultAnt.absolve
(v)harass with constant criticismSyn.pick, find fault
(v)attribute responsibility toSyn.charge
(n)accusations exchanged among people who refuse to accept sole responsibility for some undesirable event
(adj)free of guilt; not subject to blameSyn.irreproachable, inculpable, unimpeachable
(n)a state of guiltSyn.culpability, culpableness
(adj)deserving blame or censure as being wrong or evil or injuriousSyn.censurable, blameful, culpable, blameable, blamable
Collaborative International Dictionary (GCIDE)

a. [ Cf. F. blâmable. ] Deserving of censure; faulty; culpable; reprehensible; censurable; blameworthy. -- Blam"a*ble*ness, n. -- Blam"a*bly adv. [ 1913 Webster ]

v. t. [ imp. & p. p. Blamed p. pr. & vb. n. Blaming. ] [ OE. blamen, F. blâmer, OF. blasmer, fr. L. blasphemare to blaspheme, LL. also to blame, fr. Gr. blasfhmei^n to speak ill, to slander, to blaspheme, fr. bla`sfhmos evil speaking, perh, for blapsi`fhmos; bla`psis injury (fr. bla`ptein to injure) + fh`mh a saying, fr. fa`nai to say. Cf. Blaspheme, and see Fame. ] [ 1913 Webster ]

1. To censure; to express disapprobation of; to find fault with; to reproach. [ 1913 Webster ]

We have none to blame but ourselves. Tillotson. [ 1913 Webster ]

2. To bring reproach upon; to blemish. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

She . . . blamed her noble blood. Spenser. [ 1913 Webster ]


To blame, to be blamed, or deserving blame; in fault; as, the conductor was to blame for the accident.
[ 1913 Webster ]

You were to blame, I must be plain with you. Shak. [ 1913 Webster ]

n. [ OE. blame, fr. F. blâme, OF. blasme, fr. blâmer, OF. blasmer, to blame. See Blame, v. ] 1. An expression of disapprobation fir something deemed to be wrong; imputation of fault; censure. [ 1913 Webster ]

Let me bear the blame forever. Gen. xiiii. 9. [ 1913 Webster ]

2. That which is deserving of censure or disapprobation; culpability; fault; crime; sin. [ 1913 Webster ]

Holy and without blame before him in love. Eph. i. 4. [ 1913 Webster ]

3. Hurt; injury. [ Obs. ] Spenser. [ 1913 Webster ]

Syn. -- Censure; reprehension; condemnation; reproach; fault; sin; crime; wrongdoing. [ 1913 Webster ]

adj. same as blameworthy.
Syn. -- blameworthy, blamable, blameful, censurable, culpable. [ WordNet 1.5 ]

a. 1. Faulty; meriting blame. Shak. [ 1913 Webster ]

2. Attributing blame or fault; implying or conveying censure; faultfinding; censorious. Chaucer. [ 1913 Webster ]

-- Blame"ful*ly, adv. -- Blame"ful*ness, n. [ 1913 Webster ]

a. Free from blame; without fault; innocent; guiltless; -- sometimes followed by of. [ 1913 Webster ]

A bishop then must be blameless. 1 Tim. iii. 2. [ 1913 Webster ]

Blameless still of arts that polish to deprave. Mallet. [ 1913 Webster ]

We will be blameless of this thine oath. Josh. ii. 17. [ 1913 Webster ]

Syn. -- Irreproachable; sinless; unblemished; inculpable. -- Blameless, Spotless, Faultless, Stainless. We speak of a thing as blameless when it is free from blame, or the just imputation of fault; as, a blameless life or character. The others are stronger. We speak of a thing as faultless, stainless, or spotless, only when we mean that it is absolutely without fault or blemish; as, a spotless or stainless reputation; a faultless course of conduct. The last three words apply only to the general character, while blameless may be used in reverence to particular points; as, in this transaction he was wholly blameless. We also apply faultless to personal appearance; as, a faultless figure; which can not be done in respect to any of the other words. [ 1913 Webster ]

adv. In a blameless manner. [ 1913 Webster ]

n. The quality or state of being blameless; innocence. [ 1913 Webster ]

n. One who blames. Wyclif. [ 1913 Webster ]

a. Deserving blame; culpable; reprehensible. -- Blame"wor`thi*ness, n. [1913 Webster]

CC-CEDICT CN-EN Dictionary
[, yuàn, ㄩㄢˋ]blame; complain#6326[Add to Longdo]
[, chì, ㄔˋ]blame; reprove; reprimand#16726[Add to Longdo]
[  /  , guī jiù, ㄍㄨㄟ ㄐㄧㄡˋ]blame; declare to be at fault#24217[Add to Longdo]
[, jiù, ㄐㄧㄡˋ]blame#30782[Add to Longdo]
Longdo Approved DE-TH
(vt)|blammierte, hat blammiert| ทำให้อับอาย, ทำให้เสื่่อมเสีย
DING DE-EN Dictionary
blamieren
blamieren | blamierend | blamiert | blamiert | blamierte
to stultify | stultifying | stultified | stultifies | stultified[Add to Longdo]
EDICT JP-EN Dictionary
[わるい, warui](adj-i) (1) bad; poor; inferior; (2) evil; sinful; (3) unprofitable; unbeneficial; (4) at fault; to blame; in the wrong; (5) sorry; (P)#2963[Add to Longdo]
[ひなん, hinan](n, vs, adj-na) criticism; blame; censure; attack; reproach; (P)#5177[Add to Longdo]
[せめ, seme](n) persecution; blame; responsibility#13832[Add to Longdo]
[きゅうだん, kyuudan](n, vs) blame; (P)#16331[Add to Longdo]
[かぶる(P);かむる, kaburu (P); kamuru](v5r, vt) (1) to put on (one's head); to wear; to have on; to pull over (one's head); to crown (oneself); (2) to be covered with (dust, snow, etc.); to pour (water, etc.) on oneself; to dash on oneself; to ship water; (3) to bear (e.g. someone's debts, faults, etc.); to take (blame); to assume (responsibility); to shoulder (burden); (4) to overlap (e.g. sound or color); (5) to be similar; to be redundant; (v5r, vi) (6) (of film) to be fogged (due to overexposure, etc.); (7) (of a play, etc.) to close; to come to an end; (8) (of a play, etc.) to get a full house; to sell out; (9) (arch) (of a play, etc.) (See 毛氈を被る・1) to blunder; to bungle; to fail; (10) (arch) to be deceived; (P)#19775[Add to Longdo]
[どっちもどっち, docchimodocchi](exp) (id) They are both to blame[Add to Longdo]
[かす, kasu](v5s) (1) (See 嫁する) to wed; to be married; (2) to shift blame to someone else[Add to Longdo]
[かする, kasuru](vs-s) (1) to wed; to be married; (2) to shift blame to someone else[Add to Longdo]
[わがみをうらむ, wagamiwouramu](exp, v5m) to blame oneself[Add to Longdo]
[きす, kisu](v5s) (1) (See 帰する) to come to (in the end); to end in; (2) to attribute; to blame[Add to Longdo]
เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ