แปลศัพท์
PopThai
dropdown
US
91 ผลลัพธ์ สำหรับ 

Condemn

 ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: -condemn-, *condemn*
NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
(vt)ประกาศว่าทำผิดSee Also:กล่าวโทษSyn.convict
(vt)วิจารณ์อย่างแรงSyn.criticize
(phrv)ประณามว่าเป็นSee Also:ด่าว่าเป็น
(phrv)ลงโทษด้วย
(phrv)ทำให้ตกอยู่ในสภาพ
(phrv)ประณามในเรื่องSee Also:ตำหนิในเรื่อง
(n)การวิจารณ์อย่างแรงSyn.censure, denunciation
Hope Dictionary
(คันเดมน์') { condemned, condemning, condemns } vt. ประณาม, ตำหนิ, ตัดสินว่ามีความผิดSee Also:condemnable adj. ดูcondemn condemningly adv. ดูcondemnSyn.blame, censureAnt.praise, approve
(คอนเดมเน'เชิน) n. การประณามSee Also:condemnotory adj. ดูcondemnationSyn.judgment, censure, blame
Nontri Dictionary
(vt)กล่าวโทษ, ประณาม, ตำหนิ, ตราหน้า, ด่าว่า, ลงโทษ, ตัดสินความ
(n)การกล่าวโทษ, การประณาม, การตำหนิ, การลงโทษ, การตัดสินความ
ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
๑. การพิพากษาลงโทษทางอาญา (ป. วิ. อาญา)๒. การบังคับให้บุคคลกระทำหรืองดเว้นกระทำ การตามคำพิพากษา (ป. วิ. แพ่ง)๓. การประณาม, การพิพากษาของศาลทรัพย์เชลย (ก. ระหว่างประเทศ)๔. การเรียกเกณฑ์ทรัพย์, การเวนคืนทรัพย์, การสั่งห้ามใช้อาคาร (ที่ไม่ถูกต้องด้วยสุขลักษณ[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
๑. การพิพากษา (ให้ลงโทษหรือให้ริบทรัพย์สิน)๒. การสั่งห้ามใช้ (อาคารหรือยานพาหนะที่มีสภาพไม่ปลอดภัย)๓. การประณาม (ในทางการระหว่างประเทศ)๔. การพิพากษาของศาลทรัพย์เชลย๕. การเวนคืนทรัพย์ [ ดู expropriation ประกอบ ][รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔]
การเวนคืนทรัพย์เกินจำเป็น[รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔]
การเรียกเกณฑ์ทรัพย์เกินจำเป็น, การเวนคืนทรัพย์เกินจำเป็น[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
...เป็นที่ต้องการใน 14 เมืองของประเทศ... ...พบว่าผู้ต้องหามีความผิด ฐานฆาตกรรมและปล้นทรัพย์ ...ประชาชน ธนาคารรัฐ และที่ทำการไปรษณีย์The Good, the Bad and the Ugly (1966)
มีประกาศจับจาก 15 เขตในรัฐนี้... ...ผู้ต้องหาที่ยืนตรงหน้าเรา...The Good, the Bad and the Ugly (1966)
เราจึงขอตัดสินให้เขา รับโทษแขวนคอจนตายThe Good, the Bad and the Ugly (1966)
ผู้ชายที่ต้องการผู้หญิงเท่านั้น... ...ผู้ซึ่งถูกตำหนิให้ความตายSalò, or the 120 Days of Sodom (1975)
อย่างวิญญาณที่ถูกสาป...Crouching Tiger, Hidden Dragon (2000)
แต่ถ้าคุณไม่กลับมาอยู่โรงพยาบาล เท่ากับคุณตัดสินให้ตัวเองตายอย่างทรมาน21 Grams (2003)
แต่เธอ, เธอทำให้เขานึกถึงลูกสาวของเธอ ซอนย่า ลูกในใส้ /คนที่เขาทำโทษให้ตายUnderworld (2003)
พวกเขากล่าวว่าคุณนักโทษทั้งหมดเคราะห์ร้าย ที่เป็นอาสาสมัครสำหรับการทดลองแทนการหันหน้าไปโทษประหารชีวิตCubeº: Cube Zero (2004)
ไม่ทั้งหมดถูกลงโทษได้รับเลือกหรือไม่ ฉันเลือกตาย!Cubeº: Cube Zero (2004)
ไม่มีพวก อยู่ โดดเดี่ยว จะประสบชะตากรรมMarch of the Penguins (2005)
-เขาสร้างโบถขึ้นมา และโบถลงโทษเขาAn American Haunting (2005)
นี่มันตึกร้าง นายมีประกันรึยังFour Brothers (2005)
NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
(v)defameSee Also:condemn publicly, publicize, propagateSyn.กระจายข่าว, แพร่ข่าว, ประจาน, ป่าวร้องExample:เขาถูกรัฐบาลโพนทะนาว่าเป็นศัตรูของชาติThai Definition:พูดกล่าวโทษหรือติเตียนท่านต่อหน้าผู้อื่น
(v)blameSee Also:condemn, censure, defame, revile, slander, gossip, talk, speak ill ofSyn.นินทาExample:ชาวบ้านพากันติฉินนินทาหล่อน ที่ชอบคบหากับผู้ชายหลายคนThai Definition:ว่ากล่าวผู้อื่นลับหลัง
(v)condemnSee Also:blame, censure, reproach, reprimand, rebuke, criticize, find fault with, protest, scold, eSyn.ตำหนิ, ติเตียน, ว่ากล่าวAnt.ชมเชย, ยกย่องExample:ผู้จัดการติพนักงานที่มาสายในวันนี้Thai Definition:ชี้ข้อบกพร่อง, ยกโทษขึ้นพูด
(v)condemnSee Also:blame, denounce, damn, censure, reproach, reprobate, criticizeSyn.กล่าวร้าย, พูดให้ร้าย, ให้ร้าย, ตำหนิ, ติเตียน, ด่าว่าAnt.ชมเชยExample:ลูกคนใดละเลยไม่เอาใจใส่พ่อแม่จะได้รับการประณามหรือถูกตราหน้าว่าเป็นคนอกตัญญูThai Definition:กล่าวร้ายให้เขาเสียหาย
(n)condemnationSee Also:censure, reproach, comment, reviewSyn.การตำหนิ, การต่อว่า, การวิพากย์วิจารณ์Example:การติเพื่อก่อเป็นประโยชน์ต่อสังคม
(v)revileSee Also:condemn, rebuke, reprove, hurl, curseSyn.ด่า, ด่าตอบกัน, ด่าว่า, ดุด่า, บริภาษExample:แม่เลี้ยงด่าทอลูกเลี้ยงอย่างเสียๆ หายๆ
Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
[børiphāt] (v) EN: criticize ; condemn ; revile ; reprove ; censure  FR: critiquer ; condamner
[dā] (v) EN: condemn ; rebuke ; criticize ; reprove ; scold ; attack ; revile  FR: critiquer ; réprouver ; condamner
[dāthø] (v) EN: revile ; condemn ; rebuke ; reprove ; hurl ; curse  FR: gronder ; réprimander
[khanāp] (v) EN: castigate ; reprimand ; blame ; reprove ; condemn ; chastise ; chasten ; rebuke  FR: réprimander ; blâmer ; gronder ; sermonner ; houspiller ; admonester (litt.) ; gourmander (litt.) ; semoncer (litt.) ; tancer (litt.) ; morigéner (litt.)
[kharahā] (n) EN: disapproval ; criticism ; censure ; condemnation  FR: critique [ f ] ; désapprobation [ f ]
[kharahā] (v) EN: criticize ; blame ; condemn ; censure ; reproach ; disapprove  FR: critiquer ; blâmer ; comdamner ; diffamer
[klāohā] (v) EN: allege ; accuse ; charge ; blame ; condemn  FR: accuser ; incriminer ; alléguer ; charger ; accabler
[klāohā] (v) EN: allege ; charge ; blame ; condemn ; accuse
[phōnthanā] (v) EN: condemn publicly  FR: condamner publiquement
[prakpram] (v) EN: incriminate ; allege ; blame ; condemn ; give evidence against  FR: condamner ; blâmer
WordNet (3.0)
(v)express strong disapproval ofSyn.reprobate, decry, objurgate, excoriate
(v)declare or judge unfit for use or habitation
(v)compel or force into a particular state or activity
(v)demonstrate the guilt of (someone)
(v)appropriate (property) for public use
(adj)bringing or deserving severe rebuke or censureSyn.criminal, vicious, reprehensible, deplorable
(n)(law) the act of condemning (as land forfeited for public use) or judging to be unfit for use (as a food product or an unsafe building)
(n)the condition of being strongly disapproved of
(adj)containing or imposing condemnation or censureSyn.condemning
Collaborative International Dictionary (GCIDE)

v. t. [ imp. & p. p. Condemned p. pr. & vb. n. Condemning ] [ L. condemnare; con- + damnare to condemn: cf. F. condamner. See Damn. ] 1. To pronounce to be wrong; to disapprove of; to censure. [ 1913 Webster ]

Condemn the fault, and not the actor of it!
Why, every fault's condemned ere it be done. Shak. [ 1913 Webster ]

Wilt thou condemn him that is most just? Job xxxiv. 17. [ 1913 Webster ]

2. To declare the guilt of; to make manifest the faults or unworthiness of; to convict of guilt. [ 1913 Webster ]

The queen of the south shall rise up in the judgment with this generation, and shall condemn it. Matt. xii. 42. [ 1913 Webster ]

3. To pronounce a judicial sentence against; to sentence to punishment, suffering, or loss; to doom; -- with to before the penalty. [ 1913 Webster ]

Driven out from bliss, condemned
In this abhorred deep to utter woe. Milton. [ 1913 Webster ]

To each his sufferings; all are men,
Condemned alike to groan. Gray. [ 1913 Webster ]

And they shall condemn him to death. Matt. xx. 18. [ 1913 Webster ]

The thief condemned, in law already dead. Pope. [ 1913 Webster ]

No flocks that range the valley free,
To slaughter I condemn. Goldsmith. [ 1913 Webster ]

4. To amerce or fine; -- with in before the penalty. [ 1913 Webster ]

The king of Egypt . . . condemned the land in a hundred talents of silver. 2 Cron. xxxvi. 3. [ 1913 Webster ]

5. To adjudge or pronounce to be unfit for use or service; to adjudge or pronounce to be forfeited; as, the ship and her cargo were condemned. [ 1913 Webster ]

6. (Law) To doom to be taken for public use, under the right of eminent domain.

Syn. -- To blame; censure; reprove; reproach; upbraid; reprobate; convict; doom; sentence; adjudge. [ 1913 Webster ]

a. [ L. condemnabilis. ] Worthy of condemnation; blamable; culpable. [ 1913 Webster ]

n. [ L. condemnatio. ] 1. The act of condemning or pronouncing to be wrong; censure; blame; disapprobation. [ 1913 Webster ]

In every other sense of condemnation, as blame, censure, reproof, private judgment, and the like. Paley. [ 1913 Webster ]

2. The act of judicially condemning, or adjudging guilty, unfit for use, or forfeited; the act of dooming to punishment or forfeiture. [ 1913 Webster ]

A legal and judicial condemnation. Paley. [ 1913 Webster ]

Whose condemnation is pronounced. Shak. [ 1913 Webster ]

3. The state of being condemned. [ 1913 Webster ]

His pathetic appeal to posterity in the hopeless hour of condemnation. W. Irving. [ 1913 Webster ]

4. The ground or reason of condemning. [ 1913 Webster ]

This is the condemnation, that light is come into the world, and men loved darkness rather light, because their deeds were evil. John iii. 19. [ 1913 Webster ]

a. Condemning; containing or imposing condemnation or censure; as, a condemnatory sentence or decree. [ 1913 Webster ]

a. 1. Pronounced to be wrong, guilty, worthless, or forfeited; adjudged or sentenced to punishment, destruction, or confiscation. [ 1913 Webster ]

2. Used for condemned persons. [ 1913 Webster ]

Richard Savage . . . had lain with fifty pounds weight of irons on his legs in the condemned ward of Newgate. Macaulay. [ 1913 Webster ]

n. One who condemns or censures. [ 1913 Webster ]

EDICT JP-EN Dictionary
[けいと, keito](n) condemned person; prisoner[Add to Longdo]
[しけいしゅう, shikeishuu](n) criminals condemned to death; (P)[Add to Longdo]
[じせき, jiseki](n, vs) self-condemnation; self-reproach; (P)[Add to Longdo]
[しょす, shosu](v5s) (1) (See 処する) to manage; to deal with; to cope with; (2) to sentence; to condemn; to punish[Add to Longdo]
[しょする, shosuru](vs-s) (1) to manage; to deal with; to cope with; (2) to sentence; to condemn; to punish[Add to Longdo]
[せめる, semeru](v1, vt) (1) to condemn; to blame; to criticize; to criticise; to reproach; to accuse; (2) to urge; to press; to pester; (3) to torture; to torment; to persecute; (4) to break in (a horse); (P)[Add to Longdo]
[だんごく, dangoku](n, vs) (1) (obsc) trying of a crime; conviction; (2) condemnation to death by beheading[Add to Longdo]
[ひと, hito](n, vs) condemning; denouncing[Add to Longdo]
[ろんなんこうげき, ronnankougeki](n, vs) attacking by argument; denunciation; condemnation; heated controversy[Add to Longdo]
เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ