*ประแจ*

ว. กะหนอกะแหน, ฉอเลาะ, อาการที่พูดเอาอกเอาใจหรือประจบประแจง.

ดู กุญแจ ๑.

น. ชื่อลายแบบจีนชนิดหนึ่ง เป็นรูปสี่เหลี่ยมหักมุมไขว้กัน

กุญแจแบบจีนอย่างหนึ่ง.

น. วิธีการที่นำแบบอย่างศิลปะของจีนมาดัดแปลงหรือประกอบในงานจิตรกรรม ประติมากรรม สถาปัตยกรรม และมัณฑนศิลป์ของไทย, เรียกลวดลายผ้าแพร โดยมากเป็นรูปประแจ กะแปะ มังกร ว่า ลายกระบวนจีน.

ก. ประจบประแจง.

ก. แสดงกิริยาท่าทางหรือพูดจาประจบประแจงเกินงาม.

น. เครื่องสำหรับใส่ประตูหน้าต่างเป็นต้น เพื่อยึดหรือสลักไม่ให้เปิดเข้าออกได้ เวลากดหรือไขออกมีเสียงลั่นดังกริ๊ก มีลูกไข เรียกว่า ลูกกุญแจ, ประแจ ก็เรียก.

น. จำปา, แหนบรูปคล้ายกลีบดอกจำปาซึ่งติดอยู่กับแกนในประแจจีน สำหรับหนีบไม่ให้สลักหลุดออกมา.

แหนบรูปคล้ายกลีบดอกจำปาซึ่งติดอยู่กับแกนในประแจจีน สำหรับหนีบไม่ให้สลักหลุดออกมา, จัมปา ก็ใช้

ก. พูดอย่างดัดจริต, พูดเชิงประจบประแจง.

ก. ประจบประแจงผู้บังคับบัญชาหรือผู้มีฐานะสูงกว่าด้วยการกล่าวร้ายป้ายสีผู้อื่นเป็นต้นเพื่อประโยชน์ของตน.

ก. ประจบประแจง.

ประจบประแจง เช่น พูดผลอ.

น. เวลารวยคนมาห้อมล้อม ประจบประแจง เวลาจนคนพากันหน่ายหนี.

ว. ประจบประแจง, สอพลอ.

โดยปริยายเรียกกิริยาประจบประแจงด้วยอาการดูประหนึ่งว่าเป็นอย่างสุนัขเลียแข้งเลียขาเพื่อให้นายรัก.

ประจบประแจง เช่น เขามีนิสัยชอบโหนผู้บังคับบัญชา.

ก. ฉอเลาะ, ประจบประแจง.