120 ผลลัพธ์ สำหรับ 

wrong

 ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: -wrong-, *wrong*
NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
(adj)ผิดปกติ
(adv)อย่างผิดพลาดSee Also:อย่างไม่ถูกต้อง
(n)ผู้ผิดพลาดSee Also:ผู้ทำไม่ถูกต้อง
(adv)อย่างผิดพลาดSyn.unfairly, wrongfully, badly, unjustifiably
(adj)ซึ่งไม่ถูกต้องSee Also:ซึ่งไม่ชอบด้วยกฎหมายSyn.illegal, illicit, unlawfulAnt.legal, lawful
(adj)ซึ่งไม่ยุติธรรมSyn.unfair, unjust, partialAnt.fair, just, impartial
(n)ผู้กระทำผิดศีลธรรมSee Also:ผู้ละเมิดกฎหมายSyn.evildoer, malefactor, sinner
(n)ความผิดพลาด
Hope Dictionary
(รอง) adj., adv., n. (สิ่งที่) ผิด, ผิดพลาด, ไม่ถูกต้อง, ไม่เป็นความจริง, ไม่เหมาะสม, ไม่ปกติ, ประหลาด, ชอบกล, พิกล, ไม่สมควร, อยุติธรรม, ผิดศีลธรรม, เสีย, ไม่ยุติธรรม vt. กระทำผิด ใส่ร้าย ประทุษร้าย ละเมิดSee Also:wronger n. wrongly adv. wrongness n.
ตัวตะกั่วที่ไม่ได้ขนาดหรือไม่ได้ที่
(รอง'เฮดดิด) adj. ดื้อรั้น, หัวดื้อ, ยืนหยัดในความคิดที่ผิดSee Also:wrong-headedness n.
(รอง'ดูเออะ) n. ผู้กระทำผิด, ผู้ละเมิดกฎหมายSyn.sinner, miscreant
(รอง'ดูอิง) n. การกระทำผิด, เรื่องชั่ว, การกระทำผิดศีลธรรมSyn.miscreance
(รอง'ฟูล) adj. ผิดล ไม่ยุติธรรม, ไม่ถูกต้อง, ผิดศีลธรรม, ไม่ชอบด้วยกฎหมายSee Also:wrongfully adv. wrongfulness n.
(รอง'เฮดดิด) adj. ดื้อรั้น, หัวดื้อ, ยืนหยัดในความคิดที่ผิดSee Also:wrong-headedness n.
(รอง'เกิส) adj. ผิด, ไม่ถูกต้อง, ผิดกฎหมายSyn.unjust, illegal, wrongful
Nontri Dictionary
(adj)ผิด, เข้าใจผิด, ไม่เป็นธรรม, ไม่เหมาะสม
(n)ความผิด, ความชั่ว, ความอยุติธรรม, การใส่ร้ายผู้อื่น
(vt)กระทำผิดต่อ, ทำผิดพลาด, ละเมิด, ใส่ร้าย, ประทุษร้าย
(adj)ผิดพลาด, ไม่ยุติธรรม, ผิดกฎหมาย, ไม่ถูกต้อง, ผิดศีลธรรม
ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
การกระทำผิด, การกระทำที่มิชอบ[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
ผู้กระทำผิด[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
การเอาทรัพย์ของผู้อื่นไปโดยทุจริต (ก. อาญา)[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
การละเมิด[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
การประพฤติมิชอบ[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
การให้ออกจากงานโดยมิชอบ[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
ทำให้เสียทรัพย์, ทำให้ทรัพย์เสียหายโดยมิชอบ[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
โดยมิชอบ[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
Longdo Unapproved EN-TH**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
ผิด
NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
(n)wrong saying or languageSee Also:wrong utterance or speechAnt.สัมมาวาจาExample:เขาอาศัยมิจฉาวาจาในการหาเสียงThai Definition:การเจรจาถ้อยคำผิด, ประพฤติวจีทุจริตNotes:(บาลี)
(n)wrong saying or languageSee Also:wrong utterance or speechAnt.สัมมาวาจาExample:เขาอาศัยมิจฉาวาจาในการหาเสียงThai Definition:การเจรจาถ้อยคำผิด, ประพฤติวจีทุจริตNotes:(บาลี)
(adv)improperlySee Also:wrongfullySyn.โดยไม่ถูกต้องAnt.โดยชอบExample:เธอต่อสู้แย่งชิงสิ่งนี้มาโดยมิชอบ
(n)sinSee Also:wrong-doingSyn.อกุศลกรรม, บาปAnt.กุศลกรรมExample:ผู้ร้ายสมัยนี้ไม่กลัวบาปกรรม เพราะบังอาจขโมยของศักดิ์สิทธิ์ที่เคารพบูชาThai Definition:การกระทำผิดหลักคำสอนหรือข้อห้ามในศาสนา
Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
[bāp] (n) EN: sin ; vice ; wrong-doing ; bad karma  FR: péché [ m ] ; faute [ f ] ; mauvaise action [ f ]
[chai nai thāng thī phit] (v, exp) EN: use wrongly ; abuse
[dao phit] (v, exp) EN: guess wrong  FR: mal estimer
[dīengsā] (v) EN: be sensible ; know the way of the world ; be intelligent ; be responsible ; be mature ; be of age ; reach the age of discretion ; know what is right or wrong  FR: être raisonnable ; être sensé ; être avisé ; faire preuve de maturité
[hen kongjak pen døkbūa] (xp) EN: mistake wrong for right
[jao thuk] (n, exp) EN: wronged party ; injured party ; complainant ; victim
[kam] (n) EN: sin ; misdeeds ; wrong-doing ; badness ; transgression ; wickedness ; misfortune  FR: mauvaise action [ f ]
[kān kratham nai thāng thī mai thūktǿng] (n, exp) EN: wrongdoing
[kān rūtūa wā pen khwāmphit] (n, exp) EN: knowledge of wrongdoing
[kān tham lamoēt] (n, exp) EN: civil wrong
WordNet (3.0)
(n)that which is contrary to the principles of justice or lawSyn.wrongfulnessAnt.rightfulness, right
(n)any harm or injury resulting from a violation of a legal rightSyn.damage, legal injury
(v)treat unjustly; do wrong toAnt.right
(adj)contrary to conscience or morality or lawAnt.right
(adj)based on or acting or judging in errorAnt.right
(adj)not in accord with established usage or procedureSyn.incorrect
(adj)used of the side of cloth or clothing intended to face inward
(n)a person who transgresses moral or civil lawSyn.offender
(n)activity that transgresses moral or civil lawSyn.wrongful conduct, actus reus, misconduct
(adj)unlawfully violating the rights of others
Collaborative International Dictionary (GCIDE)

adv. In a wrong manner; not rightly; amiss; morally ill; erroneously; wrongly. [ 1913 Webster ]

Ten censure wrong for one that writes amiss. Pope. [ 1913 Webster ]

n. [ AS. wrang. See Wrong, a. ] That which is not right. Specifically: (a) Nonconformity or disobedience to lawful authority, divine or human; deviation from duty; -- the opposite of moral right. [ 1913 Webster ]

When I had wrong and she the right. Chaucer. [ 1913 Webster ]

One spake much of right and wrong. Milton. [ 1913 Webster ]

(b) Deviation or departure from truth or fact; state of falsity; error; as, to be in the wrong. (c) Whatever deviates from moral rectitude; usually, an act that involves evil consequences, as one which inflicts injury on a person; any injury done to, or received from; another; a trespass; a violation of right. [ 1913 Webster ]

Friend, I do thee no wrong. Matt. xx. 18. [ 1913 Webster ]

As the king of England can do no wrong, so neither can he do right but in his courts and by his courts. Milton. [ 1913 Webster ]

The obligation to redress a wrong is at least as binding as that of paying a debt. E. Evereth. [ 1913 Webster ]

Wrongs, legally, are private or public. Private wrongs are civil injuries, immediately affecting individuals; public wrongs are crimes and misdemeanors which affect the community. Blackstone. [ 1913 Webster ]

[ 1913 Webster ]

obs. imp. of Wring. Wrung. Chaucer. [ 1913 Webster ]

a. [ OE. wrong, wrang, a. & n., AS. wrang, n.; originally, awry, wrung, fr. wringan to wring; akin to D. wrang bitter, Dan. vrang wrong, Sw. vrång, Icel. rangr awry, wrong. See Wring. ] [ 1913 Webster ]

1. Twisted; wry; as, a wrong nose. [ Obs. ] Wyclif (Lev. xxi. 19). [ 1913 Webster ]

2. Not according to the laws of good morals, whether divine or human; not suitable to the highest and best end; not morally right; deviating from rectitude or duty; not just or equitable; not true; not legal; as, a wrong practice; wrong ideas; wrong inclinations and desires. [ 1913 Webster ]

3. Not fit or suitable to an end or object; not appropriate for an intended use; not according to rule; unsuitable; improper; incorrect; as, to hold a book with the wrong end uppermost; to take the wrong way. [ 1913 Webster ]

I have deceived you both; I have directed you to wrong places. Shak. [ 1913 Webster ]

4. Not according to truth; not conforming to fact or intent; not right; mistaken; erroneous; as, a wrong statement. [ 1913 Webster ]

5. Designed to be worn or placed inward; as, the wrong side of a garment or of a piece of cloth. [ 1913 Webster ]

Syn. -- Injurious; unjust; faulty; detrimental; incorrect; erroneous; unfit; unsuitable. [ 1913 Webster ]

v. t. [ imp. & p. p. Wronged p. pr. & vb. n. Wronging. ] [ 1913 Webster ]

1. To treat with injustice; to deprive of some right, or to withhold some act of justice from; to do undeserved harm to; to deal unjustly with; to injure. [ 1913 Webster ]

He that sinneth . . . wrongeth his own soul. Prov. viii. 36. [ 1913 Webster ]

2. To impute evil to unjustly; as, if you suppose me capable of a base act, you wrong me. [ 1913 Webster ]

I rather choose
To wrong the dead, to wrong myself and you,
Than I will wrong such honorable men. Shak. [ 1913 Webster ]

n. 1. One who injures another, or who does wrong. [ 1913 Webster ]

2. (Law) One who commits a tort or trespass; a trespasser; a tort feasor. Ayliffe. [ 1913 Webster ]

n. Evil or wicked behavior or action. [ 1913 Webster ]

n. One who wrongs or injures another. Shak. “Wrongers of the world.” Tennyson. [ 1913 Webster ]

a. Full of wrong; injurious; unjust; unfair; as, a wrongful taking of property; wrongful dealing. -- Wrong"ful*ly, adv. -- Wrong"ful*ness, n. [ 1913 Webster ]

n. A person of a perverse understanding or obstinate character. [ R. ] [ 1913 Webster ]

CC-CEDICT CN-EN Dictionary
[  /  , dú zhí, ㄉㄨˊ ㄓˊ]wrongdoing; failure to do one's duty#18496[Add to Longdo]
[ , bái zì, ㄅㄞˊ ㄗˋ]wrongly written and mispronounced character#56734[Add to Longdo]
DING DE-EN Dictionary
Abweg { m } | Abwege { pl }
wrong way | wrong ways[Add to Longdo]
Fehldiagnose { f }
wrong diagnosis[Add to Longdo]
Fehlentscheidung { f }
wrong decision; mistake[Add to Longdo]
Fehlschluss { m } | Fehlschlüsse { pl }
wrong conclusion | wrong conclusions[Add to Longdo]
Tort { m } | jdm. einen Tort antun
wrong | to do sb. wrong[Add to Longdo]
EDICT JP-EN Dictionary
[くせ;クセ, kuse ; kuse](n) (1) (uk) long segment of a noh play forming its musical highlight; (n-pref) (2) (See 曲者・1) wrong; improper; indecent#188[Add to Longdo]
[ぜひ, zehi](adv, n) (1) (uk) certainly; without fail; (2) right and wrong; pros and cons; (P)#2212[Add to Longdo]
[わるい, warui](adj-i) (1) bad; poor; inferior; (2) evil; sinful; (3) unprofitable; unbeneficial; (4) at fault; to blame; in the wrong; (5) sorry; (P)#2963[Add to Longdo]
[ふか, fuka](n, n-suf) (1) wrong; bad; improper; unjustifiable; inadvisable; (n) (2) failing grade; (P)#5673[Add to Longdo]
[かんちがい, kanchigai](n, vs) misunderstanding; wrong guess; (P)#5819[Add to Longdo]
[あしからず, ashikarazu](adv) don't get me wrong, but ...; I'm sorry; (P)#9005[Add to Longdo]
[しろくろ, shirokuro](n, adj-no) (1) black and white; monochrome; (exp, vs) (2) good and evil; right and wrong; guilt and innocence; (P)#12787[Add to Longdo]
[おもいこみ, omoikomi](n) wrong impression; subjective impression; assumption; prejudice#14524[Add to Longdo]
[ふつごう, futsugou](adj-na, n) inconvenience; inexpedience; trouble; harm; impropriety; wrongdoing; (P)#15588[Add to Longdo]
[あくにん, akunin](n, adj-no) bad person; villain; scoundrel; wrongdoer; wicked person; (P)#15808[Add to Longdo]
เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ