93 ผลลัพธ์ สำหรับ 

recluses

 ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: -recluses-, *recluses*, recluse
เอกพจน์ - พหูพจน์:reclusesmsearch-arrowrecluses
NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
(n)ผู้สันโดษSee Also:ผู้ปลีกตัวจากสังคมSyn.anchorite, hermit
(vt)ขัดขวางSyn.prevent, impede
(n)การใช้ชีวิตสันโดษSee Also:การอยู่ตามลำพัง
(phrv)กันออกจากSee Also:ป้องกัน, ขจัด
Hope Dictionary
(พรีคลูค') vt. ทำให้เป็นไปไม่ได้, ทำให้สิ้นโอกาศ, ป้องกัน, ขจัด, ทำให้หมดข้อสง-สัย.See Also:precluion n. preclusive adj.
(เรค'ลูส) adj., n. (ผู้) อยู่อย่างสันโดษ, ปลีกตัวจากสังคม, โดดเดี่ยวSee Also:reclusive adj.Syn.hermit, solitary
(รีคลู'เ?ิน) n. การอยู่อย่างสันโดษ, ชีวิตที่สันโดษ, การปลีกตัวจากสังคม
Nontri Dictionary
(vt)ทำให้หมดโอกาส, ขจัด
(adj)สันโดษ, โดดเดี่ยว, ปลีกตัวจากสังคม
(n)คนสันโดษ, ฤาษี, ผู้ปลีกตัวจากสังคม
ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
ต้องตัดบท, ห้ามอ้าง[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus
NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
(adj)solitarySee Also:reclusive, isolatedExample:เป็นคนสันโดษอย่างเขาก็สบายดี ไม่ต้องดิ้นรนทะเยอทะยานThai Definition:เกี่ยวกับความยินดีหรือพอใจเท่าที่ตนมีอยู่หรือเป็นอยู่Notes:(บาลี/สันสกฤต)
(v)forestallSee Also:impede, preclude, obviate, intercept, obstructSyn.รู้ทัน, ดักหน้าExample:พี่ชายดักคอน้องสาวเรื่องการไปเที่ยวเขาใหญ่Thai Definition:พูดสกัดหรือกันไว้ล่วงหน้า
(n)hermitSee Also:religious man, recluse, asceticExample:ศุภวัฒน์ทำตัวเคร่งขรึมราวกับนักพรตUnit:รูปThai Definition:ผู้ประพฤติพรต
Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
[reusī = reūsī] (n) EN: ascetic ; hermit ; sage ; recluse  FR: ascète [ m ]
[sandōt] (adj) EN: solitary ; lonely ; reclusive ; isolated  FR: solitaire ; isolé
[tat … jāk] (v, exp) EN: preclude s.o. from ...  FR: empêcher qqn. de ...
[tatthāng] (v, exp) EN: preclude from a chance to make a living ; take a short cut ; make a short cut ; make a way through ; cut a path
WordNet (3.0)
(v)make impossible, especially beforehandSyn.close out, rule out
(adj)made impossibleSyn.obviating
(adj)withdrawn from society; seeking solitudeSyn.withdrawn, reclusive
(n)a disposition to prefer seclusion or isolation
(n)one who lives in solitudeSyn.solitary, recluse, troglodyte, solitudinarian
(n)the act of preventing something by anticipating and disposing of it effectivelySyn.forestalling, preclusion
(v)keep from happening or arising; make impossibleSyn.preclude, forestall, forbid, foreclose
Collaborative International Dictionary (GCIDE)

v. t. [ imp. & p. p. Precluded; p. pr. & vb. n. Precluding. ] [ L. praecludere, praeclusum; prae before + claudere to shut. See Close, v. ] 1. To put a barrier before; hence, to shut out; to hinder; to stop; to impede. [ 1913 Webster ]

The valves preclude the blood from entering the veins. E. Darwin. [ 1913 Webster ]

2. To shut out by anticipative action; to prevent or hinder by necessary consequence or implication; to deter action of, access to, employment of, etc.; to render ineffectual; to obviate by anticipation. [ 1913 Webster ]

This much will obviate and preclude the objections. Bentley. [ 1913 Webster ]

n. [ L. praeclusio. See Preclude. ] The act of precluding, or the state of being precluded; a shutting out. [ 1913 Webster ]

a. Shutting out; precluding, or tending to preclude; hindering. -- Pre*clu"sive*ly, adv. [1913 Webster]

v. t. [ L. recludere to unclose, open; pref. re- again, back, un- + claudere to shut. ] To open; to unclose. [ R. ] Harvey. [ 1913 Webster ]

a. [ F. reclus, L. reclusus, from recludere, reclusum, to unclose, open, in LL., to shut up. See Close. ] Shut up, sequestered; retired from the world or from public notice; solitary; living apart; as, a recluse monk or hermit; a recluse life [ 1913 Webster ]

In meditation deep, recluse
From human converse. J. Philips. [ 1913 Webster ]

n. [ F. reclus, LL. reclusus. See Recluse, a. ] 1. A person who lives in seclusion from intercourse with the world, as a hermit or monk; specifically, one of a class of secluded devotees who live in single cells, usually attached to monasteries. [ 1913 Webster ]

2. The place where a recluse dwells. [ Obs. ] Foxe. [ 1913 Webster ]

v. t. To shut up; to seclude. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

adv. In a recluse or solitary manner. [ 1913 Webster ]

n. Quality or state of being recluse. [ 1913 Webster ]

n. [ LL. reclusio: cf. F. reclusion. ] A state of retirement from the world; seclusion. [ 1913 Webster ]

a. 1. Affording retirement from society. “Some reclusive and religious life.” Shak. [ 1913 Webster ]

2. Disposed to avoid the company of other people; living like a recluse{ 1 }; not sociable; -- of people. [ PJC ]

n. [ LL. reclusorium. ] The habitation of a recluse; a hermitage. [ 1913 Webster ]

CC-CEDICT CN-EN Dictionary
[    /    , yuè guāng yǐn dùn, ㄩㄝˋ ㄍㄨㄤ ㄧㄣˇ ㄉㄨㄣˋ]to live in hiding; living as a recluse; to hide from the world[Add to Longdo]
[   /   , yǐn jūn zi, ㄧㄣˇ ㄐㄩㄣ ㄗ˙]recluse; hermit; used for homophone 癮君子|瘾君子, opium addict[Add to Longdo]
DING DE-EN Dictionary
Ausschluss { m }
preclusion[Add to Longdo]
Einsamkeit { f }
Einsamkeit { f }
reclusiveness[Add to Longdo]
Einsiedler { m }
allein
allein { adv }
reclusively[Add to Longdo]
ausgeschlossen
ausschließen | ausschließend
to preclude | precluding[Add to Longdo]
ausschließend { adj }
preclusive[Add to Longdo]
ausschließend { adv }
preclusively[Add to Longdo]
schließt aus
schloss aus
EDICT JP-EN Dictionary
[じしゅく, jishuku](n, vs) (1) self-control; self-discipline; self-restraint; (2) Japanese custom of apology followed by reclusion when caught doing something; (P)#11689[Add to Longdo]
[いつみん, itsumin](n) retired person; recluse[Add to Longdo]
[いんし, inshi](n) hermit; recluse[Add to Longdo]
[いんじゃ, inja](n) hermit; recluse[Add to Longdo]
[いんとんしゃ, intonsha](n) recluse[Add to Longdo]
[いんとんせいかつ, intonseikatsu](n) a reclusive life; living secluded from the world; leading a sequestered life[Add to Longdo]
[よすてびと, yosutebito](n, adj-no) hermit; recluse[Add to Longdo]
เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ