main-logo
58 ผลลัพธ์ สำหรับ 

humiliat

 ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: -humiliat-, *humiliat*
ค้นหาอัตโนมัติโดยใช้humiliate
NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
humiliate
(vt)ขายหน้าขายตา, See Also:ทำให้เสียเกียรติ
Hope Dictionary
humiliate
(ฮิวมิล'ลีเอท) vt. ทำให้ขายหน้า, ทำให้เสียเกียรติ., See Also:humiliatingly adv. humiliator n. humiliatory, humiliative adj., Syn.mortify, disgrace
humiliation
(ฮิวมิลลีเอ'เชิน) n. การทำให้ขายหน้า, ความอัปยศอดสู
Nontri Dictionary
humiliate
(vt)ลดเกียรติ, ลูบคม, ทำให้ละพยศ, ทำให้อาย, ทำให้ขายหน้า
humiliation
(n)ความลดเกียรติ, การลูบคม, ความคลายพยศ, การลบหลู่, ความอัปยศอดสู
ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
humiliation
๑. ความรู้สึกถูกทำให้อัปยศ๒. การทำให้รู้สึกอัปยศ[แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔]
ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus
NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
เจียมตน
(v)humble, See Also:humiliate, abase, Syn.เจียมตัว, เจียมเนื้อเจียมตัว, เจียมกะลาหัว, Example:พวกคนใช้เหล่านี้ไม่รู้จักเจียมตนทำตัวเผยอเจ้านาย, Thai Definition:รู้จักประมาณตัว, ประพฤติตนพอสถานประมาณ
สบประมาท
(v)insult, See Also:humiliate, belittle, disparage, despise, look down upon, slight, Syn.ดูถูก, ดูหมิ่น, ปรามาส, หมิ่นประมาท, ดูแคลน, Example:เขาชอบสบประมาทคนอื่นอยู่เสมอๆ, Thai Definition:แสดงกิริยาวาจาดูถูกกันซึ่งหน้า, ประมาทหน้า
หมิ่น
(v)insult, See Also:humiliate, dishonor, disgrace, Syn.ดูหมิ่น, ดูถูก, Ant.ยกย่อง, Example:ศักดิ์ศรีอดีตนายพลของกองทัพถูกหมิ่นอย่างรุนแรง, Thai Definition:แสดงอาการเป็นเชิงดูถูก
ฉีกหน้า
(v)humiliate, See Also:shame, disgrace, turn against, mortify, insult, Example:เขาต้องการประชดบิดาและฉีกหน้าเขาให้เจ็บอาย, Thai Definition:ทำให้ได้รับความอับอาย, ทำให้เสียหน้า
ความละอาย
(n)ashamedness, See Also:humiliation, mortification, Syn.ความอาย, Example:ความละอายต่อบาปทำให้ผมไม่กล้าทำชั่ว, Thai Definition:ความรู้สึกอายในความชั่วที่จะกระทำ หรือได้สำนึกผิดในความชั่วที่ทำไว้
หลู่
(v)insult, See Also:humiliate, disparage, scorn, disdain, slight, Syn.ลบหลู่, ดูถูก, ดูหมิ่น, Ant.เชิดชู, ยกย่อง, Example:เธอไม่ควรหลู่เกียรติเขา
Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
อัปยศอดสู
[appayot otsū] (v) EN: shame ; disgrace ; lose fame ; lose face ; humiliate ; embarrass ; dishonour
ฉีกหน้า
[chīknā] (v) EN: humiliate : mortify ; insult ; disgrace ; shame ; turn against  FR: humilier
เจียมตน
[jīemton] (v) EN: humble ; humiliate ; abase
หลู่
[lū] (v) EN: insult ; humiliate ; disparage ; scorn ; disdain ; slight ; treat with disrespect  FR: insulter : humilier ; mépriser
หมิ่น
[min] (v) EN: insult ; humiliate ; dishonor ; disgrace  FR: diffamer ; insulter ; humilier
น้อยหน้า
[nøinā] (v) EN: be inferior ; feel small ; feel cheap ; feel humiliated  FR: avoir honte
ระราน
[rarān] (v) EN: play bully ; bully and humiliate ; run amuck  FR: maltraiter ; brimer
สบประมาท
[soppramāt] (v) EN: insult ; humiliate ; belittle ; disparage ; despise ; look down upon ; slight  FR: offenser ; outrager
CMU Pronouncing Dictionary
Oxford Advanced Learners Dictionary
WordNet (3.0)
humiliate
(v)cause to feel shame; hurt the pride of, Syn.humble, abase, chagrin, mortify
humiliatingly
(adv)in a humiliating manner, Syn.demeaningly
humiliation
(n)state of disgrace or loss of self-respect
humiliation
(n)an instance in which you are caused to lose your prestige or self-respect, Syn.mortification
humiliation
(n)depriving one of self-esteem, Syn.abasement
Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Humiliate

v. t. [ imp. & p. p. Humiliated p. pr. & vb. n. Humiliating. ] [ L. humiliatus, p. p. of humiliare. See Humble. ] To reduce to a lower position in one's own eyes, or in the eyes of others; to cause a loss of pride or dignity; to humble; to mortify. [ 1913 Webster ]

We stand humiliated rather than encouraged. M. Arnold. [ 1913 Webster ]

humiliated

adj. brought low in condition or status; reduced in dignity; humbled; mortified.
Syn. -- broken, crushed, humbled, low, mortified. [ WordNet 1.5 ]

humiliating

adj. causing humiliation. [ Narrower terms: undignified (vs. dignified) ]
Syn. -- demeaning, humbling, mortifying. [ WordNet 1.5 ]

Humiliation

n. [ L. humiliatio: cf. F. humiliation. ] 1. The act of humiliating or humbling; abasement of pride; mortification. Bp. Hopkins. [ 1913 Webster ]

2. The state of being humiliated, humbled, or reduced to lowliness or submission. [ 1913 Webster ]

The former was a humiliation of Deity; the latter a humiliation of manhood. Hooker. [ 1913 Webster ]

EDICT JP-EN Dictionary
汚辱
[おじょく, ojoku](n) disgrace; humiliation; insult[Add to Longdo]
凹ます
[へこます, hekomasu](v5s, vt) to dent; to indent; to depress; to humiliate[Add to Longdo]
凹ませる
[へこませる, hekomaseru](v1) to dent; to indent; to depress; to humiliate[Add to Longdo]
屈辱
[くつじょく, kutsujoku](n) disgrace; humiliation; (P)[Add to Longdo]
屈辱感
[くつじょくかん, kutsujokukan](n) sense of humiliation[Add to Longdo]
屈辱的
[くつじょくてき, kutsujokuteki](adj-na) humiliating[Add to Longdo]
辱める
[はずかしめる, hazukashimeru](v1, vt) (1) to put to shame; to humiliate; to disgrace; to insult; (2) to rape[Add to Longdo]
曝し者;晒し者;晒者;さらし者
[さらしもの, sarashimono](n) pilloried criminal exposed to public view; public scorn or humiliation; person shamed in front of others[Add to Longdo]
凌虐;陵虐
[りょうぎゃく, ryougyaku](n, vs) humiliation; indignity; affront; assault[Add to Longdo]
เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Copyright(c) 2003-Present Metamedia Technology
Terms of Use
Privacy Policy
Disclaimer