*แคล้ว*

(-แคฺล้ว) ก. รอดไป, พ้นไป, แคล้วคลาด ก็ว่า.

(แคฺล้ว) ก. รอดไป, พ้นไป, มักใช้ในความปฏิเสธ เช่น เป็นเนื้อคู่กันแล้วไม่แคล้วกัน ไม่แคล้วไม้เรียว.

ก. รอดไป, พ้นไป, คลาดแคล้ว ก็ว่า.

(แคฺล่วคฺล่อง) ว. ว่องไว, สามารถทำได้รวดเร็ว, คล่องแคล่ว ก็ว่า.

ว. สงสัย, กินแหนง.

ว. คล่องแคล่ว, ทะมัดทะแมง.

ว. กระปั้วกระเปี้ย, กะปลกกะเปลี้ย, เดินไม่คล่องแคล่ว (อย่างผู้รื้อไข้).

ว. แคล่วคล่องว่องไว เพราะมีกำลังวังชา, กระฉับกระเฉง, ไม่เนิบนาบ.

ว. กระบั้วกระเบี้ย, กะปลกกะเปลี้ย, ไม่คล่องแคล่ว, ไม่แข็งแรง.

ว. คล่องแคล่วว่องไวในการใช้มืออย่างแนบเนียนน่าดู เช่น เด็กคนนี้รู้จักเปิบข้าวดูกะล่อยกะหลิบ

(เคฺล่าคฺล่อง) ก. แคล่วคล่อง เช่น หลบหลีกเคล่าคล่องทำนองยุทธ (รามเกียรติ์ ร. ๒).

ว. ชักช้า, ไม่คล่องแคล่วว่องไว.

คล่องแคล่ว เช่น เดินฉุย.

ก. รู้ชัดเจน, เชี่ยวชาญ, คล่องแคล่ว.

ก. ให้มีให้เป็นหรือไม่ให้มีไม่ให้เป็น เช่น ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์จงดลบันดาลให้ประสบความสำเร็จ หรือให้แคล้วคลาดจากภัยอันตราย.

ว. กระด้วมกระเดี้ยม, ต้วม ๆ เตี้ยม ๆ, ค่อย ๆ ไป, ไม่คล่องแคล่ว.

ว. คล่องแคล่ว, ว่องไว, เช่น ไต่เดียะ ว่าวปักเป้าส่ายเดียะ, อย่างกระชั้นชิดไม่ให้คลาดสายตา เช่น ตามเดียะ.

ว. ที่ทำได้คล่องแคล่วด้วยมือขวา.

ว. ที่ทำได้คล่องแคล่วด้วยมือซ้าย.

(-ถะหฺวัน) ว. ว่องไว, คล่องแคล่ว.

ว. คล่องแคล่ว, กระฉับกระเฉง, ไม่เก้งก้าง, เช่น ทำงานทะมัดทะแมง ท่าทางทะมัดทะแมง

ว. สามารถ, เหมาะ, ขยัน, หมั่น, คล่องแคล่ว, แข็งแรง.

(-สะ-) ว. สามารถ, เหมาะ, ขยัน, หมั่น, คล่องแคล่ว, แข็งแรง.

(-ระไพ) ว. ไม่มีภัย, แคล้วคลาดจากภัยอันตราย.

(ปฺร๋อ) ว. แคล่วคล่อง, ว่องไว, ไม่ติดขัด, เช่น พอกรงเปิด นกก็บินปร๋อออกไป วิ่งปร๋อ พูดภาษาอังกฤษได้ปร๋อ.

ว. คล่องแคล่ว, ประเปรียว.

ก. คล่องแคล่ว, ชำนาญ.

ว. ขยัน, ฉลาด, คล่องแคล่ว, สามารถ.

(-เปฺรียว) ว. มีรูปร่างหรือท่าทางปราดเปรียว, มีลักษณะแคล่วคล่องว่องไว.

(-เปฺรียว) ว. ว่องไว, คล่องแคล่ว.

(-เปฺรื่อง) ว. มีความคิดแคล่วคล่องว่องไว, เปรื่องปราด ก็ว่า.

เรียก “นะ” ที่เขียนเป็นอักษรขอม สำหรับลงและปลุกเสกให้แคล้วคลาดตลอดปลอดภัยว่า “นะปัดตลอด”.

(-ปฺราด) ว. มีความคิดแคล่วคล่องว่องไว, ปราดเปรื่อง ก็ว่า.

คล่องแคล่ว, แม่นยำ, เช่น จบปริญญาเอกมาใหม่ ๆ ความรู้กำลังเฟื่อง.

(มุดจะนะ) น. ความพ้นไป, ความรอด, ความหลุด, ความแคล้ว.

ว. กระวีกระวาด, คล่องแคล่ว, รีบเร่ง.

ก. เตรียมตัวพูดหรือโต้เถียงเต็มที่ เช่น ลับปากไว้คอยท่า(ไชยเชฐ), พูดจาโต้ตอบคารมบ่อย ๆ จนคล่องแคล่ว.

ว. ที่พูดจาคล่องแคล่วไพเราะน่าฟัง.

ว. ที่พูดจาคล่องแคล่ว ไพเราะน่าฟัง.

ก. รวดเร็ว, คล่องแคล่ว, ปราดเปรียว, ปราดเปรื่อง, เช่น ทำงานว่องไว มีปฏิภาณว่องไว.

ก. ว่องไว, คล่องแคล่ว.

ว. ลักษณะที่เคลื่อนไหว หรือสามารถคิด หรือกระทำสิ่งใดได้คล่องแคล่วรวดเร็วหรือฉับพลันทันที เช่น เด็กคนนั้นเดินไว วิ่งไว ๆ เข้า เดี๋ยวไปไม่ทัน.

ก. เคลื่อนไหว คิด หรือกระทำสิ่งใดได้คล่องแคล่วรวดเร็วหรือฉับพลันทันที เช่น ไวเข้ารถจะออกแล้ว.

ว. อาการที่ม้าวิ่งหรือเดินสะบัดขาอย่างสง่างาม เช่น ว่าพลางทางขับม้าสีหมอก ให้ออกสะบัดย่างวางใหญ่ (ขุนช้างขุนแผน), ฝ่ายสมิงพระรามขึ้นม้าควบไปแต่เวลาเช้าจนสามโมงบ่ายฝึกหัดม้านั้นให้รู้จักทำนองรบรับได้คล่องแคล่วสันทัดแล้ว ก็ชักม้าสะบัดย่างน้องเป็นเพลงทวนกลับมา (ราชาธิราช).

ว. ฝีมือเก่ง, คล่องแคล่ว.