ว. ถือเป็นเรื่องที่ตนควรทำให้, เอาเป็นธุระ ก็ว่า.
ว. ถือเป็นเรื่องที่ตนควรทำให้, เป็นธุระ ก็ว่า.
ว. ปล่อยไปตามเรื่องตามราว ไม่เอาเป็นธุระ.
เพิกเฉย, ไม่เอาเป็นธุระ, เช่น ดูดาย
ก. ดูดาย, ไม่เอาเป็นธุระ, เช่น บมิควรดูดอมดูดาย ควรถนอมท้าวทาย ไปสมที่แก้วกัลยา (สมุทรโฆษ).
ก. เพิกเฉย, ไม่เอาเป็นธุระ, เช่น อยู่บ้านท่านอย่าดูดาย ปั้นวัวปั้นควายให้ลูกท่านเล่น.
ก. ตัดขาดไม่เกี่ยวข้อง ไม่เอาเป็นธุระอีกต่อไป.
ก. ละเลย, ทิ้งขว้าง, ไม่เอาเป็นธุระ, ไม่เอาใจใส่, ไม่นำพา.
เรื่อง, เรื่องส่วนตัว, เช่น นี่เป็นธุระของฉัน ไม่ใช่ธุระของคุณ.
โดยปริยายหมายความว่า ไม่เอาเป็นธุระ.
ก. วางมือ, ไม่เอาเป็นธุระ.
ก. ไม่เป็นธุระ, ไม่เกี่ยวข้อง.
ก. เอาเป็นธุระ, เกี่ยวข้อง, สนใจ, เอาใจใส่, (มักใช้ในประโยคปฏิเสธ) เช่น เขาไม่แยแสว่าใครจะคิดอย่างไร.
ก. ไม่เอาเป็นธุระ, หยุดหรือเลิกการงานที่ทำอยู่ชั่วคราวหรือตลอดไป เช่น วางมือจากทำสวนไปทำกับข้าว วางมือจากการเป็นครู.
ก. เอาเป็นธุระมากเกินไป เช่น เขาชอบเข้าไปวุ่นวายกับเรื่องของคนอื่น ไม่ต้องเตรียมอะไรมากหรอก อย่าวุ่นวายไปเลย