*รู่*

(คฺรู่) น. เวลาชั่วขณะหนึ่ง เช่น เวลาชั่วครู่.

(คฺรู่) ก. ลาก ถู หรือรู่ไปบนของแข็ง.

น. สิ่งที่สั่งสมมาจากการศึกษาเล่าเรียน การค้นคว้า หรือประสบการณ์ รวมทั้งความสามารถเชิงปฏิบัติและทักษะ เช่น ความรู้เรื่องประวัติศาสตร์, สิ่งที่ได้รับมาจากการได้ยิน ได้ฟัง การคิด หรือการปฏิบัติ เช่น ความรู้เรื่องสุขภาพ ความรู้เรื่องนิทานพื้นบ้าน

ความเข้าใจหรือสารสนเทศที่ได้รับมาจากประสบการณ์ เช่น ผู้ชายคนนี้เก่ง แต่ไม่มีความรู้เรื่องผู้หญิง.

ว. มีความรู้มากแต่ไม่รู้จักใช้ความรู้ให้เป็นประโยชน์.

น. ความรู้สึกว่าตนเองมีความสามารถเหนือกว่าหรือดีเด่นกว่าผู้อื่น ความรู้สึกนี้ไม่จำเป็นจะต้องอยู่ในจิตใต้สำนึก แต่ถ้าเกิดขึ้นเสมอ ๆ และมิได้แก้ไขหรือได้รับการสนับสนุน เช่นในการอบรมเลี้ยงดูเด็ก ก็อาจเก็บสะสมไว้เกิดเป็นนิสัยของบุคคลนั้นได้

ความเชื่อหรือความมั่นใจว่าตนเองมีฐานะหรือความสามารถเหนือกว่าผู้อื่น.

น. ลักษณะอาการที่รับอารมณ์ต่าง ๆ ได้ช้า เช่น เขาเป็นคนมีความรู้สึกช้า ต้องใช้เวลานานกว่าจะเข้าใจ.

น. ความรู้สึกว่าตนเองมีความสามารถไม่เท่าเทียมบุคคลทั่วไป ความรู้สึกนี้ไม่จำเป็นจะต้องอยู่ในจิตใต้สำนึกและผู้นั้นไม่จำเป็นต้องมีปมด้อย อาจเกิดขึ้นในสิ่งแวดล้อมหรือในบางขณะเท่านั้น แต่ถ้าเกิดขึ้นเสมอ ๆ และมิได้แก้ไข ก็อาจเก็บกดไว้จนเกิดเป็นปมด้อยได้

ความไม่เชื่อมั่นว่าตนเองมีฐานะหรือความสามารถเท่าเทียมผู้อื่น.

น. ลักษณะอาการที่รับอารมณ์ต่าง ๆ ได้รวดเร็ว เช่น ผู้ที่ศึกษาวรรณคดีควรจะมีความรู้สึกไวจึงจะรับรสวรรณคดีได้.

ว. เสียงนกเขาขันคู, กรุกกรู๊ ก็ว่า.

น. ระยะเวลาสั้น ๆ เช่น เขาหายไปชั่วครู่ ประเดี๋ยวก็กลับมา.

น. ช่วงเวลาหนึ่ง เช่น ขอยืมของไปใช้ชั่วครู่ชั่วยามแล้วจะเอามาคืน.

น. เวลาสาง ๆ, เวลาที่แสงเงินแสงทองขึ้น, รุ่งอรุณ.

ก. เสียเงินตราหรือสิ่งของเป็นต้นโดยถูกลวง แต่ได้เป็นบทเรียน.

น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Elephantopus scaberL. ในวงศ์ Compositae ใบกระจุกซ้อนแนบอยู่กับพื้นดิน ดอกสีม่วงอ่อน ก้านช่อดอกตั้งตรงขึ้นไป ใช้ทำยาได้.

(ตฺรัดสะ-) ก. รู้แจ้ง (ใช้เฉพาะพระพุทธเจ้า)

รู้เอาเองว่าเป็นอย่างนั้นอย่างนี้.

(ตฺรู่) น. เวลาสาง ๆ เริ่มเห็นแสงเงินแสงทอง.

(ซู่) ก. ลากไป, คร่าไป, เช่น จึ่งจะทรู่ไปหยาบ ด้วยอานุภาพกำลังมัน (ม. คำหลวง กุมาร).

ว. เฉยเมย, ไม่สะดุ้งสะเทือน.

น. ผู้ที่มีไหวพริบรู้เท่าทันเหตุการณ์หรือภัยที่จะมาถึงตน แล้วหาผลประโยชน์หรือหาทางเอาตัวรอดไปก่อน.

ก. ไม่รู้เรื่องราวที่เกิดขึ้น, ไม่รู้อีโหน่อีเหน่.

น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Gomphrena globosa L. ในวงศ์ Amaranthaceae ลำต้นค่อนข้างแข็งแตกแขนงเป็นพุ่มเล็ก ๆ ใบเดี่ยวออกตรงข้ามกัน ช่อดอกกลม สีขาว ชมพู หรือม่วงแดง ดอกทนอยู่ได้นาน.

(ปฺรู๋) ว. ปรื๋อ.

(ปฺรู๊ด) ว. อาการที่นํ้าหรือของเหลวเป็นต้นพุ่งออกจากช่องแคบโดยเร็วแรง, โดยปริยายหมายความว่า รวดเร็วฉับไว เช่น ลื่นปรู๊ด.

(-ปฺร๊าด) ว. อาการที่เคลื่อนไหวอย่างว่องไว รวดเร็ว เช่น รถแล่นปรู๊ดปร๊าด.

(ปฺรู๊บ) น. เรียกกระดาษที่ใช้พิมพ์หนังสือ มีคุณภาพตํ่ากว่ากระดาษปอนด์และกระดาษอาร์ต ว่า กระดาษปรู๊ฟ

งานพิมพ์เป็นต้นเพื่อตรวจสอบความถูกต้องเรียบร้อย.

ก. พิสูจน์อักษร.

น. คำสุภาพของผักกระเฉด.

น. ผู้ที่มีความรู้ความชำนาญในเรื่องนั้น ๆ เช่น เรื่องนี้ต้องให้ผู้รู้เป็นคนชี้แจง.

น. ระดับความรู้.

ก. แพ้ความคิด, เสียที, เสียรู้.

น. ความรู้, พื้นความรู้.

ดู หนามแดง (๒).

(มัดสะหฺรู่) น. ชื่อผ้าไหมมีริ้วเป็นสีต่าง ๆ, เข้มขาบไหม ก็เรียก.

(มัดสะหฺรู่) น. แกงเผ็ดอย่างมุสลิม.

ก. ทำสิ่งที่ไม่รู้ว่าจะมีภัยแก่ตัว.

ก. ไม่รู้ความเป็นมาหรือพื้นเพ.

ว. ไม่รับรู้, ไม่รับผิดชอบ, เช่น ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้.

ก. ไม่รู้เรื่องราวที่เกิดขึ้น, นอนหลับไม่รู้ นอนคู้ไม่เห็น.

ก. รู้หลายอย่าง, รู้กว้างขวาง, เช่น เขารอบรู้ในเรื่องกฎหมาย.

ก. ยืนยันว่ารู้, รับว่ารู้

รับผิดชอบ, มักใช้ในความปฏิเสธ เช่น ลูกไปทำผิด พ่อแม่จะไม่รับรู้ได้อย่างไร.

ว. มีแสงมัวจนมองอะไรไม่เห็นถนัดชัดเจน เช่น แสงเดือนรุบรู่, รุบหรู่ หรุบรู่ หรือ หรุบหรู่ ก็ว่า.

ก. ครูด, ถู, สี, เช่น อย่าเอาทองไปรู่กระเบื้อง.