มิด

ใช้เป็นกริยาหมายถึง อาการอย่างนั้น เช่น มิดนํ้า มิดหัว.

ว. ลับตา, ไม่ให้ใครเห็น, เช่น ซ่อนให้มิดชิด, สนิทแนบเนียน เช่น ปิดประตูให้มิดชิด, เรียบร้อย เช่น ห่อให้มิดชิด.

ว. อาการที่ใช้มีดหรือของมีคมแทงเข้าไปจนจมถึงด้าม, สุดกั่น สุดด้าม หรือ สุดลิ่ม ก็ว่า.

ว. อาการที่น้ำท่วมหัวเรือจนมิด เช่น หัวเรือมิดน้ำ.

ว. มาก, สนิท, ใช้ประกอบหลังคำ ดำ เป็น ดำมิดหมี.

ว. อาการที่หัวจมหายลงไปในน้ำ เช่น ดำน้ำจนมิดหัว.

ว. ชั่วร้าย, ไม่สมควร

อาการที่ล่วงเกินในเชิงชู้สาว.