(n)scandal, Syn.เรื่องฉาวโฉ่, Example:ตำรวจมือดีต้องมาทำงานเป็นพ่อครัวบนเรือ เพราะเรื่องอื้อฉาวที่ถูกใส่ร้าย, Unit:เรื่อง, Thai Definition:เรื่องไม่ดีไม่งามที่รู้กันไปทั่ว

ข้อครหา

(n)scandal, See Also:gossip, blame, Syn.คำครหา, เสียงครหา, ข้อติเตียน, Example:การเลือกตั้งปีนี้เป็นอีกปีหนึ่งที่ไม่พ้นข้อครหาในเรื่องผลประโยชน์ที่เอื้อต่อกันระหว่างพรรคการเมืองกับผู้ที่หนุนหลัง

คาว

(adj)scandal (n), Syn.เสื่อมเสีย, มัวหมอง, มลทิน, Example:ผู้หญิงกับวงการบันเทิงคงไม่พ้นเรื่องข่าวคาวๆ

ความอื้อฉาว

(n)notoriety, See Also:scandal, Syn.ความฉาวโฉ่, Example:ในรอบ 1 ปีที่ผ่านมาสถาบันราชภัฏเกิดความอื้อฉาวหลายประการ ที่ครึกโครมมากที่สุดก็คือการซื้อขายเกรด, Thai Definition:การรู้จักกันไปทั่วในเรื่องที่ไม่ดีงาม

อื้อฉาว

(adj)scandalous, See Also:notorious, Syn.ฉาวโฉ่, Example:การปลูกต้นปาล์มริมถนนในย่านรามอินทราเกิดเป็นกรณีอื้อฉาวโด่งดังไปทั่วในเรื่องการจัดซื้อที่ไม่โปร่งใส, Thai Definition:รู้กันโดยทั่วไปทั้งๆ ที่ต้องการให้เรื่อง หรือข่าวนั้นๆ เป็นความลับ

ฉ่าฉาว

(adj)scandalous, See Also:rumoured, Syn.เกรียวกราว, เลื่องลือ, อื้ออึง, อื้อฉาว, Example:ข่าวนี้เป็นข่าวฉ่าฉาวมากในวงการบันเทิง

ฉาว

(adj)scandalous, See Also:rumoured, Syn.อื้ออึง, เอิกเกริก, เกรียวกราว, Example:เธอเป็นนางแบบที่มีข่าวฉาวที่สุดในวงการ

ฉาวโฉ่

(adj)scandalous, See Also:notorious, rumoured, Syn.อื้อฉาว, โฉ่, อื้ออึง, เอิกเกริก, เกรียวกราว, Example:โครงการโรงกำจัดขยะของกทม. ได้ชื่อว่าเป็นโครงการฉาวโฉ่ที่สุดแห่งปี

Thai-English-French: Volubilis Dictionary 1.0Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)

อื้อฉาว

[eūchāo] (adj) EN: sensational ; scandalous FR: scandaleux ; tapageur

กรณีอื้อฉาวรับสินบน

[karanī eūchāo rap sinbon] (n, exp) EN: corruption scandal

คดีอื้อฉาว

[khadī eūchāo] (n, exp) EN: scandal

คดีรับสินบน

[khadī rap sinbon] (n, exp) EN: corruption scandal

ข้อครหา

[khø kharahā] (n) EN: reproach ; disparaging statement ; scandal ; gossip ; blame

ความละอาย

[khwām la-āi] (n) EN: shame ; embarrassment FR: scandale [ m ] ; honte [ f ]

น่าละอาย

[nā la-āi] (x) EN: shameful FR: scandaleux ; honteux

CMU English Pronouncing Dictionary Dictionary [with local updates]CMU Pronouncing Dictionary

scandal

/S K AE1 N D AH0 L//สึ แก๊น เดิ่ล//skˈændəl/

scandals

/S K AE1 N D AH0 L Z//สึ แก๊น เดิ่ล สึ//skˈændəlz/

scandal's

/S K AE1 N D AH0 L Z//สึ แก๊น เดิ่ล สึ//skˈændəlz/

scandalize

/S K AE1 N D AH0 L AY2 Z//สึ แก๊น เดอะ ลาย สึ//skˈændəlˌaɪz/

scandalous

/S K AE1 N D AH0 L AH0 S//สึ แก๊น เดอะ เหลอะ สึ//skˈændələs/

scandalized

/S K AE1 N D AH0 L AY2 Z D//สึ แก๊น เดอะ ลาย สึ ดึ//skˈændəlˌaɪzd/

Oxford Advanced Learners Dictionary (pronunciation guide only)Oxford Advanced Learners Dictionary

scandal

(n)/skˈændl//สึ แกน ดึ ล//s k a1 n d l/

scandals

(n)/skˈændlz//สึ แกน ดึลึ สึ//s k a1 n d l z/

scandalize

(vt)/skˈændəlaɪz//สึ แก๊น เดอะ หล่าย สึ//s k a1 n d @ l ai z/

scandalous

(adj)/skˈændələs//สึ แก๊น เดอะ เหลอะ สึ//s k a1 n d @ l @ s/

scandalized

(vt, vt)/skˈændəlaɪzd//สึ แก๊น เดอะ หล่าย สึ ดึ//s k a1 n d @ l ai z d/

scandalizes

(vt)/skˈændəlaɪzɪz//สึ แก๊น เดอะ หล่าย สิ สึ//s k a1 n d @ l ai z i z/

scandalizing

(vt)/skˈændəlaɪzɪŋ//สึ แก๊น เดอะ หล่าย สิ่ง//s k a1 n d @ l ai z i ng/

scandalously

(adv)/skˈændələsliː//สึ แก๊น เดอะ เหลอะ สึ หลี่//s k a1 n d @ l @ s l ii/

scandalmonger

(n,(count))/skˈændlmˌʌŋgər//สึ แก๊น ดึลึ มะ ง เกอะ ร//s k a1 n d l m uh2 ng g @ r/

scandalmongers

(n,(count))/skˈændlmˌʌŋgəz//สึ แก๊น ดึลึ มะ ง เกอะ สึ//s k a1 n d l m uh2 ng g @ z/

WordNet (3.0)WordNet (3.0)

scandal

(n)disgraceful gossip about the private lives of other people, Syn.malicious gossip, dirt

scandal

(n)a disgraceful event, Syn.outrage

scandalization

(n)the condition of being shocked (as by improper behavior), Syn.scandalisation

scandalization

(n)the act of scandalizing, Syn.scandalisation, outrage

scandalmonger

(n)a person who spreads malicious gossip

scandalmongering

(n)spreading malicious gossip

scandalmongering

(adj)typical of tabloids, Syn.sensationalistic, yellow

scandalously

(adv)in a scandalous manner

scandalousness

(n)disgracefulness that offends public morality

The Collaborative International Dictionary of English (GCIDE) v.0.53Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Scandal

n. [ F. scandale, fr. L. scandalum, Gr. &unr_;, a snare laid for an enemy, a stumbling block, offense, scandal: cf. OE. scandle, OF. escandle. See Slander. ] 1. Offense caused or experienced; reproach or reprobation called forth by what is regarded as wrong, criminal, heinous, or flagrant: opprobrium or disgrace. [ 1913 Webster ]

O, what a scandal is it to our crown,
That two such noble peers as ye should jar! Shak. [ 1913 Webster ]

[ I ] have brought scandal
To Israel, diffidence of God, and doubt
In feeble hearts. Milton. [ 1913 Webster ]

2. Reproachful aspersion; opprobrious censure; defamatory talk, uttered heedlessly or maliciously. [ 1913 Webster ]

You must not put another scandal on him. Shak. [ 1913 Webster ]

My known virtue is from scandal free. Dryden. [ 1913 Webster ]

3. (Equity) Anything alleged in pleading which is impertinent, and is reproachful to any person, or which derogates from the dignity of the court, or is contrary to good manners. Daniell. [ 1913 Webster ]

Syn. -- Defamation; detraction; slander; calumny; opprobrium; reproach; shame; disgrace. [ 1913 Webster ]

Scandal

v. t. 1. To treat opprobriously; to defame; to asperse; to traduce; to slander. [ R. ] [ 1913 Webster ]

I do fawn on men and hug them hard
And after scandal them. Shak. [ 1913 Webster ]

2. To scandalize; to offend. [ Obs. ] Bp. Story. [ 1913 Webster ]

Syn. -- To defame; traduce; reproach; slander; calumniate; asperse; vilify; disgrace. [ 1913 Webster ]

Scandalize

v. t. [ imp. & p. p. Scandalized p. pr. & vb. n. Scandalizing ] [ F. scandaliser, L. scandalizare, from Gr. skandali`zein. ] 1. To offend the feelings or the conscience of (a person) by some action which is considered immoral or criminal; to bring shame, disgrace, or reproach upon. [ 1913 Webster ]

I demand who they are whom we scandalize by using harmless things. Hooker. [ 1913 Webster ]

The congregation looked on in silence, the better class scandalized, and the lower orders, some laughing, others backing the soldier or the minister, as their fancy dictated. Sir W. Scott. [ 1913 Webster ]

2. To reproach; to libel; to defame; to slander. [ 1913 Webster ]

To tell his tale might be interpreted into scandalizing the order. Sir W. Scott. [ 1913 Webster ]

Scandalous

a. [ Cf. F. scandaleux. ] 1. Giving offense to the conscience or moral feelings; exciting reprobation; calling out condemnation. [ 1913 Webster ]

Nothing scandalous or offensive unto any. Hooker. [ 1913 Webster ]

2. Disgraceful to reputation; bringing shame or infamy; opprobrious; as, a scandalous crime or vice. [ 1913 Webster ]

3. Defamatory; libelous; as, a scandalous story. [ 1913 Webster ]

Scandalously

adv. 1. In a manner to give offense; shamefully. [ 1913 Webster ]

His discourse at table was scandalously unbecoming the dignity of his station. Swift. [ 1913 Webster ]

2. With a disposition to impute immorality or wrong. [ 1913 Webster ]

Shun their fault, who, scandalously nice,
Will needs mistake an author into vice. Pope. [ 1913 Webster ]

Scandalousness

n. Quality of being scandalous. [ 1913 Webster ]

Scandalum magnatum

‖ [ L., scandal of magnates. ] (Law) A defamatory speech or writing published to the injury of a person of dignity; -- usually abbreviated scan. mag. [ 1913 Webster ]

Chinese-English: CC-CEDICT DictionaryCC-CEDICT CN-EN Dictionary

丑闻