แปลศัพท์
PopThai
dropdown
US
ads-m
96 ผลลัพธ์ สำหรับ 

cronauer

 ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: -cronauer-, *cronauer*
ค้นหาอัตโนมัติโดยใช้conquer
NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
(vt)ชนะSyn.defeat, win, overcome
(vi)ชนะ
(vt)ได้มาด้วยการชนะสงคราม
Hope Dictionary
(คอง'เคอะ) { conquered, conquering, conquers } vt. ปราบ, เอาชนะด้วยกำลัง, ได้มาโดยกำลัง, พิชิต, ยึดได้, เอาชนะด้วยอำนาจทางใจ. vi. ได้ชัยชนะ .See Also:conquerableness n. ดูconquer conqueringly adv. ดูconquerSyn.overcome, p
(คอง'เคอเรอะ) n. ผู้พิชิต, ผู้มีชัย
(อันคอง'เคอระเบิล) adj. พิชิตไม่ได้, บังคับไว้ไม่ได้, ระงับไว้ไม่อยู่Syn.invincible
Nontri Dictionary
(vt)ปราบ,  เอาชนะ, พิชิต, ทำให้เป็นทาส
(n)ผู้ชนะ, ผู้พิชิต
ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
ทักทาย ฮีโร่ผู้ได้ชัยชนะAladdin (1992)
ผมไม่ต้องการกฏ หรือจะชนะใครThe Great Dictator (1940)
เขาทำลายเมือง แล้วเอามรกตไปหมดReturn to Oz (1985)
ก็... เรามาที่นี่ กับทหารที่จะจัดการคุณ และบังคับให้คุณคืนให้เราReturn to Oz (1985)
มันทำให้ฉันสามารถที่จะ จัดการกับเมืองมรกตได้Return to Oz (1985)
ต้องเอาชนะเจ้ายักษ์นี่ก่อนสินะLabyrinth (1986)
พระเจ้าอเล็กซานเดอร์มหาราชNเคยพยายามเข้ามายึดครองดินแดนแห่งนี้ จากนั้นก็เจงกิสข่าน แล้วก็พวกอังกฤษ ตอนนี้ก็รัสเซียRambo III (1988)
มากทำดี สมบูรณ์แบบสำหรับการชนะประเทศPrincess Mononoke (1997)
ตอนนี้ต้องหาอาหาร เพื่อเลี้ยงนักรบ.Ice Age (2002)
ทหารของท่านจะยึดภาคตะวันตกได้The Scorpion King (2002)
ไปนอนได้ พรุ่งนี้เราจะโจมตีThe Scorpion King (2002)
NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
(n)conquerorSee Also:winner, subjugator, defeaterSyn.ผู้ชนะAnt.ผู้แพ้, ผู้ปราชัยExample:แม้ว่าการดินทางขึ้นสู่ยอดเขาเอเวอร์เรสต์จะเต็มไปด้วยอุปสรรค แต่ก็ยังมีคนอีกมากมายต้องการเป็นผู้พิชิตUnit:คน
(v)conquerSee Also:defeat, vanquish, subdueSyn.ชนะ, ปราบExample:เขาสามารถพิชิตคดีฆาตกรรมซ่อนเงื่อนลงได้อย่างงดงามThai Definition:เอาชนะให้ได้หรือทำให้สำเร็จให้ได้ตามที่คาดหวังไว้
(v)suppressSee Also:conquer, repress, quash, subjugate, quell, put down, vanquishSyn.กำจัด, ปราบ, ล้มล้าง, ทำลายล้างExample:รัฐบาลส่งทหารไปเพื่อปราบปรามผู้ก่อการร้ายในภาคใต้Thai Definition:ทำให้สงบราบคาบ
(v)defeat the warSee Also:conquer
Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
[aochana] (v, exp) EN: win ; triumph ; conquer ; overcome ; beat ; defeat  FR: vaincre ; surmonter ; remporter la victoire
[chana] (v) EN: win ; defeat ; beat ; triumph (over) ; overcome ; conquer ; gain a victory  FR: gagner ; vaincre ; battre ; éliminer ; défaire (litt.)
[chana songkhrām] (v, exp) EN: defeat the war ; conquer  FR: gagner la guerre ; vaincre
[phichit] (v) EN: conquer ; defeat ; vanquish ; subdue ; overcome  FR: vaincre ; surmonter
[phichit thammachāt] (v, exp) EN: subdue nature ; conquer nature
[prāp] (v) EN: tame ; subdue ; suppress ; subjugate ; quell ; quash ; conquer ; overcome ; put down ; wipe out  FR: réprimer ; supprimer ; dompter ; mater
[prāpprām] (v) EN: suppress ; conquer ; repress ; quash ; subjugate ; quell ; put down ; vanquish  FR: soumettre ; assujettir ; étouffer ; réprimer
[tī talāt] (v, exp) EN: capture the market ; take over the market ; dominate the market ; market successfully ; sell well ; be a big seller  FR: conquérir le marché
[wichit] (v) EN: conquer ; subdue ; subjugate
WordNet (3.0)
(v)overcome by conquest
(adj)subject to being conquered or overcomeAnt.unconquerable
(adj)capable of being surmounted or excelledSyn.superable
(n)someone who is victorious by force of armsSyn.vanquisher
Collaborative International Dictionary (GCIDE)

v. t. [ imp. & p. p. Conquered p. pr. & vb. n. Conquering. ] [ OF. conquerre, F. conquérir, fr. L. conquirere, -quisitum, to seek or search for, to bring together, LL., to conquer; con- + quaerere to seek. See Quest. ] 1. To gain or acquire by force; to take possession of by violent means; to gain dominion over; to subdue by physical means; to reduce; to overcome by force of arms; to cause to yield; to vanquish. “If thou conquer Rome.” Shak. [ 1913 Webster ]

If we be conquer'd, let men conquer us. Shak. [ 1913 Webster ]

We conquered France, but felt our captive's charms. Pope. [ 1913 Webster ]

2. To subdue or overcome by mental or moral power; to surmount; as, to conquer difficulties, temptation, etc. [ 1913 Webster ]

By winning words to conquer hearts,
And make persuasion do the work of fear. Milton. [ 1913 Webster ]

3. To gain or obtain, overcoming obstacles in the way; to win; as, to conquer freedom; to conquer a peace.

Syn. -- To subdue; vanquish; overcome; overpower; overthrow; defeat; rout; discomfit; subjugate; reduce; humble; crush; surmount; subject; master. -- To Conquer, Vanquish, Subdue, Subjugate, Overcome. These words agree in the general idea expressed by overcome, -- that of bringing under one's power by the exertion of force. Conquer is wider and more general than vanquish, denoting usually a succession of conflicts. Vanquish is more individual, and refers usually to a single conflict. Thus, Alexander conquered Asia in a succession of battles, and vanquished Darius in one decisive engagement. Subdue implies a more gradual and continual pressure, but a surer and more final subjection. We speak of a nation as subdued when its spirit is at last broken, so that no further resistance is offered. Subjugate is to bring completely under the yoke of bondage. The ancient Gauls were never finally subdued by the Romans until they were completely subjugated. These words, when used figuratively, have correspondent meanings. We conquer our prejudices or aversions by a succesion of conflicts; but we sometimes vanquish our reluctance to duty by one decided effort: we endeavor to subdue our evil propensities by watchful and persevering exertions. Subjugate is more commonly taken in its primary meaning, and when used figuratively has generally a bad sense; as, his reason was completely subjugated to the sway of his passions. [ 1913 Webster ]

v. i. To gain the victory; to overcome; to prevail. [ 1913 Webster ]

He went forth conquering and to conquer. Rev. vi. 2. [ 1913 Webster ]

The champions resolved to conquer or to die. Waller. [ 1913 Webster ]

a. Capable of being conquered or subdued. South.

-- Con"quer*a*ble*ness, n. [1913 Webster]

n. A woman who conquers. Fairfax. [ 1913 Webster ]

adj. prenom. pr. p. of conquer. [ Narrower terms: undefeated (vs. defeated) ] WordNet 1.5 ]

n. the act of conquering.
Syn. -- conquest, enslavement, subjection, subjugation. [ WordNet 1.5 ]

n. [ OF. conquereor, fr. conquerre, ] One who conquers. [ 1913 Webster ]


The Conqueror (Eng. Hist.). William the Norman (1027-1067) who invaded England, defeated Harold in the battle of Hastings, and was crowned king, in 1066.
[ 1913 Webster ]

CC-CEDICT CN-EN Dictionary
[ , zhēng fú, ㄓㄥ ㄈㄨˊ]conquer; subdue; vanquish#7569[Add to Longdo]
[  , zhēng fú zhě, ㄓㄥ ㄈㄨˊ ㄓㄜˇ]conqueror#63286[Add to Longdo]
EDICT JP-EN Dictionary
[えんこうきんこう, enkoukinkou](n) policy of cultivating distant countries while working to conquer those nearby[Add to Longdo]
[ごうざんぜみょうおう, gouzanzemyouou](n) { Buddh } Trailokyavijaya Vidya-raja; conqueror of the three worlds[Add to Longdo]
[ごうま, gouma](n) conquering the devil[Add to Longdo]
[ゆく, yuku](v5k) to conquer; to subjugate[Add to Longdo]
[せいかんろん, seikanron](n) policy of conquering Korea by military force[Add to Longdo]
[せいふくしゃ, seifukusha](n) conqueror[Add to Longdo]
[せっけん, sekken](n, vs) sweeping conquest; sweeping over; conquering; invading; (P)[Add to Longdo]
[せんしょうしゃ, senshousha](n) victor; victor troops; conqueror[Add to Longdo]
[うちかつ, uchikatsu](v5t, vi) (1) (打ち勝つ, 打勝つ only) to conquer (e.g. an enemy); to defeat; (2) to overcome (a difficulty); (3) (打ち勝つ, 打勝つ only) to out-hit[Add to Longdo]
[だいいとくみょうおう, daiitokumyouou](n) { Buddh } Yamantaka Vidya-raja; conqueror of Death[Add to Longdo]
เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ