66 ผลลัพธ์ สำหรับ 

Disdeign

 ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: -disdeign-, *disdeign*
ค้นหาอัตโนมัติโดยใช้disdain
Collaborative International Dictionary (GCIDE)

v. t. To disdain. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

Guyon much disdeigned so loathly sight. Spenser. [ 1913 Webster ]

n. [ OE. desdain, disdein, OF. desdein, desdaing, F. dédain, fr. the verb. See Disdain, v. t. ] 1. A feeling of contempt and aversion; the regarding anything as unworthy of or beneath one; scorn. [ 1913 Webster ]

How my soul is moved with just disdain! Pope. [ 1913 Webster ]

Often implying an idea of haughtiness. [ 1913 Webster ]

Disdain and scorn ride sparkling in her eyes. Shak. [ 1913 Webster ]

2. That which is worthy to be disdained or regarded with contempt and aversion. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

Most loathsome, filthy, foul, and full of vile disdain. Spenser. [ 1913 Webster ]

3. The state of being despised; shame. [ Obs. ] Shak.

Syn. -- Haughtiness; scorn; contempt; arrogance; pride. See Haughtiness. [ 1913 Webster ]

v. i. To be filled with scorn; to feel contemptuous anger; to be haughty. [ 1913 Webster ]

And when the chief priests and scribes saw the marvels that he did . . . they disdained. Genevan Testament (Matt. xxi. 15). [ 1913 Webster ]

v. t. [ imp. & p. p. Disdained p. pr. & vb. n. Disdaining. ] [ OE. disdainen, desdainen, OF. desdeigner, desdaigner, F. dédaigner; des- (L. dis-) + daigner to deign, fr. L. dignari to deem worthy. See Deign. ] 1. To think unworthy; to deem unsuitable or unbecoming; as, to disdain to do a mean act. [ 1913 Webster ]

Disdaining . . . that any should bear the armor of the best knight living. Sir P. Sidney. [ 1913 Webster ]

2. To reject as unworthy of one's self, or as not deserving one's notice; to look with scorn upon; to scorn, as base acts, character, etc. [ 1913 Webster ]

When the Philistine . . . saw David, he disdained him; for he was but a youth. 1 Sam. xvii. 42. [ 1913 Webster ]

'T is great, 't is manly to disdain disguise. Young.

Syn. -- To contemn; despise; scorn. See Contemn. [ 1913 Webster ]

a. Disdainful. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

Revenge the jeering and disdained contempt
Of this proud king. Shak. [ 1913 Webster ]

a. Full of disdain; expressing disdain; scornful; contemptuous; haughty. [ 1913 Webster ]

From these
Turning disdainful to an equal good. Akenside.

-- Dis*dain"ful*ly, adv. -- Dis*dain"ful*ness, n. [ 1913 Webster ]

adv. Disdainfully. [ Obs. ] Vives. [ 1913 Webster ]

a. [ OF. desdeignos, desdaigneux, F. dédaigneux. ] Disdainful. [ Obs. ] Rom. of R. [ 1913 Webster ]

adv. Disdainfully. [ Obs. ] Bale. [ 1913 Webster ]

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
(n)การดูถูกเหยียดหยามSee Also:ความรังเกียจSyn.contempt, despise, scornAnt.honor, respect
(vt)ดูถูกเหยียดหยามSee Also:รังเกียจSyn.scorn, mock, ridiculeAnt.honor, respect, esteem
(adj)ซึ่งแสดงการดูถูกเหยียดหยามSee Also:ซึ่งแสดงความรังเกียจSyn.snobbish, scornfulAnt.respectful
Hope Dictionary
(ดิสเดน') { disdained, disdaining, disdains } vt. ดูถูก, ดูหมิ่น, เหยียดหยาม, รังเกียจ. n. การดูถูก, การดูหมิ่น, ความรู้สึกที่รังเกียจSyn.scorn, contempt
(ดิสเดน'ฟูล) adj. เป็นการดูถูก (ดูหมิ่น, เหยียดหยาม, รังเกียจ) .Syn.contemptuous, aloof
Nontri Dictionary
(n)การดูถูก, การรังเกียจ, การเหยียดหยาม, ความไม่ชอบ
(vt)ดูถูก, รังเกียจ, เหยียดหยาม, ไม่ชอบ
(adj)ซึ่งดูหมิ่น, วางปึ่ง, ซึ่งดูถูก, หยิ่ง, จองหอง, ไว้ตัว
ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
เขาก็ไม่ชอบเกอิชาMemoirs of a Geisha (2005)
ความหยิ่งยะโสและความอวดดี และความเห็นแก่ตัวที่ไม่สนใจความรู้สึกของคนอื่น ทำให้ฉันรู้ว่า ถึงคุณจะเป็นผู้ชายคนเดียวในโลก ฉันก็จะไม่แต่งงานด้วยPride & Prejudice (2005)
อยากจะหยุดโชคชะตา, ด้วยดาบที่แกว่งไกว... ...คราคร่ำด้วยควันปืนและโลหิต.V for Vendetta (2005)
แต่คุณใส่มันด้วยความรู้สึกเหยียดหยาม ให้ฉันเดา คุณคงไม่ได้มา จากครอบครัวที่มีฐานะ และเพื่อนที่โรงเรียนก็มัก คอยย้ำเรื่องนี้ใส่หัวคุณเสมอๆCasino Royale (2006)
ในอดีต ผมเคยเหยียดหยาม อย่างไม่ปิดบัง ต่อคำขวัญอันโด่งดังของเชฟกุสโตว์ ที่ว่า "ไม่ว่าใครก็สามารถทำอาหารได้"Ratatouille (2007)
ตอนนี้, ชั้นยังต้องการที่จะรู้สึกอะไรอีก มันเหมือนตอนจบที่ผิดพลาด ของการเหยียดหยามจากคุณEpisode #2.6 (2008)
ต่อหน้าข้า สิ่งที่เจ้าเอ่ยอ้างถึง ล้วนเปี่ยมล้นด้วยคุณธรรม แต่เจ้ากลับดูหมิ่นราชสำนัก ด้วยการเขียนภาพลามกต่ำทรามPortrait of a Beauty (2008)
ผู้หญิงปิดบังความต้องการที่จะผูกมัด ผู้ชายหลบเลี่ยงการเริ่มรู้สึกไม่มั่นคง ภรรยาใส่หน้ากากเพื่อป้องกันการดูถูกเหยียดหยามRose's Turn (2009)
เธอแสดงความดูถูกอย่างชัดเจนจากสายตาที่มองฉันEverybody Ought to Have a Maid (2009)
ฉันรู้สึกว่าการดูถูกเหยียดหยามของฉันต่อความหยาบคายของคุณDon't Walk on the Grass (2009)
ฉันเข้าใจว่าคุณดูถูกฉัน แต่เรื่องนี้มันก็ซับซ้อนThe Coffee Cup (2009)
มันก็เหมือนเธอนั่นแหละ วิ่งกลับไปหาแฟนเก่า ซึ่งเป็นเชื้อเพลิงกระตุ้น ความต้องการได้อย่างดี ทั้งการดูถูกและความเกลียดชังThe Witches of Bushwick (2010)
ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus
NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
(v)disdainSee Also:belittle, hold in contempt, look down on, scorn, slightSyn.ดูถูก, เย้ยหยัน, เหยียดหยาม, ดูถูกดูหมิ่นExample:ท่านเหยียดหยันคนจนคนไม่มีตระกูลเช่นนี้เสมอ
WordNet (3.0)
(adj)having or showing arrogant superiority to and disdain of those one views as unworthy; ; ; ; ; ; ; - W.L.ShirerSyn.sniffy, supercilious, lordly, imperious, prideful, swaggering, overbearing, haughty
(adv)in a proud and domineering mannerSyn.cavalierly
Collaborative International Dictionary (GCIDE)

n. [ OE. desdain, disdein, OF. desdein, desdaing, F. dédain, fr. the verb. See Disdain, v. t. ] 1. A feeling of contempt and aversion; the regarding anything as unworthy of or beneath one; scorn. [ 1913 Webster ]

How my soul is moved with just disdain! Pope. [ 1913 Webster ]

Often implying an idea of haughtiness. [ 1913 Webster ]

Disdain and scorn ride sparkling in her eyes. Shak. [ 1913 Webster ]

2. That which is worthy to be disdained or regarded with contempt and aversion. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

Most loathsome, filthy, foul, and full of vile disdain. Spenser. [ 1913 Webster ]

3. The state of being despised; shame. [ Obs. ] Shak.

Syn. -- Haughtiness; scorn; contempt; arrogance; pride. See Haughtiness. [ 1913 Webster ]

v. i. To be filled with scorn; to feel contemptuous anger; to be haughty. [ 1913 Webster ]

And when the chief priests and scribes saw the marvels that he did . . . they disdained. Genevan Testament (Matt. xxi. 15). [ 1913 Webster ]

v. t. [ imp. & p. p. Disdained p. pr. & vb. n. Disdaining. ] [ OE. disdainen, desdainen, OF. desdeigner, desdaigner, F. dédaigner; des- (L. dis-) + daigner to deign, fr. L. dignari to deem worthy. See Deign. ] 1. To think unworthy; to deem unsuitable or unbecoming; as, to disdain to do a mean act. [ 1913 Webster ]

Disdaining . . . that any should bear the armor of the best knight living. Sir P. Sidney. [ 1913 Webster ]

2. To reject as unworthy of one's self, or as not deserving one's notice; to look with scorn upon; to scorn, as base acts, character, etc. [ 1913 Webster ]

When the Philistine . . . saw David, he disdained him; for he was but a youth. 1 Sam. xvii. 42. [ 1913 Webster ]

'T is great, 't is manly to disdain disguise. Young.

Syn. -- To contemn; despise; scorn. See Contemn. [ 1913 Webster ]

a. Disdainful. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

Revenge the jeering and disdained contempt
Of this proud king. Shak. [ 1913 Webster ]

a. Full of disdain; expressing disdain; scornful; contemptuous; haughty. [ 1913 Webster ]

From these
Turning disdainful to an equal good. Akenside.

-- Dis*dain"ful*ly, adv. -- Dis*dain"ful*ness, n. [ 1913 Webster ]

adv. Disdainfully. [ Obs. ] Vives. [ 1913 Webster ]

a. [ OF. desdeignos, desdaigneux, F. dédaigneux. ] Disdainful. [ Obs. ] Rom. of R. [ 1913 Webster ]

adv. Disdainfully. [ Obs. ] Bale. [ 1913 Webster ]

CC-CEDICT CN-EN Dictionary
[  /  , qīng miè, ㄑㄧㄥ ㄇㄧㄝˋ]disdain#22271[Add to Longdo]
[  /  , bǐ qì, ㄅㄧˇ ㄑㄧˋ]disdain; loathe#91937[Add to Longdo]
EDICT JP-EN Dictionary
[chin](n-suf) intimate (or disdainful) suffix used after a person's name (or the base of an adjective describing that person)#6617[Add to Longdo]
[おる, oru](v5r, vi) (1) (uk) (hum) to be (animate); to be; to exist; (v5r, aux-v) (2) (after the -te form of a verb) verb indicating continuing action or state (i.e. to be ..ing); (3) (See やがる) (after -masu base of verb) indicates contempt or disdain for another's actions; (P)#12653[Add to Longdo]
[yagaru](aux, v5r) (vulg) (after the -te form of -masu stem of a verb) verb suffix indicating hatred and contempt, or disdain for another's action[Add to Longdo]
[おんり, onri](n) Buddhism depart from (in disdain)[Add to Longdo]
[けいべつ, keibetsu](n, vs) scorn; disdain; (P)[Add to Longdo]
[けいべつてき, keibetsuteki](adj-na) contemptuous; disdainful; scornful[Add to Longdo]
[いさぎよし, isagiyoshi](n) pride; disdain[Add to Longdo]
[しだん, shidan](n, vs) attack; criticism; blame; rejection; disdain[Add to Longdo]
[ひとをくった, hitowokutta](exp, adj-f) arrogant; insolent; disdainful[Add to Longdo]
[ひとをひとともおもわない, hitowohitotomoomowanai](exp) disdaining everybody; not caring an ounce about other people's feelings[Add to Longdo]
เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ