แปลศัพท์
PopThai
dropdown
US
premium
53 ผลลัพธ์ สำหรับ 

*abdicate*

 ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: abdicate, -abdicate-
Longdo Approved EN-TH
(n)จักรพรรดิ์ผู้ที่สละราชสมบัติ
NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
Hope Dictionary
(แอบ' ดิเคท) vt., vi. สละ (ราชสมบัติ, ตำแหน่ง, อำนาจ) -abdicator n.,
Nontri Dictionary
(vi, vt)ลาออก, สละราชสมบัติ,  ยกเลิก
Longdo Unapproved EN-TH**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
(n)จักรพรรดิ, ผู้ปกครองอาณาจักร.-emperorship n.
ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
อย่างที่ผมบอก พระองค์ทรงไม่ว่างจริง ๆ ขอบคุณThe King's Speech (2010)
เรามีจุดยืนว่า ฮ่องเต้จะต้องสละราชสมบัติเท่านั้น เราถึงจะเซ็นสัญญาสงบศึก จุดยืนของฝั่งเรา ระบอบจักรพรรดิมิอาจเปลี่ยนแปลง1911 (2011)
"ซงเจียวเหิรน สมาชิกกลุ่มถงเหมิงฮุย" - คณะเจรจาได้มีข้อตกลงกันแล้ว1911 (2011)
กับ Edward Viii และทำให้เขาสละบัลลังก์A Night of Neglect (2011)
ถึงเขาจะทำให้ฮ่องเต้สละราชสมบัติ เขาก็ไม่เหมาะเป็นประธานาธิบดีอยู่ดี1911 (2011)
ใครก็ตามที่ยังมัวชักช้า ใครก็ตามที่ต่อต้านจะต้องถูกลงโทษ1911 (2011)
ตราบใดมีอ้ายซินเจี๋ยหลอ ตราบนั้นราชวงศ์ชิงไม่มีวันสิ้นสลาย1911 (2011)
ระบอบจักรพรรดิที่มีมาสองพันปีสิ้นสุด นักปฏิวัตินับไม่ถ้วนได้เสียสละชีวิต เพื่อสาธารณรัฐใหม่ของเรา1911 (2011)
หากเพียงท่านพี่ยอมเสียสละตำแหน่งพระชายาEpisode #1.20 (2012)
เฮ้อ, แต่คำถามก็คือ เราจะโน้มน้าวแดเนียล ให้ละเลยหน้าที่ได้อย่างไร?Power (2013)
พวกเขาจะสละราชบัลลังก์ชื่อของคุณ และในทางกลับค้ำประกันพระเจ้าของฉัน ว่าเขาจะทำทุกอย่างในอำนาจของเขา ที่จะเห็นว่าไม่มีอันตรายใด ๆ มาให้คุณ หรือครอบครัวของคุณJupiter Ascending (2015)
ถ้าคุณสละราชบัลลังก์คุณจะมีอะไร เพื่อป้องกันตัวเองJupiter Ascending (2015)
NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
(v)abdicateSee Also:renounce (the royal throne)Syn.สละราชบัลลังก์Ant.ครองราชสมบัติExample:รัชกาลที่ 7 ทรงสละราชสมบัติและเสด็จไปประทับยังต่างประเทศ
(v)abdicateSee Also:renounce (the royal throne)Syn.สละราชบัลลังก์Ant.ครองราชสมบัติExample:รัชกาลที่ 7 ทรงสละราชสมบัติและเสด็จไปประทับยังต่างประเทศ
Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
[laloēi nāthī] (v, exp) EN: abdicate  FR: négliger ses obligations
[lathing] (v) EN: abandon ; leave ; forsake ; strand ; desert ; abdicate ; discard ; reject ; neglect ; ignore a person  FR: abandonner ; déserter ; négliger
[sala] (v) EN: discard ; abandon ; throw away ; give up ; abstain ; renounce ; abdicate  FR: renoncer à ; abandonner ; s'abstenir de ; consacrer ; donner ; sacrifier ; vouer
[sala rātchāsombat] (v, exp) EN: abdicate ; renounce (the royal throne)  FR: abdiquer (la couronne)
[song sala rātchasombat] (v) EN: abdicate (for royalty)  FR: abdiquer (monarque)
[yokloēk] (v) EN: cancel ; annul ; abort ; call off ; revoke ; nullify ; abolish ; recant ; repeal ; rescind ; quash ; abandon ; abrogate ; abdicate  FR: annuler ; abroger ; supprimer ; abandonner
WordNet (3.0)
(v)give up, such as power, as of monarchs and emperors, or duties and obligationsSyn.renounce
Collaborative International Dictionary (GCIDE)

v. t. [ imp. & p. p. Abdicated p. pr. & vb. n. Abdicating. ] [ L. abdicatus, p. p. of abdicare; ab + dicare to proclaim, akin to dicere to say. See Diction. ] 1. To surrender or relinquish, as sovereign power; to withdraw definitely from filling or exercising, as a high office, station, dignity; as, to abdicate the throne, the crown, the papacy. [ 1913 Webster ]

☞ The word abdicate was held to mean, in the case of James II., to abandon without a formal surrender. [ 1913 Webster ]

The cross-bearers abdicated their service. Gibbon. [ 1913 Webster ]

2. To renounce; to relinquish; -- said of authority, a trust, duty, right, etc. [ 1913 Webster ]

He abdicates all right to be his own governor. Burke. [ 1913 Webster ]

The understanding abdicates its functions. Froude. [ 1913 Webster ]

3. To reject; to cast off. [ Obs. ] Bp. Hall. [ 1913 Webster ]

4. (Civil Law) To disclaim and expel from the family, as a father his child; to disown; to disinherit. [ 1913 Webster ]

Syn. -- To give up; quit; vacate; relinquish; forsake; abandon; resign; renounce; desert. -- To Abdicate, Resign. Abdicate commonly expresses the act of a monarch in voluntary and formally yielding up sovereign authority; as, to abdicate the government. Resign is applied to the act of any person, high or low, who gives back an office or trust into the hands of him who conferred it. Thus, a minister resigns, a military officer resigns, a clerk resigns. The expression, “The king resigned his crown, ” sometimes occurs in our later literature, implying that he held it from his people. -- There are other senses of resign which are not here brought into view. [ 1913 Webster ]

v. i. To relinquish or renounce a throne, or other high office or dignity. [ 1913 Webster ]

Though a king may abdicate for his own person, he cannot abdicate for the monarchy. Burke. [ 1913 Webster ]

CC-CEDICT CN-EN Dictionary
[  /  , qì quán, ㄑㄧˋ ㄑㄩㄢˊ]to abstain from voting; to forfeit; to waive one's right to vote; to abdicate#8793[Add to Longdo]
[ / , shàn, ㄕㄢˋ]abdicate#10582[Add to Longdo]
[  /  , ràng wèi, ㄖㄤˋ ㄨㄟˋ]to abdicate; to yield#29814[Add to Longdo]
[退 , tuì wèi, ㄊㄨㄟˋ ㄨㄟˋ]abdicate#43117[Add to Longdo]
[   /   , Hàn Xiàn dì, ㄏㄢˋ ㄒㄧㄢˋ ㄉㄧˋ]Emperor Xian of Han (181-234), the final Han emperor, set up by Dong Zhuo 董卓, reigned 189-220, forced to abdicate 220 by Cao Pi 曹丕#60178[Add to Longdo]
[  /  , shàn ràng, ㄕㄢˋ ㄖㄤˋ]to abdicate#77787[Add to Longdo]
[  /  , xùn wèi, ㄒㄩㄣˋ ㄨㄟˋ]to abdicate; to resign a position#113987[Add to Longdo]
[  /  , shàn wèi, ㄕㄢˋ ㄨㄟˋ]to abdicate (as king)[Add to Longdo]
[  /  , bī gōng, ㄅㄧ ㄍㄨㄥ]force the king or emperor to abdicate[Add to Longdo]
DING DE-EN Dictionary
abdanken; aufgeben
to abdicate[Add to Longdo]
abdanken (König) | abgedankt
to abdicate | abdicated[Add to Longdo]
entsagen | entsagend | entdagt | entsagt
to abdicate | abdicating | abdicated | abdicates[Add to Longdo]
legte nieder
legt nieder
verzichten
to abdicate[Add to Longdo]
zurücktreten; niederlegen
to abdicate[Add to Longdo]
เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ