*เลื่องลือ*

น. อาการเล่าลือ, เสียงสรรเสริญ, ข่าวเลื่องลือ, บางทีเขียนเป็น กิฎาการ ก็มี เช่น แห่งเออกอึงกิฎาการ (ตะเลงพ่าย).

น. คุณที่เลื่องลือ.

(เกฺริก) ว. กึกก้อง, ดังสนั่น, เลื่องลือ, ยิ่ง.

(เกียดติคุน) น. คุณที่เลื่องลือ, ชื่อเสียงโดยคุณงามความดี.

(เกียดติปฺระหฺวัด, เกียดปฺระหฺวัด) น. ประวัติที่ได้รับความสรรเสริญ, ประวัติที่เลื่องลือ.

ว. เกรียวกราว, เลื่องลือ, อื้ออึง.

(ชะเวง) ก. รุ่งเรือง, เลื่องลือ.

ก. เลื่องลือ, ระบือไป, ดังสนั่น, เช่น เมิลมุขรุกขผกาผลาผลตระการ เซาะธารดำแคงเสียง คครึง (อนิรุทธ์).

ก. ขึ้น, ทำให้เลื่องลือ, เขียนเป็น ดำเลอง ก็มี เช่น ธงชายปลายงอนรถ รถปรากฎด้วยธงเถกอง ควนนดำเลองแลเห็นไกล ไฟปรากฎด้วยควนน (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).

ว. แพร่สนั่นไป, เป็นที่เลื่องลือ.

โด่งดัง, เลื่องลือ, เช่น ข่าวบันลือโลก.

ว. มีชื่อเสียงโด่งดัง, เลื่องลือไม่มีใครเสมอ.

ว. เล่าลือ เช่น ข่าวระบือ, เลื่องลือ, แพร่หลายรู้กันทั่ว, เช่น ชื่อเสียงระบือไปไกล.