(แค'ริเอิน) n. เนื้อตายและเน่า, ซากสัตว์ adj. กินซากสัตว์เป็นอาหาร, คล้ายซากสัตว์, เน่าเปื่อย, ผุพัง, สกปรกโสมม
(คะโรด') { corroded, corroding, corrodes } vt. กัดกร่อน, กัด, ทำให้ค่อย ๆ ผุพัง, ชะ, ทำให้เสื่อม vi. กลายเป็นผุพังหรือถูกกัดกร่อน, See Also:corrodant n. ดูcorrode corroder n. ดูcorrode corrodibility n. ดูcorrode, Syn.deter
(คะโร'ซิฟว) adj. ซึ่งกัดกร่อน, ซึ่งเผาผลาญ, ซึ่งทำให้ผุพัง. n. สิ่งกัดกร่อน (เช่นกรด), See Also:corrosiveness n. ดูcorrosive, Syn.scathing
(ดิเค') { decayed, decaying, decays } vt., n. (การ) เน่าเปื่อย, ผุพัง, เสื่อมลง, ปล่อยกัมมันตภาพรังสี vi. ทำให้เน่าเปื่อย, ทำให้ผุพัง, ทำให้เสื่อมลง., Syn.deteriorate
(โมล'เดอะ) vi. เป็นฝุ่นเนื่องจากการเน่าเปื่อย, ผุพัง. vt. ทำให้ผุพัง n. ผู้พิมพ์แบบ, ผู้ปั้น, ผู้หล่อ, ผู้ฝึกฝน
(โมล'ดี) adj. เต็มไปด้วยดิน, เป็นซากไม้ผุพัง., See Also:moldiness n. mouldiness n.
(โมล'เดอะ) vi. เป็นฝุ่นเนื่องจากการเน่าเปื่อย, ผุพัง. vt. ทำให้ผุพัง n. ผู้พิมพ์แบบ, ผู้ปั้น, ผู้หล่อ, ผู้ฝึกฝน
(โมล'ดี) adj. เต็มไปด้วยดิน, เป็นซากไม้ผุพัง., See Also:moldiness n. mouldiness n.
(รอท) vi., vi. (ทำให้) เน่า, เปื่อย, บูด, ผุ, ผุพัง, เสื่อม, เสื่อมโทรม, ตายไป, ซูบผอม n. การเน่า, การเปื่อย, Syn.decompose, degenerate
(รอท'เทิน) adj. เน่า, เปื่อย, เน่าเปื่อย, ผุพัง, เสื่อม, เสื่อมโทรม, เสื่อมทราม, เลว, น่ารังเกียจ, Syn.decayed, unreliable, base