78 ผลลัพธ์ สำหรับ 

Scillain

 ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: -scillain-, *scillain*
ค้นหาอัตโนมัติโดยใช้villain
Collaborative International Dictionary (GCIDE)

n. (Chem.) A glucoside extracted from squill (Scilla maritima) as a light porous substance. [ 1913 Webster + PJC ]

n. [ OE. vilein, F. vilain, LL. villanus, from villa a village, L. villa a farm. See Villa. ] [ 1913 Webster ]

1. (Feudal Law) One who holds lands by a base, or servile, tenure, or in villenage; a feudal tenant of the lowest class, a bondman or servant. [ In this sense written also villan, and villein. ] [ 1913 Webster ]

If any of my ansectors was a tenant, and a servant, and held his lands as a villain to his lord, his posterity also must do so, though accidentally they become noble. Jer. Taylor. [ 1913 Webster ]

☞ Villains were of two sorts; villains regardant, that is, annexed to the manor (LL. adscripti glebae); and villains in gross, that is, annexed to the person of their lord, and transferable from one to another. Blackstone. [ 1913 Webster ]

2. A baseborn or clownish person; a boor. [ R. ] [ 1913 Webster ]

Pour the blood of the villain in one basin, and the blood of the gentleman in another, what difference shall there be proved? Becon. [ 1913 Webster ]

3. A vile, wicked person; a man extremely depraved, and capable or guilty of great crimes; a deliberate scoundrel; a knave; a rascal; a scamp. [ 1913 Webster ]

Like a villain with a smiling cheek. Shak. [ 1913 Webster ]

Calm, thinking villains, whom no faith could fix. Pope. [ 1913 Webster ]

a. [ F. vilain. ] Villainous. [ R. ] Shak. [ 1913 Webster ]

v. t. To debase; to degrade. [ Obs. ] Sir T. More. [ 1913 Webster ]

a. [ Written also villanous. ] [ 1913 Webster ]

1. Base; vile; mean; depraved; as, a villainous person or wretch. [ 1913 Webster ]

2. Proceeding from, or showing, extreme depravity; suited to a villain; as, a villainous action. [ 1913 Webster ]

3. Sorry; mean; mischievous; -- in a familiar sense. “A villainous trick of thine eye.” Shak. [ 1913 Webster ]


Villainous judgment (O. E. Law), a judgment that casts reproach on the guilty person.
[ 1913 Webster ]

--- Vil"lain*ous*ly, adv. Vil"lain*ous*ness, n. [ 1913 Webster ]

n.; pl. Villainies [ OE. vilanie, OF. vilanie, vilainie, vileinie, vilanie, LL. villania. See Villain, n. ] [ Written also villany. ] 1. The quality or state of being a villain, or villainous; extreme depravity; atrocious wickedness; as, the villainy of the seducer. “Lucre of vilanye.” Chaucer. [ 1913 Webster ]

The commendation is not in his wit, but in his villainy. Shak. [ 1913 Webster ]

2. Abusive, reproachful language; discourteous speech; foul talk. [ Archaic ] [ 1913 Webster ]

He never yet not vileinye ne said
In all his life, unto no manner wight. Chaucer. [ 1913 Webster ]

In our modern language, it [ foul language ] is termed villainy, as being proper for rustic boors, or men of coarsest education and employment. Barrow. [ 1913 Webster ]

Villainy till a very late day expressed words foul and disgraceful to the utterer much oftener than deeds. Trench. [ 1913 Webster ]

3. The act of a villain; a deed of deep depravity; a crime. [ 1913 Webster ]

Such villainies roused Horace into wrath. Dryden. [ 1913 Webster ]

That execrable sum of all villainies commonly called a slave trade. John Wesley. [ 1913 Webster ]

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
(n)ตัวร้าย (ทางวรรณกรรม)Syn.scoundrelAnt.hero
(n)ความชั่วร้ายSee Also:ความเลวร้ายSyn.depravity, knavery
(adj)ชั่วร้าย (ทางวรรณกรรม)See Also:ชั่วช้า, เลวทรามSyn.evil, wicked, vicious
(adv)อย่างชั่วร้ายSee Also:อย่างเลวทราม
(idm)ผู้ที่เป็นสาเหตุของปัญหา
Hope Dictionary
(วิล'เอิน) n. วายร้าย, ผู้ร้าย, คนชั่วร้าย, คนเลว, ตัวโกง, ตัววายร้าย (ในละคร, นวนิยาย)
(วิล'ละเนิส) adj. ร้าย, เลวร้าย, ชั่วร้าย, เลวทราม, น่ารังเกียจมากSee Also:villainousness n.Syn.vicious
(วิล'ละนี) n. ความเลวร้าย, ความชั่วร้าย, การกระทำที่เลวร้าย, การกระทำที่ชั่วร้าย
Nontri Dictionary
(n)คนร้าย, วายร้าย, อันธพาล
(adj)ชั่วช้า, เลวทราม, ร้ายกาจ, ชั่วร้าย
(n)ความชั่วช้า, คนเลวทราม, ความร้ายกาจ, ความชั่วร้าย
ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
ตัวโกง[วรรณกรรม ๖ มี.ค. ๒๕๔๕]
คลังศัพท์ไทย (สวทช.)
ตัวโกงในภาพยนตร์[TU Subject Heading]
ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
ผมเป็นตัวร้ายWuthering Heights (1992)
วายร้าย!Princess Mononoke (1997)
ฮิเดโยชิ, ไอ้วายร้าย!April Story (1998)
Which, as I have discovered, is all part of some elaborate plot to make you think we British are the villains.Anna and the King (1999)
ลักษณะที่ตรงกันในกลุ่มผู้ร้ายUnbreakable (2000)
เห็นตาของผู้ร้ายมั้ยคะUnbreakable (2000)
พันธุ์นึงเป็นผู้ร้ายพันธุ์อึด ต่อสู้กับฮีโร่ด้วยกำลัง อีกพันธุ์เป็นพันธุ์ที่ร้ายจริงๆ ผู้ร้ายอัจฉริยะตัวฉกาจUnbreakable (2000)
ในการ์ตูน คุณรู้หรือว่าผู้ร้ายตัวสำคัญเป็นใครUnbreakable (2000)
ฉันหาคนไปจับตัวการร้าย ที่ดีกว่านี้ไม่ได้แล้วInspector Gadget 2 (2003)
รหัสแบบไหนที่วายร้ายแบบนั้น จะใส่ลงไป?Inspector Gadget 2 (2003)
คุณวิคแฮมที่คนเกือบครึ่งเมืองหลงรักเขาแทบบ้า ซึ่งตลอดเวลาเป็นคนร้ายกาจEpisode #1.5 (1995)
ในแง่นึง, ผมคือนักแสดงเจนเวที ผู้ต่ำต้อย... ...เล่นตามบทบาททั้งของ เหยื่อ และ ผู้ล่า ตามวงล้อแห่งโชคชะตา.V for Vendetta (2005)
ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus
NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
(n)criminalSee Also:villain, evil man, bandit, brigand, gangsterSyn.คนร้ายAnt.คนดีExample:เขาได้รับการยกย่องจากวายร้ายทั้งหลายว่าเป็นนายกรัฐมนตรีของอาณาจักรแก๊งสเตอร์ที่แท้จริงUnit:คน
(n)villainSee Also:negative role, negative characterSyn.ตัวร้ายExample:ตัวโกงในละครมักจะเป็นคนมีหนวดThai Definition:ผู้แสดงบทร้าย มักใช้อุบายเล่ห์เหลี่ยมเพื่อให้ประโยชน์ที่ตนต้องการโดยไม่คำนึงถึงศีลธรรม
(n)villainSee Also:scoundrel, bad person, rascal, rogue, scampSyn.ทรชน, คนชั่วร้ายAnt.คนดีNotes:(สันสกฤต)
Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
[hīa] (n) EN: damn ; goddamn ; bad person ; bad guy ; great villain ; jinx ; scoundrel ; person who brings bad luck, ; thoroughly bad character  FR: vilaine personne [ f ] ; scélérat [ m ] ; fripouille [ f ] ; personne qui porte la guigne [ f ]
[khon lēo] (n, exp) EN: evil man ; villain ; scoundrel ; rascal  FR: méchante personne [ f ] ; fripouille [ f ] ; crapule [ f ]
[phūrāi] (n) EN: criminal ; perpretator ; wrongdoer ; offender ; culprit ; lawbreaker ; offender ; malefactor ; crook ; felon ; villain  FR: criminel [ m ] ; délinquant [ m ] ; malfaiteur [ m ] ; bandit [ m ] ; vaurien [ m ] (vx)
[rayam] (adj) EN: despicable ; vile ; villainous   FR: maudit ; damné
[tamchā] (adj) EN: base ; low ; ignoble ; vile ; mean ; base ; despicable ; vicious ; vvillainous ; wicked  FR: méprisable ; ignoble
WordNet (3.0)
(n)a wicked or evil person; someone who does evil deliberatelySyn.scoundrel
(n)the principal bad character in a film or work of fictionSyn.baddie
(n)a woman villain
(n)the quality of evil by virtue of villainous behaviorSyn.villainousness
(n)a criminal or vicious act
Collaborative International Dictionary (GCIDE)

n. [ OE. vilein, F. vilain, LL. villanus, from villa a village, L. villa a farm. See Villa. ] [ 1913 Webster ]

1. (Feudal Law) One who holds lands by a base, or servile, tenure, or in villenage; a feudal tenant of the lowest class, a bondman or servant. [ In this sense written also villan, and villein. ] [ 1913 Webster ]

If any of my ansectors was a tenant, and a servant, and held his lands as a villain to his lord, his posterity also must do so, though accidentally they become noble. Jer. Taylor. [ 1913 Webster ]

☞ Villains were of two sorts; villains regardant, that is, annexed to the manor (LL. adscripti glebae); and villains in gross, that is, annexed to the person of their lord, and transferable from one to another. Blackstone. [ 1913 Webster ]

2. A baseborn or clownish person; a boor. [ R. ] [ 1913 Webster ]

Pour the blood of the villain in one basin, and the blood of the gentleman in another, what difference shall there be proved? Becon. [ 1913 Webster ]

3. A vile, wicked person; a man extremely depraved, and capable or guilty of great crimes; a deliberate scoundrel; a knave; a rascal; a scamp. [ 1913 Webster ]

Like a villain with a smiling cheek. Shak. [ 1913 Webster ]

Calm, thinking villains, whom no faith could fix. Pope. [ 1913 Webster ]

a. [ F. vilain. ] Villainous. [ R. ] Shak. [ 1913 Webster ]

v. t. To debase; to degrade. [ Obs. ] Sir T. More. [ 1913 Webster ]

a. [ Written also villanous. ] [ 1913 Webster ]

1. Base; vile; mean; depraved; as, a villainous person or wretch. [ 1913 Webster ]

2. Proceeding from, or showing, extreme depravity; suited to a villain; as, a villainous action. [ 1913 Webster ]

3. Sorry; mean; mischievous; -- in a familiar sense. “A villainous trick of thine eye.” Shak. [ 1913 Webster ]


Villainous judgment (O. E. Law), a judgment that casts reproach on the guilty person.
[ 1913 Webster ]

--- Vil"lain*ous*ly, adv. Vil"lain*ous*ness, n. [ 1913 Webster ]

n.; pl. Villainies [ OE. vilanie, OF. vilanie, vilainie, vileinie, vilanie, LL. villania. See Villain, n. ] [ Written also villany. ] 1. The quality or state of being a villain, or villainous; extreme depravity; atrocious wickedness; as, the villainy of the seducer. “Lucre of vilanye.” Chaucer. [ 1913 Webster ]

The commendation is not in his wit, but in his villainy. Shak. [ 1913 Webster ]

2. Abusive, reproachful language; discourteous speech; foul talk. [ Archaic ] [ 1913 Webster ]

He never yet not vileinye ne said
In all his life, unto no manner wight. Chaucer. [ 1913 Webster ]

In our modern language, it [ foul language ] is termed villainy, as being proper for rustic boors, or men of coarsest education and employment. Barrow. [ 1913 Webster ]

Villainy till a very late day expressed words foul and disgraceful to the utterer much oftener than deeds. Trench. [ 1913 Webster ]

3. The act of a villain; a deed of deep depravity; a crime. [ 1913 Webster ]

Such villainies roused Horace into wrath. Dryden. [ 1913 Webster ]

That execrable sum of all villainies commonly called a slave trade. John Wesley. [ 1913 Webster ]

CC-CEDICT CN-EN Dictionary
[  /  , è gùn, ㄜˋ ㄍㄨㄣˋ]villain#50539[Add to Longdo]
[    /    , láng bèi wéi jiān, ㄌㄤˊ ㄅㄟˋ ㄨㄟˊ ㄐㄧㄢ]villains collude together (成语 saw); to work hand in glove with sb (to nefarious ends)#56887[Add to Longdo]
DING DE-EN Dictionary
Bösewicht { m }; Schurke { m }; Schuft { m } | Bösewichte { pl }; Schurken { pl }; Schufte { pl }
villain | villains[Add to Longdo]
EDICT JP-EN Dictionary
[あくやく, akuyaku](n, adj-no) villain; baddie; the villain's part; (P)#10958[Add to Longdo]
[あくにん, akunin](n, adj-no) bad person; villain; scoundrel; wrongdoer; wicked person; (P)#15808[Add to Longdo]
[きょうあく, kyouaku](adj-na) atrocious; fiendish; brutal; villainous; (P)#16645[Add to Longdo]
[あくとう, akutou](n, adj-no) scoundrel; rascal; villain#19241[Add to Longdo]
[ぶらい, burai](n, adj-na, adj-no) (1) hoodlum; scoundrel; ruffian; tough; villain; (2) villainy; (3) without relying on others; without asking for help#19978[Add to Longdo]
[あっかん, akkan](n) (obsc) rascal; villain; scoundrel; ruffian; crook[Add to Longdo]
[あくだま;あくたま, akudama ; akutama](n) bad character; bad person; villain; baddie[Add to Longdo]
[あくがた, akugata](n) villain's part[Add to Longdo]
[あくと, akuto](n) rascal; scoundrel; villain[Add to Longdo]
[あくとうづら, akutoudura](n) villainous face[Add to Longdo]
เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ