(v)loathe, See Also:abhor, feel a repugnance, regard with disgust, Syn.ขยะแขยง, สะอิดสะเอียน, Example:ฉันรู้สึกแขยงขึ้มมาทันทีเมื่อนึกถึงตีนของตะขาบที่ไต่อยู่บนขาฉันตอนนั้น, Thai Definition:เกลียดเมื่อได้เห็นหรือถูกต้องสิ่งที่สกปรกน่ารังเกียจหรือน่าเกลียดน่ากลัวหรือเมื่อนึกถึงสิ่งนั้น

เดียด

(v)hate, See Also:abhor, detest, dislike, be jealous, be envious, loathe, disgust, Syn.เกลียด, ริษยา, ชัง, รังเกียจ, เดียดฉันท์, Ant.ชอบ, รัก, Example:ศาสนาพราหมณ์สมัยพระเวทซึ่งเป็นศาสนามีอภัยธรรมไม่รังเกียจ หรือเดียดด้วยอคติแก่ศาสนาอื่น

ความเกลียดชัง

(n)hatred, See Also:abhorrence, loathing, detestability, Syn.ความชัง, ความเกลียด, Ant.ความรัก, Example:ลูกเลี้ยงมักจะได้รับความเกลียดชังจากแม่เลี้ยง

Thai-English-French: Volubilis Dictionary 1.0Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)

ชัง

[chang] (v) EN: hate ; detest ; despise ; abhor ; loathe ; dislike ; abominate FR: détester ; haïr ; abhorrer ; mépriser ; avoir en horreur ; abominer

แขยง

[khayaēng] (v) EN: be filled with revulsion ; loathe ; abhor ; feel a repugnance ; regard with disgust ; feel nauseated FR: éprouver de la répulsion/du dégoût ; donner la nausée

ขยะแขยง

[khayakhayaēng] (v) EN: be disgusted ; be revolted ; be repelled ; abhor ; detest ; loathe FR: être dégoûté ; éprouver de la répulsion ; exécrer ; détester

เกลียด

[klīet] (v) EN: hate ; detest ; abhor ; despise ; loathe ; dislike FR: haïr ; détester ; abominer ; abhorrer

เกลียดชัง

[klīetchang] (v) EN: loathe ; hate ; detest ; despise ; abhor FR: haïr ; détester ; abominer ; abhorrer

รังเกียจ

[rangkīet] (v) EN: conceive a dislike ; hate FR: abhorrer ; avoir horreur de ; avoir du dégoût pour

สะอิดสะเอียน

[sa-it sa-īen] (v) EN: abhor ; regard with disgust ; be repelled ; have a feeling of revulsion ; be disgusted ; feel nauseous FR: répugner ; être dégoûté ; considérer avec dégoût ; abhorrer

CMU English Pronouncing Dictionary Dictionary [with local updates]CMU Pronouncing Dictionary

abhor

/AE0 B HH AO1 R//แอ่ บึ โฮ้ (ร)//æbhˈɔːr/

abhors

/AH0 B HH AO1 R Z//เออะ บึ โฮ้ (ร) สึ//əbhˈɔːrz/

abhorred

/AH0 B HH AO1 R D//เออะ บึ โฮ้ (ร) ดึ//əbhˈɔːrd/

abhorrent

/AE0 B HH AO1 R AH0 N T//แอ่ บึ โฮ้ เหริ่น ถึ//æbhˈɔːrənt/

abhorrence

/AH0 B HH AO1 R AH0 N S//เออะ บึ โฮ้ เหริ่น สึ//əbhˈɔːrəns/

Oxford Advanced Learners Dictionary (pronunciation guide only)Oxford Advanced Learners Dictionary

abhor

(vt)/əbhˈɔːr//เออะ บึ โฮ้ (ร)//@1 b h oo1 r/

abhors

(vt)/əbhˈɔːz//เออะ บึ ฮ้อ สึ//@1 b h oo1 z/

abhorred

(vt, vt)/əbhˈɔːd//เออะ บึ ฮ้อ ดึ//@1 b h oo1 d/

abhorrent

(adj)/əbhˈɒrənt//เออะ บึ เฮาะ เหริ่น ถึ//@1 b h o1 r @ n t/

abhorring

(vt)/əbhˈɔːrɪŋ//เออะ บึ โฮ้ หริ่ง//@1 b h oo1 r i ng/

abhorrence

(n,(uncount))/əbhˈɒrəns//เออะ บึ เฮาะ เหริ่น สึ//@1 b h o1 r @ n s/

WordNet (3.0)WordNet (3.0)

abhor

(v)find repugnant, Syn.loathe, execrate, abominate

abhorrence

(n)hate coupled with disgust, Syn.odium, detestation, execration, abomination, loathing

abhorrent

(adj)offensive to the mind, Syn.repugnant, detestable, repulsive, obscene

abhorrer

(n)a signer of a 1679 address to Charles II in which those who petitioned for the reconvening of parliament were condemned and abhorred

The Collaborative International Dictionary of English (GCIDE) v.0.53Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Abhor

v. t. [ imp. & p. p. Abhorred p. pr. & vb. n. Abhorring. ] [ L. abhorrere; ab + horrere to bristle, shiver, shudder: cf. F. abhorrer. See Horrid. ] 1. To shrink back with shuddering from; to regard with horror or detestation; to feel excessive repugnance toward; to detest to extremity; to loathe. [ 1913 Webster ]

Abhor that which is evil; cleave to that which is good. Rom. xii. 9. [ 1913 Webster ]

2. To fill with horror or disgust. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

It doth abhor me now I speak the word. Shak. [ 1913 Webster ]

3. (Canon Law) To protest against; to reject solemnly. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

I utterly abhor, yea, from my soul
Refuse you for my judge. Shak. [ 1913 Webster ]

Syn. -- To hate; detest; loathe; abominate. See Hate. [ 1913 Webster ]

Abhor

v. i. To shrink back with horror, disgust, or dislike; to be contrary or averse; -- with from. [ Obs. ] “To abhor from those vices.” Udall. [ 1913 Webster ]

Which is utterly abhorring from the end of all law. Milton. [ 1913 Webster ]

Abhorrence

n. Extreme hatred or detestation; the feeling of utter dislike. [ 1913 Webster ]

Abhorrency

n. Abhorrence. [ Obs. ] Locke. [ 1913 Webster ]

Abhorrent

a. [ L. abhorens, -rentis, p. pr. of abhorrere. ] 1. Abhorring; detesting; having or showing abhorrence; loathing; hence, strongly opposed to; as, abhorrent thoughts. [ 1913 Webster ]

The persons most abhorrent from blood and treason. Burke. [ 1913 Webster ]

The arts of pleasure in despotic courts
I spurn abhorrent. Clover. [ 1913 Webster ]

2. Contrary or repugnant; discordant; inconsistent; -- followed by to. “Injudicious profanation, so abhorrent to our stricter principles.” Gibbon. [ 1913 Webster ]

3. Detestable. “Pride, abhorrent as it is.” I. Taylor. [ 1913 Webster ]

Abhorrently

adv. With abhorrence. [ 1913 Webster ]

Abhorrer

n. One who abhors. Hume. [ 1913 Webster ]

Abhorrible

a. Detestable. [ R. ] [ 1913 Webster ]

Abhorring

n. 1. Detestation. Milton. [ 1913 Webster ]

2. Object of abhorrence. Isa. lxvi. 24. [ 1913 Webster ]

Chinese-English: CC-CEDICT DictionaryCC-CEDICT CN-EN Dictionary

痛恨