*ลุ้ง*

(คฺลุ้ง) ว. กระจาย เช่น ฝุ่นคลุ้ง ควันคลุ้ง

มีกลิ่นตลบ (มักใช้แก่กลิ่นเหม็น).

(คฺลุ้ง) ดู พลวง ๒.

(พฺลุ่ง) ก. อาการที่ไอน้ำหรือควันดันตัวพุ่งออกมาโดยแรง เช่น น้ำเดือดไอน้ำพลุ่งขึ้นมา ไฟไหม้ควันพลุ่งขึ้นมา, โดยปริยายหมายถึง อาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น โทสะพลุ่งขึ้นมา อารมณ์เดือดพลุ่ง.

(-พฺล่าน) ก. บันดาลโทสะจนนั่งไม่ติด.

น. ภาชนะใส่อาหารหรือของอย่างอื่น รูปทรงกระบอกมีฝาปิด สานอย่างตะกร้าหรือเครื่องเขินก็มี ทำด้วยโลหะมีทองเหลืองและเหล็กวิลาดเป็นต้นก็มี, ถ้าใช้ใส่อาหารมักแบ่งข้างในเป็นห้อง ๆ, ถ้าใช้ใส่ชฎา ก็มีฝาเรียวรูปกรวยเพื่อครอบยอดชฎาได้

โลงสำหรับใส่ศพ รูปสี่เหลี่ยมปากผาย ก้นสอบ

ภาชนะดินปั้น ใช้ใส่อัฐิเพื่อนำไปลอยน้ำ.

ก. ขลุกขลัก เช่น กรุกกรักประดักประเดิดเปิดฝาลุ้ง (คาวี).

น. ขี้เมฆตามริมขอบฟ้าวิ่งเดือดพลุ่งขึ้นข้างบนซึ่งนัยว่าจะเกิดพายุ.

(ขะโหฺมง) ก. พลุ่งออกมาพร้อมกันมาก ๆ เช่น ควันโขมง.

อาการของควันที่พลุ่งขึ้นมาเรื่อย ๆ เช่น ควันฉุย

ว. คลุ้ง, ฟุ้ง, (มักใช้แก่กลิ่นที่เน่าเหม็นหรือเรื่องราวที่ไม่ดี) เช่น เหม็นโฉ่.

ก. โกรธมาก, โกรธพลุ่งพล่าน, เดือดดาล ก็ใช้.

ก. อาการที่ของเหลวพลุ่งขึ้นเพราะความร้อนจัด เช่น นํ้าเดือด, โดยปริยายหมายความว่า บันดาลโทสะ.

ก. โกรธมาก, โกรธพลุ่งพล่าน, ดาลเดือด ก็ใช้.

(ทุมะชาน) น. ควันพลุ่งขึ้น.

(แบหฺลา) ก. ฆ่าตัวตาย เช่น เห็นเพลิงพลุ่งรุ่งโรจน์โชตนา ก็แบหลาโจนเข้าในอัคคี, ฉวยคว้าได้กริชของพี่ยา จะแบหลาชีวันให้บรรลัย, น้องจะแบหลาครานี้ ตายตามพระพี่ที่หายไป (อิเหนา).

(เปฺลว) น. เรียกไฟที่ลุกแลบออกมาหรือพวยพุ่งขึ้น ว่า เปลวไฟ, เรียกควันที่พลุ่ง ๆ ขึ้นไป ว่า เปลวควัน, เรียกช่องอยู่เหนือถํ้าที่แลบทะลุขึ้นไปเบื้องบน ว่า ช่องเปลว หรือ เปลวปล่อง, เรียกสิ่งที่เป็นแผ่นบางอันมีลักษณะคล้ายเปลวไฟ เช่น ทองคำเปลว, เรียกมันของสัตว์ที่ไม่ได้ติดอยู่กับหนัง ว่า มันเปลว, คู่กับ มันแข็ง

(พฺลวง) น. ชื่อไม้ต้นชนิด Dipterocarpus tuberculatus Roxb. ในวงศ์ Dipterocarpaceae ใบใหญ่ ใช้ห่อยาสูบและมุงหลังคา, คลุ้ง ตองตึง หรือ ตึง ก็เรียก.

(พฺลุก) ว. พลุ่ง.

(พฺลุ่ก) ว. พลุ่งขึ้นมา.

น. ลุ้ง, หีบ.

ก. กิริยาที่ของเหลวหรือไอที่ร้อนจัดหรือไฟมากระทบ เช่น น้ำร้อนลวก ถูกไอน้ำเดือดลวก ไฟลวก, กิริยาที่ถูกน้ำร้อน ไอร้อน หรือไฟพลุ่งมากระทบผิว เช่น หม้อน้ำระเบิด น้ำร้อนพลุ่งมาลวกทำให้พองไปทั้งตัว ไฟพลุ่งมาลวกเนื้อลวกตัว, รดหรือแช่ด้วยน้ำร้อน เช่น เอาน้ำร้อนมาลวกผัก ลวกผ้า ลวกชาม.