*มีจุดหมาย*

(กฺรู) ว. อาการที่ไปพร้อม ๆ กันอย่างเร็วโดยมีจุดหมาย เช่น วิ่งกรูกันไป มดพรูออกจากรังแล้วกรูเข้าไปกัดศัตรู, ตรู ก็ว่า.

ก. กรู, อาการที่ไปพร้อม ๆ กันอย่างเร็วโดยมีจุดหมาย, เช่น กำรูคลื่นเป็นเปลว (แช่งนํ้า).

(คฺว้าง) ว. อาการที่หมุนหรือลอยไปตามกระแสลมและนํ้าเป็นต้นอย่างไม่มีจุดหมายหรือไม่มีที่ยึดเหนี่ยว เช่น ลอยคว้าง หมุนคว้าง

ว. อาการที่หมุนหรือลอยไปตามกระแสลมกระแสนํ้าเป็นต้น อย่างไม่มีจุดหมายหรือไม่มีที่ยึดเหนี่ยว, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เขาเดินคว้างเคว้งไม่รู้จะไปไหนดี, เคว้งคว้าง ก็ว่า.

ว. อาการที่หมุนหรือลอยไปตามกระแสลมกระแสนํ้าเป็นต้น อย่างไม่มีจุดหมายหรือไม่มีที่ยึดเหนี่ยว, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เขาเดินเคว้งคว้างไม่รู้จะไปไหนดี, คว้างเคว้ง ก็ว่า.

น. จุดหรือสภาวะที่ต้องพยายามไปให้ถึง, จุดหรือสภาวะที่ตั้งใจจะให้บรรลุถึง, เช่น การเดินทางครั้งนี้มีจุดหมายที่จังหวัดสุโขทัย คนเรามีความสุขเป็นจุดหมายในชีวิต.

ก. ไปอย่างไม่มีจุดหมาย, มักใช้เข้าคู่กับคำ พเนจร เป็น ซัดเซพเนจร.

เที่ยวไปเรื่อย ๆ อย่างไม่มีจุดหมายไร้ที่พึ่ง เช่น นางจันทร์เทวีอุ้มพระสังข์เที่ยวเซซังไปในป่า.

ก. ไปหรือมาอย่างอ่อนแรงอ่อนกำลัง เช่น โซซัดโซเซกลับบ้าน, ไปอย่างไม่มีจุดหมาย เช่น ตั้งแต่ตกงานเขาก็เที่ยวโซซัดโซเซอยู่นาน.

ว. เรื่อย ๆ ไปโดยไม่มีจุดหมาย เช่น ไปดุ่ย ๆ ทำดุ่ย ๆ ไปอย่างนั้นเอง.

ว. อาการที่เดินก้ม ๆ เงย ๆ ไปเรื่อย ๆ มักไม่มีจุดหมาย.

ว. อาการที่ลอยไปตามเรื่องตามราว, อาการที่ลอยไปไม่มีจุดหมาย, เช่น เรือลอยเท้งเต้ง, อย่างเลื่อนลอย, อย่างไม่รู้จุดหมาย, เช่น เขานัดแล้วไม่มาตามนัด ปล่อยให้ฉันรอเท้งเต้งอยู่คนเดียว