*พวงมาลัย*

เครื่องสำหรับบังคับเรือไฟหรือเรือยนต์ รถยนต์ ให้ไปตามทางที่ต้องการ

เครื่องสำหรับช่วยพยุงคนตกนํ้า มีรูปคล้ายพวงมาลัย

ชื่อการเล่นของชาวบ้านชนิดหนึ่ง เรียกว่า เพลงพวงมาลัย.

น. ชายที่ปล่อยชีวิตตามสบาย ไม่ยอมตั้งตัวหรือทำการงานเป็นหลักฐาน.

น. เครื่องประดับลักษณะเป็นวงคล้ายพวงมาลัย สำหรับสวมจุก, ราชาศัพท์ว่า พระเกี้ยว

(คฺล้อง) ก. เอาของที่มีลักษณะเป็นเส้น เป็นวง หรือเป็นบ่วง คาด เกี่ยว หรือสวมสิ่งใดสิ่งหนึ่งเข้า เช่น ผ้าคล้องคอ คล้องพวงมาลัย คล้องช้าง, เอาของที่เป็นวงหรือโค้งเกี่ยวหรือเกี่ยวกัน เช่น ลูกโซ่คล้องกัน คล้องแขน, รับกัน เช่น ชื่อคล้องกัน.

น. เครื่องช่วยพยุงตัวในนํ้าหรือในอากาศ เช่น พวงมาลัยชูชีพ ร่มชูชีพ.

(-ขะโดง) น. ทรงผมของหญิงไทยสมัยโบราณ ซึ่งรวบเข้าไปเกล้าไว้บนขม่อมเป็นห่วงยาว ๆ โดยมากมีเกี้ยวหรือพวงมาลัยสวม, โองโขดง ก็ว่า.

ดอกไม้เช่นมะลิ พุด เขี้ยวกระแต ที่ยังไม่ได้ร้อยเป็นพวงมาลัย.

น. อุปกรณ์ที่มีลักษณะเป็นแผ่นคล้ายเข็มขัด ปลาย ๒ ข้างเป็นห่วงคาดอยู่ที่ต้นคอของวัวหรือควาย ปลายนั้นมีเชือกขึ้นไปผูกปลายตะโกกหรือแอกทั้ง ๒ ข้าง, เชือกหนังทำเป็นบ่วงสำหรับคล้องคอช้างที่จับใหม่ แล้วโยงมาผูกกับคอช้างต่อ, สายเชือกหรือหนังที่รั้งพวงมาลัยสวมคอม้าไปผูกกับรถ.

คำแทนชื่อหญิง เช่น นางก็ร้อยพวงมาลัย

น. กิ่งไม้เลื้อย, ช่อดอกไม้, พวงมาลัย.

พวงมาลัยที่มีอุบะห้อยลงมาเหมือนผมเปีย.

ชื่อไม้พุ่มหลายชนิดหลายสกุล ในวงศ์ Apocynaceae เช่น สกุล Tabernaemontana พุดจีบ หรือพุดสวน [ T. divaricata (L.) R. Br. ex Roem. et Schult. ] ดอกสีขาว ใช้ดอกตูมร้อยพวงมาลัย.

น. ดอกไม้ประดิษฐ์แบบไทยลักษณะหนึ่ง โดยการนำดอกไม้ กลีบดอกไม้ และใบไม้ มาร้อยด้วยเข็มแล้วรูดออกมาใส่ด้ายผูกเป็นพวง มีลักษณะต่าง ๆ กัน, พวงมาลัย ก็เรียก.

ก. สอด, สอดด้วยด้ายเป็นต้น, เช่น ร้อยดอกไม้ ร้อยพวงมาลัย ร้อยสตางค์แดง ร้อยเชือกผูกรองเท้า.

ไม่อยู่เป็นหลักแหล่ง, ไม่มีตำแหน่งหรือหน้าที่การงานเป็นหลักแหล่ง, เช่น เป็นพ่อพวงมาลัยลอยไปลอยมา

น. อุปกรณ์ในส่วนช่วงล่างของรถยนต์ มีหน้าที่บังคับล้อและพวงมาลัยไม่ให้สั่น ทั้งช่วยผ่อนความสะเทือนของตัวรถด้วย.

น. พวงดอกไม้, พวงมาลัย.

ก. กิริยาที่เอาของที่เป็นโพรงเป็นวงเป็นต้นครอบลงบนอีกสิ่งหนึ่ง เช่น สวมชฎา สวมหมวก เกี้ยวสวมจุก, คล้อง เช่น สวมพวงมาลัย, นุ่ง ในคำว่า สวมกางเกง, ใส่ เช่น สวมเสื้อ สวมรองเท้า

เลี้ยวอย่างกะทันหัน เช่น หักหัวเรือ หักพวงมาลัย

น. คำขึ้นต้นเพลงพวงมาลัย.