*ทอน*

น. เงินส่วนที่เกินราคาสิ่งของที่จ่ายคืนให้แก่ผู้จ่ายเงิน.

ก. ทำให้ลดลงหรือทำให้สั้นลง เช่น ตัดทอนอำนาจ.

ก. ตัดหรือฟันให้เป็นท่อน ๆ เช่น ทอนฟืน, ทำให้ลดลงหรือให้สั้นลง เช่น ทอนกำลัง ทอนอายุ, รอน ก็ว่า

หักจำนวนเงินตามราคาแล้วคืนส่วนที่เหลือไป เช่น ทอนเงิน ทอนสตางค์.

น. ปุ่มเนื้อเยื่อนํ้าเหลือง อยู่ในบริเวณลำคอข้างละปุ่ม มีหน้าที่ช่วยป้องกันการแผ่กระจายของแบคทีเรียที่เข้าสู่ร่างกายผ่านทางลำคอ.

ก. ทำให้สั้นหรือลดน้อยลง เช่น บั่นทอนอายุ บั่นทอนกำลัง, ทำให้เสียกำลังใจ ในคำว่า บั่นทอนจิตใจ.

ว. คด, ไม่ตรง, เช่น คอกระทดคดคอดหยัก รวดท้าย (ตำราช้างคำโคลง), ไม้กระทดกระทำทอน ทุกที่ กงนา (โลกนิติ).

(-ทอน) น. ถํ้า, ซอกเขา.

น. ธาตุที่เป็นแก๊ส มีสมบัติไม่ไวต่อปฏิกิริยาเคมี ได้แก่ ฮีเลียม นีออน อาร์กอน คริปทอน ซีนอน และเรดอน, ปัจจุบันเรียก ก๊าซมีตระกูลหรือแก๊สมีตระกูล (noble gases) ก๊าซหายากหรือแก๊สหายาก (rare gases).

(-ทอน) ว. สนั่น, หวั่นไหว, สะเทือน, เช่น เสียงเทพอวยอาศิรวาท กำธรอากาศ ฦๅเลวงไชยไชย (สมุทรโฆษ).

น. ลิ้นชัก เช่น เงินทอนอยู่ในเก๊ะ.

(คันโพทอน) น. ท้องมีลูก.

ก. ตัด, ทอน, เช่น บั่นเรือขาดเปนท่อน ค่อนพวนขาดเปนทุ่น (ตะเลงพ่าย)

(คับโพทอน) น. ครรโภทร, ท้องมีลูก.

(จันทฺระ-) ในกลอนบางทีอ่านเป็น [ จันทอน, จัน ] น. ดวงเดือน, เรียกเทวดาองค์หนึ่งในนิยายว่า พระจันทร์, ในตำราโหราศาสตร์เป็นชื่อดาวพระเคราะห์ที่ ๒

เขียนเป็น เจาไท ก็มี เช่น พ๋องเผ่าพรรนอนนเหงาเจาไทอนนไปสู (จารึกวัดช้างล้อม).

(ชะโลทอน) น. แม่นํ้า, ทะเล, ห้วงนํ้า, ท้องนํ้า.

การตัด, การปอก, การทอน

(ตฺรีโกน-) น. คณิตศาสตร์แขนงหนึ่งที่ว่าด้วยฟังก์ชันของตัวแปรจริง ซึ่งแทนขนาดของมุมในรูปสามเหลี่ยม, คณิตศาสตร์แขนงหนึ่งที่ว่าด้วยการใช้ฟังก์ชันของมุมเป็นรากฐานในการศึกษาสมบัติของรูปสามเหลี่ยมหรือรูปอื่นใดที่ทอนลงมาเป็นรูปสามเหลี่ยมได้.

การตัด, การปอก, การทอน.

ทอน เช่น ตัดฟืนเป็นท่อน ๆ, ทำให้ลดลง, หักออก, เช่น ตัดเงินเดือน ตัดคะแนน, ลัด เช่น เดินตัดทาง

(โตมะระทอน) น. ผู้ถือหอก

น. ส่วนที่ตัดหรือทอนออกเป็นตอน ๆ เช่น ท่อนหัว ท่อนกลาง ท่อนหาง, ส่วนหนึ่งของเพลงซึ่งมีความสมบูรณ์ในตัวเอง จะเป็นทำนองหรือบทร้องก็ได้ จะเป็นท่อนสั้นหรือท่อนยาวก็ได้ เพลงหนึ่งอาจมีท่อนเดียวหรือหลายท่อนก็ได้

ลักษณนามเรียกสิ่งที่ตัดแบ่งหรือทอนออกเป็นท่อน ๆ เช่น ฟืนท่อนหนึ่ง ฟืน ๒ ท่อน เพลง ๓ ท่อน.

ก. ตัด ฟัน กาน โค่น ลิด เลื่อย ผ่า ถาก ทอน ขุด ชักลากไม้ในป่า หรือนำไม้ออกจากป่าด้วยประการใด ๆ และหมายความรวมถึงการกระทำดังกล่าวกับไม้สักหรือไม้ยางที่ขึ้นอยู่ในที่ดินที่มิใช่ป่า หรือการนำไม้สักหรือไม้ยางออกจากที่ดินที่ไม้นั้น ๆ ขึ้นอยู่ด้วย.

(ทอน) น. การยึดไว้, การถือไว้, การทรงไว้, การมีไว้

(ทอน, ทอระนะ) น. การถือไว้, การทรงไว้, การยึดไว้.

(นะคะราทอน) น. ชื่อกรมมีหน้าที่ทำให้บ้านเมืองสะอาด.

(-มินทอน) น. ชื่อภูเขาชั้นที่ ๕ ในหมู่เขาสัตบริภัณฑ์ที่ล้อมเป็นวงกลมรอบเขาพระสุเมรุ. (ป., ส.). (ดู สัตบริภัณฑ์, สัตภัณฑ์).

(-แซก) น. เครื่องสูงอย่างหนึ่งสำหรับใช้ในริ้วขบวนพิธีแห่, คู่กับ บังสูรย์ อยู่ระหว่างฉัตร, โบราณเรียก ทานตะวัน หรือ ทอนตะวัน ก็มี.

น. ชื่อสัญญาซึ่งบุคคล ๒ คนตกลงกันว่าสืบแต่นั้นไป หรือในชั่วเวลากำหนดอันใดอันหนึ่ง ให้ตัดทอนบัญชีหนี้ทั้งหมดหรือแต่บางส่วนอันเกิดขึ้นแต่กิจการในระหว่างเขาทั้งสองนั้นหักกลบลบกัน และคงชำระแต่ส่วนที่เป็นจำนวนคงเหลือโดยดุลยภาค.

(บันทอน, บันทะระ-) ว. ขาวเหลือง.

(ปัดจุดทอน) น. การถอนคืน.

(ปัดจุดทอน) ก. ถอนคืน (ในวินัยใช้คู่กับ อธิษฐาน ซึ่งแปลว่า ตั้งใจ เช่น อธิษฐานสบง คือตั้งใจให้เป็นสบงครอง ภายหลังไม่อยากให้เป็นสบงครองก็ถอนคืนสบงนั้น เรียกว่า ปัจจุทธรณ์สบง).

(-สะทอน) น. ผู้ดำรงวงศ์สกุล, ผู้สืบสกุล.

(-ทอน) ว. ไม่เอาใจใส่, ทอดธุระ.

(-คนทอน) น. ชื่อภูเขาชั้นที่ ๑ ซึ่งเป็นชั้นในที่สุดในหมู่เขาสัตบริภัณฑ์ที่ล้อมเป็นวงกลมรอบเขาพระสุเมรุ, ใช้ ยุคันธร หรือ ยุคุนธร ก็มี. (ป., ส.). (ดู สัตบริภัณฑ์, สัตภัณฑ์).

ก. ตัดหรือฟันให้เป็นท่อน ๆ เช่น รอนฟืน, ทำให้ลดลงหรือให้สั้นลง เช่น รอนกำลัง, ทอน ก็ว่า.

(-ทอน) ว. อ่อนเพลีย, ไม่มีแรง.

ก. ตัดทอน เช่น ลิดรอนอำนาจ ลิดรอนสิทธิ์.

(วิไนทอน) น. ภิกษุผู้ชำนาญวินัย.

(วิสะทอน) น. งูพิษ.

(-ทอน) ก. เอื้อเฟื้อ, เอาใจใส่.

(-ทอน, -ทอนระ-, -ทอระ-) ว. งาม, ดี, ไพเราะ, เช่น วรรณคดีเป็นสิ่งสุนทร, มักใช้เข้าสมาสกับคำอื่น เช่น สุนทรพจน์ สุนทรโวหาร.

(สุนทอนระ-, สุนทอระ-) น. คำพูดที่ประธานหรือบุคคลสำคัญเป็นต้นกล่าวในพิธีการหรือในโอกาสสำคัญต่าง ๆ เช่น นายกรัฐมนตรีกล่าวสุนทรพจน์ในที่ประชุมสมัชชาใหญ่สหประชาชาติ.

(-ทอน) น. พี่น้องร่วมท้องกัน.

(อะนาทอน) น. ความไม่เอื้อเฟื้อ, ความไม่เอาใจใส่, ความไม่พะวง.

(อะนาทอน) ก. เป็นทุกข์เป็นร้อน, ร้อนอกร้อนใจ, มักใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่อนาทร อย่าอนาทร หมายความว่า ไม่เป็นทุกข์เป็นร้อน อย่าร้อนอกร้อนใจ.