(ไบลทฺ) n., vi., vt. (ประสบ, ทำให้ประสบ) โรคเหี่ยวแห้งและตายของพืช, สาเหตุของความเสื่อมโทรม, ความหายนะ, ความยุ่งเหยิง, Syn.affliction, decay
(คันซัมพฺ'เชิน) n. การบริโภค, การเผาผลาญ, การใช้สินค้าหรือการบริการที่มีค่าทางเศรษฐศาสตร์ที่แลกเปลี่ยนได้, วัณโรค, โรคที่ทำให้ร่างกายเสื่อมโทรม, Syn.consuming, utilization
(เดค'คะเดินซฺ) n. ความ (ภาวะ) เสื่อมโทรม, ความ (ภาวะ) เน่าเปื่อย, , Syn.decadency, decay
(เดค'คะเดินทฺ) adj. เสื่อมโทรม, ทรุดโทรม, เน่าเปื่อย n. ผู้เสื่อมโทรม, นักประพันธ์หรือนักศิลปของยุคเสื่อมโทรม, Syn.decayed, Ant.robust
(ดอก) { dogged, dogging, dogges } n. สุนัข, หมา, ชายที่น่าชัง vt. ติดตาม, ตามหลัง, ไล่ตาม. -Phr. (go to the dogs เสื่อม, เสื่อมโทรม) .
(ควิน'เดิล) { dwindled, dwindling, dwindles } vi. เล็กลง, หด, ลดน้อยลง, ทรุดโทรม, เสื่อมโทรม, สูญเสีย. vt. ทำให้เล็กลง, ทำให้หกลง, Syn.decrease, diminish, fade
(ดไว) vi. เสื่อมโทรม, จางลง, สูญเสีย
(อินวะลิว'เชิน) n. การพัวพัน, การยุ่งเกี่ยว, การร่วมด้วย, สภาพที่พัวพัน, สิ่งที่พัวพัน, สิ่งที่ซับซ้อนหรือยุ่งเหยิง, การเสื่อมถอย, การเสื่อมโทรม, รูปประโยคที่ซับซ้อน, Syn.involvement
(พิว'ทริด) adj. เน่าเปื่อย, เหม็นเน่า, เน่าบูด, มีคุณภาพเลวมาก, เสื่อม, เสื่อมโทรม., See Also:putridity, putridness n., Syn.rotten, fetid
(รอท) vi., vi. (ทำให้) เน่า, เปื่อย, บูด, ผุ, ผุพัง, เสื่อม, เสื่อมโทรม, ตายไป, ซูบผอม n. การเน่า, การเปื่อย, Syn.decompose, degenerate