(อีฟิท') adj. อ่อนเปลี้ยเพลียแรง, ขาดกำลังวังชา, เป็นหมัน, ไร้สมรรถภาพ, ล้าสมัย, ไม่สามารถทำให้เกิดผล.
(เอน'เนอเวทิด) adj. ไร้พลังงาน, หมดกำลัง, อ่อนเปลี้ยเพลียแรง, Syn.weak
(แลง'กวิด) adj. อ่อนเปลี้ย, เพลียแรง, อ่อนกำลัง, เฉื่อยชา, เหนื่อย, โรยรา, ละห้อย, เหี่ยวแห้ง, ไม่ไยดี., See Also:languidness n. ดูlanguid, Syn.pensive, drooping
(แลง'กวิช) { languished, languishing, languishes } vi. อ่อนกำลัง, อ่อนเพลีย, อ่อนเปลี้ย, หดหู่, ไม่ไยดี, อิดโรย, ร่วงโรย, ละห้อย, โรยรา, ทำหน้าตาเศร้าหมอง., See Also:languisher n. languishing adj. ดlanguishู
(แลง'เกอะ) n. ความอ่อนเพลีย, ความอ่อนเปลี้ยเพลียแรง, ความเซื่องซึม, ความเชื่องช้า, See Also:languorous adj. ดูlanguor
(สเพนทฺ) v. กริยาช่อง 2 และ 3 ของ spend. adj. ใช้จนหมด, หมดแรง, หมดกำลัง, อ่อนเปลี้ยเพลียแรง., Syn.worn out