ร่อง

ก. เปล่งเสียงดัง, โดยปริยายหมายถึงออกเสียงดังเช่นนั้น เช่น ฟ้าร้อง จักจั่นร้อง, (ปาก) ใช้หมายความว่า ร้องเพลง ร้องไห้ ก็มี แล้วแต่คำแวดล้อมบ่งให้รู้ เช่น เพลงนี้ร้องเป็นไหม อย่าร้องให้เสียน้ำตาเลย.

ก. อาการที่เด็กหลาย ๆ คนร้องไห้พร้อม ๆ กัน.

ก. ขอเป็นทางการ.

ก. ร้องอ้อน (ใช้แก่เด็กเล็ก ๆ ).

ก. ทูลเกล้าฯ ถวายฎีการ้องทุกข์.

น. ส่วนล่างของฝาเรือนทรงไทย อยู่ระหว่างธรณีประตูหรือธรณีหน้าต่างกับพื้น มีลักษณะเป็นช่อง ๆ กรุด้วยแผ่นไม้กระดาน.

ก. บอกความทุกข์เพื่อขอให้ช่วยเหลือ.

น. ทางนํ้าลึกที่เรือเดินได้.