ป่าย

น. แผ่นหนังสือหรือแผ่นเครื่องหมายที่บอกให้รู้ เช่น ป้ายชื่อห้างร้าน ป้ายจราจร.

ก. เหวี่ยงพาดไป เช่น เหวี่ยงซ้ายป่ายขวา.

ก. ทำให้ติดเฉพาะที่ใดที่หนึ่ง, ทาอย่างหยาบ ๆ ไม่ต้องการประณีตบรรจง, ทำให้เปรอะเปื้อนด้วยอาการคล้ายเช่นนั้น, โดยปริยายหมายถึง ลักษณะอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ป้ายความผิดให้ผู้อื่น.

ก. ทบผ้าไปด้านข้างด้านใดด้านหนึ่ง เช่น นุ่งผ้าถุงป้ายซ้าย.

ก. ปีนหรือตะกายขึ้นไปด้วยความยากลำบาก, ปีนป่าย ก็ว่า.

ก. ใส่ความผู้อื่นโดยไม่มีมูลความจริง, ใส่ร้าย ใส่ร้ายป้ายสี ให้ร้าย หรือ ให้ร้ายป้ายสี ก็ว่า.

ป้ายบอกชื่อยา ใช้ปิดขวดยารักษาโรค เรียกว่า ฉลากยา