62 ผลลัพธ์ สำหรับ 

contu

 ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: -contu-, *contu*
ค้นหาอัตโนมัติโดยใช้cont
NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
(vi)ฟกช้ำSyn.bruise
(n)การดื้อรั้นSyn.insubordination, disobedience
(n)รอยฟกช้ำSyn.bruise, black-and-blue mark
(adj)ดื้อรั้นSee Also:ดื้อดึง, รั้น
Hope Dictionary
(คอนทุเม'เชิส) adj. ดื้อรั้น, แข็งข้อ, ไม่ยอมเชื่อฟังSee Also:contumacity n. ดูcontumaciousSyn.obdurate
(คอน'ทุมะซี) n. การดื้อรั้น, การแข็งข้อSyn.stubborness
(คอน'ทุมะลี) n. การดูหมิ่น, ความหยิ่งยะโสที่เป็นการดูหมิ่น, การสบประมาท.See Also:contumelious adj.Syn.insolence
(คันทูซ') vt. ทำให้ฟกช้ำดำเขียว.See Also:contusive. adj. ดูcontuse
(คันทู'เชิน) n. บาดแผลฟกช้ำดำเขียว
ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
ขัดขืนอำนาจศาล[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
การจงใจไม่ไปศาล, การจงใจขัดคำสั่งศาล[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
ผู้ต้องหาที่ไม่ยอมไปศาล[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
บาดแผลช้ำ[แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔]
รอยฟกช้ำ [ มีความหมายเหมือนกับ ecchymosis และ suggillation ๑ ][แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔]
คลังศัพท์ไทย (สวทช.)
ได้รับแรงกระแทก[การแพทย์]
อาการฟกช้ำ, ชอกช้ำ, สมองที่ชอกช้ำ, ช้ำ, การช้ำชอก, บาดแผลฟกซ้ำ, สมองช้ำ, การฟกช้ำ[การแพทย์]
หัวโน[การแพทย์]
ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus
NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
(adj)contusedSee Also:bruisedSyn.บวมช้ำ, ฟกช้ำExample:ที่ขาของนักเรียนหญิงมีรอยฟกเป็นดวงๆ อย่างเห็นได้ชัดThai Definition:ที่เป็นรอยจ้ำๆ เพราะถูกกระทบกระแทกอย่างแรงหรือบ่อยๆ
(adj)bruisedSee Also:contusedSyn.บวมช้ำ, ฟกช้ำดำเขียวExample:ร่างกายของหล่อนปรากฏริ้วรอยฟกช้ำเหมือนเพิ่งผ่านการถูกรุมรังแกจากฝูงผู้แข็งแรงThai Definition:ที่เป็นรอยจ้ำๆ เพราะถูกกระทบกระแทกอย่างแรงหรือบ่อยๆ
(n)bruiseSee Also:contusionSyn.รอยช้ำ, รอยฟกช้ำดำเขียวExample:พรายย้ำมีลักษณะเป็นจ้ำๆ สีม่วง มีอาการคันด้วยUnit:จ้ำ
(v)bruiseSee Also:contuseExample:เพราะถูกกระแทกอย่างแรงแผลนั้นจึงห้อเลือดThai Definition:ระบมเพราะถูกกระทบอย่างแรง มักใช้คู่กับคำ เลือด เป็น ห้อเลือด
(v)bruiseSee Also:contuseSyn.ช้ำเลือดExample:มือของเธอห้อเลือดเพราะโดนประตูหนีบThai Definition:มีเลือดคั่งอยู่ข้างใน
Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
[bøpcham] (adj) EN: bruised ; sore ; battered ; heavy  FR: contusionné ; douloureux ; grave
[cham] (n) EN: contusion ; bruise  FR: contusion [ f ] ; bleu [ m ]
[cham] (v) EN: be bruised ; be black and blue ; be sore ; be hurt  FR: être contusionné ; avoir des bleus
[cham] (adj) EN: bruised ; sore ; black and blue ; contused  FR: meurtri ; contusionné
[fokcham] (adj) EN: bruised ; contused  FR: meurtri ; contusionné
[fokcham dam-khīo] (adj) EN: bruised ; black and blue  FR: contusionné ; couvert de bleus
[jam] (n) EN: bruise ; contusion ; patches ; blotches  FR: contusion [ f ] ; bleu [ m ] ; ecchymose [ f ] ; meurtrissure [ f ]
[kān jongjai khat khamsang sān] (n, exp) EN: contumacy
[phlaē] (n) EN: wound ; lesion ; cut ; sore ; contusion  FR: blessure [ f ] ; lésion [ f ] ; plaie [ f ] ; coupure [ f ] ; contusion [ f ]
WordNet (3.0)
(adj)wilfully obstinate; stubbornly disobedient
(n)willful refusal to appear before a court or comply with a court order; can result in a finding of contempt of court
(n)obstinate rebelliousness and insubordination; resistance to authority
(adj)arrogantly insolent
(n)the action of bruising
Collaborative International Dictionary (GCIDE)

{ , a. [ L. contubernalis a tent companion, fr. contubernium tent companionship. ] Living or messing together; familiar; in companionship. [ 1913 Webster ]

Humble folk ben Christes friends: they ben contubernial with the Lord, thy King. Chaucer. [ 1913 Webster ]

a. [ L. contumax, -acis. See Contumacy. ] 1. Exhibiting contumacy; contemning authority; obstinate; perverse; stubborn; disobedient. [ 1913 Webster ]

There is another very, efficacious method for subduing the most obstinate, contumacious sinner. Hammond. [ 1913 Webster ]

2. (Law) Willfully disobedient to the summons or orders of a court. Blackstone.

Syn. -- Stubborn; obstinate; obdurate; disobedient; perverse; unyielding; headstrong.

-- Con`tu*ma"cious*ly, adv. -- Con`tu*ma"cious*ness, n. [ 1913 Webster ]

n.; pl. Contumacies /plu>. [ L. contumacia, fr. contumax, -acis, insolent; prob. akin to contemnere to despise: cf. F. contumace. Cf. Contemn. ] 1. Stubborn perverseness; pertinacious resistance to authority. [ 1913 Webster ]

The bishop commanded him . . . to be thrust into the stocks for his manifest and manifold contumacy. Strype. [ 1913 Webster ]

2. (Law) A willful contempt of, and disobedience to, any lawful summons, or to the rules and orders of court, as a refusal to appear in court when legally summoned.

Syn. -- Stubbornness; perverseness; obstinacy. [ 1913 Webster ]

a. [ L. contumeliosus. ] 1. Exhibiting contumely; rudely contemptuous; insolent; disdainful. [ 1913 Webster ]

Scoffs, and scorns, and contumelious taunts. Shak. [ 1913 Webster ]

Curving a contumelious lip. Tennyson. [ 1913 Webster ]

2. Shameful; disgraceful. [ Obs. ] Dr. H. More.

-- Con`tu*me"li*ous*ly, adv. -- Con`tu*me"li*ous*ness, n. [ 1913 Webster ]

n. [ L. contumelia, prob. akin to contemnere to despise: cf. OF. contumelie. Cf. Contumacy. ] Rudeness compounded of haughtiness and contempt; scornful insolence; despiteful treatment; disdain; contemptuousness in act or speech; disgrace. [ 1913 Webster ]

The oppressor's wrong, the proud man's contumely. Shak. [ 1913 Webster ]

Nothing aggravates tyranny so much as contumely. Burke. [ 1913 Webster ]

v. t. [ imp. & p. p. Contused p. pr. & vb. n. Contusing. ] [ L. contusus, p. p. of contundere to beat, crush; con- + tundere to beat, akin to Skr. tud (for stud) to strike, Goth. stautan. See Stutter. ] 1. To beat, pound, or bray together. [ 1913 Webster ]

Roots, barks, and seeds contused together. Bacon. [ 1913 Webster ]

2. To bruise; to injure or disorganize a part without breaking the skin. [ 1913 Webster ]


Contused wound, a wound attended with bruising.
[ 1913 Webster ]

n. [ L. contusio: cf. F. contusion. ] 1. The act or process of beating, bruising, or pounding; the state of being beaten or bruised. [ 1913 Webster ]

2. (Med.) A bruise; an injury attended with more or less disorganization of the subcutaneous tissue and effusion of blood beneath the skin, but without apparent wound. [ 1913 Webster ]

adj. injured without breaking the skin; as, a cut arm and contused cheek.
Syn. -- bruised. [ WordNet 1.5 ]

EDICT JP-EN Dictionary
[ざそう, zasou](n) (See 挫傷, 打ち身) contusion; bruise[Add to Longdo]
[だぼくしょう, dabokushou](n) bruise; contusion[Add to Longdo]
[のうざしょう, nouzashou](n) cerebral contusion[Add to Longdo]
เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ