78 ผลลัพธ์ สำหรับ 

Vagabondry

 ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: -vagabondry-, *vagabondry*
ค้นหาอัตโนมัติโดยใช้vagabond
Collaborative International Dictionary (GCIDE)

n. Vagabondage. [ 1913 Webster ]

a. [ F., fr. L. vagabundus, from vagari to stroll about, from vagus strolling. See Vague. ] 1. Moving from place to place without a settled habitation; wandering. “Vagabond exile.” Shak. [ 1913 Webster ]

2. Floating about without any certain direction; driven to and fro. [ 1913 Webster ]

To heaven their prayers
Flew up, nor missed the way, by envious winds
Blown vagabond or frustrate. Milton. [ 1913 Webster ]

3. Being a vagabond; strolling and idle or vicious. [ 1913 Webster ]

n. One who wanders from place to place, having no fixed dwelling, or not abiding in it, and usually without the means of honest livelihood; a vagrant; a tramp; hence, a worthless person; a rascal. [ 1913 Webster ]

A fugitive and a vagabond shalt thou be. Gen. iv. 12. [ 1913 Webster ]

☞ In English and American law, vagabond is used in bad sense, denoting one who is without a home; a strolling, idle, worthless person. Vagabonds are described in old English statutes as “such as wake on the night and sleep on the day, and haunt customable taverns and alehouses, and routs about; and no man wot from whence they came, nor whither they go.” In American law, the term vagrant is employed in the same sense. Cf Rogue, n., 1. Burrill. Bouvier. [ 1913 Webster ]

v. i. To play the vagabond; to wander like a vagabond; to stroll. [ 1913 Webster ]

On every part my vagabonding sight
Did cast, and drown mine eyes in sweet delight. Drummond. [ 1913 Webster ]

n. [ Cf. F. vagabondage. ] The condition of a vagabond; a state or habit of wandering about in idleness; vagrancy. [ 1913 Webster ]

n. Vagabondage. [ 1913 Webster ]

v. i. To play the vagabond; to wander about in idleness. [ 1913 Webster ]

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
(n)คนร่อนเร่See Also:คนจรจัด, คนพเนจรSyn.vagrant, trampAnt.gentleman, workman
(n)การร่อนเร่Syn.vagrancy
(n)การร่อนเร่Syn.vagrancy
Hope Dictionary
(แวก'กะบอนดฺ) adj. พเนจร, ร่อนเร่, จรจัด, ไร้ค่า, ขี้เกียจ. n. คนพเนจร, คนร่อนเร่, คนจรจัด, คนที่ไม่มีความรับผิดชอบ.See Also:vagabondish adj.Syn.tramp, vagrant
Nontri Dictionary
(adj)ซน, ขี้ขโมย, พเนจร, ร่อนเร่, จรจัด
(n)หัวขโมย, คนพเนจร, คนร่อนเร่, คนจรจัด
ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
คนสัญจรร่อนเร่[รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔]
คนเร่ร่อน, คนพเนจร[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
ฉันเหมือนคนเร่ร่อนในห้องเด็กวัยรุ่นWelcome to Kanagawa (2008)
ดูเหมือนกับพระจรจัดPortrait of a Beauty (2008)
ค่าจ้างคนจรจัดพวกนี้ เขาจะเป็นคนจ่ายมันเองBeethoven Virus (2008)
พวกนี้เป็นพวกเร่ร่อนที่จะไม่มีวันหยุดจนกว่าจะได้เงินจากเธอThe Other Boleyn Girl (2008)
พ่อบ้านซอ เป็นวณิพกพเนจร..My Fair Lady (2009)
พ่อบ้านซอเป็นวณิพกพเนจร..My Fair Lady (2009)
# รองเท้าพเนจร #Pilot (2010)
เหมือนบางเฟจะชอบกินวัยรุ่นนะTable for Fae (2012)
# สร้างทางไปสวรรค์ พร้อมเจ้าชายและยาจก #Goodbye (2012)
พวกเขาเข้าใจผิดคิดว่าผม VagabondThe Hobbit: The Desolation of Smaug (2013)
ไม่มีใครเชื่อใจมีสเนอร์จริงๆรวมทั้งวิธีการของเค้า ช่วงระหว่างที่เค้าไม่อยู่\ในเวียนนาNameless (2013)
มีปัญหามากพอกับ คนที่ต้องการที่จะมีThe Hobbit: The Battle of the Five Armies (2014)
ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus
NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
(n)tramp childSee Also:vagabond child, vagrant child, hobo childSyn.เด็กจรจัด, เด็กเร่ร่อนExample:ในกรุงเทพมีเด็กร่อนเร่อยู่มากมาย ที่อาจสร้างอาชญากรรมที่ร้ายแรงได้Unit:คนThai Definition:เด็กที่เที่ยวเตร่ไปไม่เป็นกำหนดที่ทาง, ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง
(n)tramp childSee Also:vagabond child, vagrant child, hobo childSyn.เด็กเร่ร่อนExample:แยกนี้มักมีเด็กจรจัดมาคอยขอเงินจากรถที่ติดไฟแดงUnit:คนThai Definition:เด็กที่ไม่มีอาชีพและไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง
(n)trampSee Also:vagabond, vagrant, hoboSyn.คนร่อนเร่พเนจรExample:เขาทำตัวราวกับเป็นคนพเนจรค่ำไหนนอนนั่นThai Definition:คนที่ร่อนเร่หรือเที่ยวไปโดยไร้จุดหมาย
(n)vagrantSee Also:vagabondSyn.คนพเนจร, คนเร่ร่อนExample:กรมประชาสงเคราะห์พยายามหาสถานที่ให้คนจรจัดทั้งหลายได้อยู่อาศัยเป็นหลักแหล่งไม่ต้องร่อนเร่อีกต่อไปUnit:คนThai Definition:ผู้ที่ไม่มีอาชีพและไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง
Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
[dāo jōn] (n, exp) FR: étoile vagabonde [ f ] ; étoile errante [ f ]
[dek jønjat] (n, exp) EN: tramp child ; vagabond child ; vagrant child ; hobo child
[dek rǿnrē] (n, exp) EN: tramp child ; vagabond child ; vagrant child ; hobo child  FR: jeune clochard [ m ]
[jōn] (n) EN: bandit ; robber ; thief ; burglar  FR: bandit [ m ] ; gangster [ m ] ; voleur [ m ] ; truand [ m ] ; vagabond [ m ]
[jønjat] (n) EN: vagabond ; vagrant ; tramp ; hobo  FR: vagabond [ m ] ; vagabonde [ f ]
[khon jønjat] (n) EN: vagrant ; vagabond  FR: vagabond [ m ]
[kui] (n) EN: hobo ; tramp ; bum ; beggar ; idler  FR: clochard [ m ] ; clodo (fam.) [ m ] ; mendiant [ m ] ; vagabond [ m ]
[nok kaling kīet] (n, exp) EN: Rufous Treepie  FR: Témia vagabonde [ f ] ; Pie vagabonde de l'Inde [ f ] ; Témia rousse [ f ]
[nok kaling kīet sī nāmtān] (n, exp) EN: Rufous Treepie  FR: Témia vagabonde [ f ] ; Pie vagabonde de l’Inde [ f ] ; Témia rousse [ f ]
[nok kaling kīet sī thao] (n, exp) EN: Grey Treepie  FR: Témia de Swinhoe [ f ] ; Pie grise [ f ] ; Pie vagabonde de Taïwan [ f ] ; Témia de Formose [ f ]
WordNet (3.0)
(n)anything that resembles a vagabond in having no fixed place
Collaborative International Dictionary (GCIDE)

a. [ F., fr. L. vagabundus, from vagari to stroll about, from vagus strolling. See Vague. ] 1. Moving from place to place without a settled habitation; wandering. “Vagabond exile.” Shak. [ 1913 Webster ]

2. Floating about without any certain direction; driven to and fro. [ 1913 Webster ]

To heaven their prayers
Flew up, nor missed the way, by envious winds
Blown vagabond or frustrate. Milton. [ 1913 Webster ]

3. Being a vagabond; strolling and idle or vicious. [ 1913 Webster ]

n. One who wanders from place to place, having no fixed dwelling, or not abiding in it, and usually without the means of honest livelihood; a vagrant; a tramp; hence, a worthless person; a rascal. [ 1913 Webster ]

A fugitive and a vagabond shalt thou be. Gen. iv. 12. [ 1913 Webster ]

☞ In English and American law, vagabond is used in bad sense, denoting one who is without a home; a strolling, idle, worthless person. Vagabonds are described in old English statutes as “such as wake on the night and sleep on the day, and haunt customable taverns and alehouses, and routs about; and no man wot from whence they came, nor whither they go.” In American law, the term vagrant is employed in the same sense. Cf Rogue, n., 1. Burrill. Bouvier. [ 1913 Webster ]

v. i. To play the vagabond; to wander like a vagabond; to stroll. [ 1913 Webster ]

On every part my vagabonding sight
Did cast, and drown mine eyes in sweet delight. Drummond. [ 1913 Webster ]

n. [ Cf. F. vagabondage. ] The condition of a vagabond; a state or habit of wandering about in idleness; vagrancy. [ 1913 Webster ]

n. Vagabondage. [ 1913 Webster ]

v. i. To play the vagabond; to wander about in idleness. [ 1913 Webster ]

n. Vagabondage. [ 1913 Webster ]

DING DE-EN Dictionary
Landstreicher { m } | Landstreicher { pl }
vagabond | vagabonds[Add to Longdo]
Strolch { m } | Strolche { pl }
vagabond | vagabonds[Add to Longdo]
Vagabund-Falterfisch { m } (Chaetodon vagabundus) [ zool. ]
vagabond butterfly[Add to Longdo]
EDICT JP-EN Dictionary
[indeianvagabondobatafuraifisshu ; indofuurai ; kurofuuraichouchouuo](n) Indian vagabond butterflyfish (Chaetodon decussatus); blackened butterflyfish; black-finned vagabond[Add to Longdo]
[bagabondo](n) vagabond; (P)[Add to Longdo]
[fuuraichouchouuo](n) vagabond butterflyfish (Chaetodon vagabundus, species of the Indo-Pacific)[Add to Longdo]
[やどなし, yadonashi](n) homeless person; vagabond; tramp[Add to Longdo]
[ひょうはくしゃ, hyouhakusha](n) vagabond[Add to Longdo]
[ふろう, furou](n, vs) vagrancy; vagabondage; wander around[Add to Longdo]
[ぷうたろう(風太郎);プーたろう(プー太郎);ふうたろう(風太郎);プータロー(P), puutarou ( fuutarou ); pu-tarou ( pu-tarou ); fuutarou ( fuutarou ); pu-taro-(P)](n) (1) (col) vagabond; floater; vagrant; (2) day labourer, esp. on the docks; (P)[Add to Longdo]
[ふうらいじん, fuuraijin](n) (See 風来坊) wanderer; vagabond; capricious person; hobo[Add to Longdo]
[ふうらいぼう, fuuraibou](n) wanderer; vagabond; capricious person; hobo[Add to Longdo]
[ほうろうせいかつ, hourouseikatsu](n) (leading) a vagabond life; (leading) a wandering existence[Add to Longdo]
เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ