(เดอ'ระลิคทฺ) adj. ซึ่งถูกทอดทิ้ง, ซึ่งละทิ้งหน้าที่. n. ทรัพย์สิ่งของที่ถูกทอดทิ้ง, เรือที่ถูกทิ้งลอยลำอยู่, บุคคลที่ถูกสังคมทอดทิ้ง, คนจรจัด, คนที่ทิ้งหน้าที่, See Also:dereliction n., Syn.left, Ant.dutiful คำศัพท์ย่อย:
n. เด็กจรจัด. เด็กที่ถูกทอดทิ้งให้เป็นเด็กจรจัดตามถนน
n. เด็กหญิงที่ซุกซนคล้ายเด็กผู้ชาย, เด็กหญิงจรจัด, Syn.tomboy, hoyden
(โฮ'โบ) n. คนจรจัด, คนพเนจร, See Also:hoboism n., Syn.drifter
(เอาทฺ'คาสทฺ) n. บุคคลที่ถูกขับออก, ผู้ถูกทอดทิ้ง, คนจรจัดadj. ซึ่งถูกขับออก, ซึ่งถูกทอดทิ้ง, จรจัด, ไม่มีบ้านอยู่, Syn.vagabond
(โรก) n. คนพาล, คนโกง, คนทุจริต, คนจรจัด, คนเกเร, คนที่ชอบยั่วคนอื่น, สิ่งมีชีวิตที่ผิดปกติ, พันธุ์ที่ไม่ดี, ม้าโกง, บุคคลที่มีมารยา (โดยเฉพาะเด็กหรือผู้หญิง), Syn.scoundrel
(ทิง'เคอะ) n. ช่างบัดกรี, ช่างปะหม้อ, คนงานที่ไม่ชำนาญ, ช่างไร้ฝีมือ, คนงานที่ซุ่มซ่าม, คนจรจัด, คนยิปซี, ปลาจำพวก Preumatophorus grex vt. ทำงานเป็นช่างบัดกรี, ทำงานเป็นช่างปะหม้อปะภาชนะ, ทำอย่างไม่ชำนาญ, ทำอย่างลวก ๆ vi. บัดกรี, ปะ, ซ่อมแซมอย่างไม่ชำนาญ. คำศัพท์ย
(แทรมพฺ) n. คนจรจัด, ผู้เดินทางด้วยเท้า, ผู้พเนจร, การเดินทางด้วยเท้า, เสียงฝีเท้าที่หนัก, หญิงมั่วโลกีย์ vi., vt. เดินเท้าเสียงดัง, เดินขบวน, เดินเที่ยว, พเนจร, ย่ำ, เหยียบ, กระทืบ, See Also:tramper n. trampish adj. trampishly adv. trampishness n.
(แวก'กะบอนดฺ) adj. พเนจร, ร่อนเร่, จรจัด, ไร้ค่า, ขี้เกียจ. n. คนพเนจร, คนร่อนเร่, คนจรจัด, คนที่ไม่มีความรับผิดชอบ., See Also:vagabondish adj., Syn.tramp, vagrant
(เว'เกรินซี) n. ความไม่แน่นอน, ความรวนเร, การพเนจร, การเร่ร่อน, ความจรจัด, ลักษณะจรจัด, Syn.reverie