main-logo
/สึ เกอ (ร) จึ//S K ER1 JH//skˈɜːʴdʒ/helppracticeฝึกออกเสียง
25 ผลลัพธ์ สำหรับ 

Scourge

 ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น: -scourge-, *scourge*
NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
scourge
(n)ผู้ทำให้เกิดหายนะ, See Also:ผู้ทรมานผู้อื่น, ผู้ทำให้เกิดความทุกข์ทรมาน, สิ่งหายนะ, Syn.tormentor
scourge
(n)แส้, See Also:หวาย, Syn.cord, stick, strap, whip
scourge
(n)หายนะ, Syn.curse, harass, plague
scourge
(vt)หวด, See Also:เฆี่ยน, โบย, Syn.whip, hit
Hope Dictionary
scourge
(สเคิร์จฺ) n. แส้, หวาย, เครื่องมือลงโทษผู้ทำลาย, สิ่งทำลาย, สิ่งที่นำมาซึ่งความหายนะ vt. เฆี่ยน, ลงแส้, โบย, หวด, ทำโทษ, วิจารณ์อย่างรุนแรง, ประณาม, ทำลาย, ขยี้, ระบาด, See Also:scourger n. scourgingly adv.
Nontri Dictionary
scourge
(vt)ทำลาย, ลงโทษ, เฆี่ยน, โบย
NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
วินิต
(v)scourge, See Also:chastise, Thai Definition:ทรมานให้เรียบร้อย, Notes:(บาลี)
Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
การลงโทษ
[kān longthōt] (n) EN: sanction ; punishment ; scourge  FR: sanction [ f ]
เฆี่ยน
[khīen] (v) EN: flog ; whip ; beat ; scourge ; thrash ; lash  FR: flageller ; fouetter ; battre
เฆี่ยนตี
[khīen tī] (v) EN: flog ; whip ; beat ; scourge ; thrash ; lash  FR: flageller ; fouetter ; battre
ลงแส้
[long saē] (v) EN: whip ; whip up ; beat ; flog ; scourge ; lash ; thrash ; goad  FR: fouetter ; flageller
โรคระบาด
[rōk rabāt] (n) EN: epidemic ; scourge  FR: épidémie [ f ] ; maladie épidémique [ f ] ; maladie contagieuse [ f ] ; fléau [ m ]
วินิต
[winit] (v) EN: scourge ; chastise
CMU Pronouncing Dictionary
Oxford Advanced Learners Dictionary
WordNet (3.0)
scourge
(n)a whip used to inflict punishment (often used for pedantic humor), Syn.flagellum
scourge
(v)punish severely; excoriate
Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Scourge

n. [ F. escourgée, fr. L. excoriata (sc. scutica) a stripped off (lash or whip), fr. excoriare to strip, to skin. See Excoriate. ] 1. A lash; a strap or cord; especially, a lash used to inflict pain or punishment; an instrument of punishment or discipline; a whip. [ 1913 Webster ]

Up to coach then goes
The observed maid, takes both the scourge and reins. Chapman. [ 1913 Webster ]

2. Hence, a means of inflicting punishment, vengeance, or suffering; an infliction of affliction; a punishment. [ 1913 Webster ]

Sharp scourges of adversity. Chaucer. [ 1913 Webster ]

What scourge for perjury
Can this dark monarchy afford false Clarence? Shak. [ 1913 Webster ]

Scourge

v. t. [ imp. & p. p. Scourged p. pr. & vb. n. Scourging ] [ From Scourge, n.: cf. OF. escorgier. ] 1. To whip severely; to lash. [ 1913 Webster ]

Is it lawful for you to scourge a . . . Roman? Acts xxii. 25. [ 1913 Webster ]

2. To punish with severity; to chastise; to afflict, as for sins or faults, and with the purpose of correction. [ 1913 Webster ]

Whom the Lord loveth he chasteneth, and scourgeth every son whom he receiveth. Heb. xii. 6. [ 1913 Webster ]

3. To harass or afflict severely. [ 1913 Webster ]

To scourge and impoverish the people. Brougham. [ 1913 Webster ]

Scourger

n. One who scourges or punishes; one who afflicts severely. [ 1913 Webster ]

The West must own the scourger of the world. Byron. [ 1913 Webster ]

EDICT JP-EN Dictionary
鞭;笞;韃;策
[むち;ぶち(鞭)(ok), muchi ; buchi ( muchi )(ok)](n) (1) whip; lash; scourge; (2) stick; cane; rod; pointer#13225[Add to Longdo]
เพิ่มคำศัพท์
add
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Copyright(c) 2003-Present Metamedia Technology
Terms of Use
Privacy Policy
Disclaimer