*ลูกปืน*

น. ลูกตะกั่วหรือเหล็กเป็นต้นที่ยัดใส่ในลำกล้องปืนแล้วยิง, กระสุนที่บรรจุในลำกล้องปืนสำหรับยิง ประกอบด้วยปลอกโลหะ ตรงปลายด้านหนึ่งมีหัวกระสุนโลหะ ถ้าเป็นปืนลูกซอง ปลอกทำด้วยกระดาษแข็ง ไม่มีหัวกระสุน แต่มีลูกปรายหลายลูกอยู่ภายใน ทั้ง ๒ ชนิดมีดินปืนอยู่ตรงกลางและมีเชื้อปะทุอยู่ก้นปลอก, กระสุนปืน

ลูกเหล็กที่มีลักษณะกลม ทรงกระบอก หรือทรงกรวย ใส่ในตลับรองเพลาเครื่องจักรเป็นต้น เพื่อให้หมุนหรือเคลื่อนไปได้คล่อง.

น. ชื่อไม้ต้นชนิด Couroupita guianensis Aubl. ในวงศ์ Lecythidaceae ดอกออกเป็นช่อยาวตามลำต้น ผลกลมใหญ่, สาละลังกา ก็เรียก.

ลูกปืน.

น. ลูกปืนที่ยิงออกไปทีละลูก, (ปาก) ลูกโดด.

น. ลูกปืน, บางทีก็เรียก กระสุน หรือ ลูกกระสุน.

น. เข็มขัดของทหารมหาดเล็กรักษาพระองค์มีกระเป๋าใส่ลูกปืน, ถุงเยียรบับห้อยจากผ้าปกหลัง ๒ ข้างของช้าง สำหรับใส่อาหาร ของกิน และอาวุธเป็นต้น, ถุงหนังห้อย ๒ ข้างคอม้า สำหรับใส่ข้าวของกินเป็นต้น, ใช้ว่า กันชีพ ก็มี.

น. ลักษณะที่ลูกปืนเมื่อยิงจากปืนลูกซองแล้วแตกกระจายออก, รอยกระสุนปืนลูกซองที่ปรากฏบนเป้าในลักษณะที่แตกกระจายออกไป.

เรียกของที่ผูก ตั้ง หรือวางเรียงกันเป็นแถว เช่น ตับพลุ ตับลูกปืน

(ปัดสะ-) น. ลูกปืนที่บรรจุดินและแก๊ปในตัว

(พานนะ-) น. ลูกธนู, ลูกปืน.

ก. ทำให้อาวุธเช่นลูกศรหรือลูกปืนแล่นออกไปโดยแรงด้วยกำลังส่ง เช่น ยิงธนู ยิงปืน.

น. ส่วนท้ายของลำกล้องปืนเป็นที่บรรจุลูกปืนในตำแหน่งพร้อมที่จะจุดชนวน.

น. ลูกปืน, กระสุนปืน.

ส่วนของปืนที่บรรจุกระสุน เมื่อลั่นไกแล้วหมุนได้เพื่อให้ลูกปืนตรงกับลำกล้อง.

ลูกปืนที่ค้างอยู่ในกระบอกปืนโดยหลงลืม, ลูกปืนหรือสิ่งอื่นที่พลาดไปถูกผู้อื่นซึ่งมิได้หมายไว้, โดยปริยายหมายถึงการที่ผู้ใดผู้หนึ่งพลอยได้รับเคราะห์หรืออันตรายจากการกระทำของผู้อื่นโดยผู้กระทำมิได้มีเจตนาเช่นนั้น เช่น กรรมการห้ามมวยถูกลูกหลงของนักมวยลงไปหมอบกับพื้นเวที.

ดู ลูกปืนใหญ่.