*รบกัน*

น. บนฟ้า เช่น เครื่องบินรบกันกลางเวหา.

น. กลางแจ้ง, นอกชายคา ในความว่า รองนํ้าฝนกลางหาว, บนฟ้า เช่น เครื่องบินรบกันกลางหาว, กลางเวหา ก็ว่า.

(ฉุปะ-) น. การรบกัน, สงคราม, การสัมผัสถูกต้อง

น. ชื่อเพลงไทยประเภทเพลงหน้าพาทย์ ใช้บรรเลงประกอบกิริยา เช่นการเดินทางระยะไกล ๆ รีบเร่ง สู้รบกัน มีลักษณะ ทำนอง อัตราจังหวะและชื่อเรียกต่าง ๆ ดังนี้ เชิดกลอง เชิดฉิ่ง เชิดฉาน เชิดนอก

ก. รุมรบกัน, เขียนเป็น โซรมรโรม ก็มี เช่น ศรสาตรสาตรา- วุธโซรมรโรมแทง (อนิรุทธ์).

ก. สู้เฉพาะหน้า, รบกัน, ตีรันกัน.

ก. ต่อสู้กัน, สู้รบกันไปมา, เช่น รุมกันพุ่งกันแทง เข้าต่อแย้งต่อยุทธ์ โห่อึงอุจเอาไชย (ลอ).

น. การรบกันในทางธรรม คือ รบกันในทางแข่งขันสร้างสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ถ้าใครสร้างได้แล้วก่อนก็ชนะ.

ว. อย่างดุเดือดและต้องเสียเลือดเนื้อหรือล้มตายกันเป็นจำนวนมาก เช่น รบกันนองเลือด.

น. แนวที่มีการสู้รบกัน.

ก. ต่อสู้ในตอนประชิดติดพันกัน เช่น โรมรันพันตู รบกันพันตู.

น. อาการที่รบกัน, การรบกัน.

น. การสู้รบกัน, การต่อสู้กัน.