(ไบลทฺ) n., vi., vt. (ประสบ, ทำให้ประสบ) โรคเหี่ยวแห้งและตายของพืช, สาเหตุของความเสื่อมโทรม, ความหายนะ, ความยุ่งเหยิง, Syn.affliction, decay
adj. แย่มาก, มีสุขภาพทรุดโทรม, เกือบจะล้มอยู่แล้ว
(คันซัมพฺ'เชิน) n. การบริโภค, การเผาผลาญ, การใช้สินค้าหรือการบริการที่มีค่าทางเศรษฐศาสตร์ที่แลกเปลี่ยนได้, วัณโรค, โรคที่ทำให้ร่างกายเสื่อมโทรม, Syn.consuming, utilization
(แครค'อัพ) n. การปะทะ, ภาวะสุขภาพ (โดยเฉพาะสุขภาพจิต) ทรุดโทรม, การพังทลาย, การล้มลง, การแตกสลาย, Syn.crash
(ครีค'คี) adj. ซึ่งดังเอี๊ยด, เก่าแก่, ชำรุดทรุดโทรม., See Also:creakily adv. ดูcreaky creakiness n. ดูcreaky, Syn.screechy, squeaky
(ดิบิล'ลิเทท) vt. ทำให้อ่อนเพลีย, ทำให้อ่อนกำลัง, ทำให้ทรุดโทรม., See Also:debilitation n. ดูdebilitate debilitative adj. ดูdebilitate, Syn.enfeeble
(เดค'คะเดินซฺ) n. ความ (ภาวะ) เสื่อมโทรม, ความ (ภาวะ) เน่าเปื่อย, , Syn.decadency, decay
(เดค'คะเดินทฺ) adj. เสื่อมโทรม, ทรุดโทรม, เน่าเปื่อย n. ผู้เสื่อมโทรม, นักประพันธ์หรือนักศิลปของยุคเสื่อมโทรม, Syn.decayed, Ant.robust
(ดี'ทริเมินทฺ) n. การสูญเสีย, ความเสียหาย, ความทรุดโทรม, การได้รับบาดเจ็บ, สาเหตุของความสูญเสียหรือความเสียหาย, Syn.harm
(ดิแลพ'พิเดทิด) adj. ปรักหักพัง, ชำรุดทรุดโทรม, เน่าเปื่อย, Syn.falling