(ดิแลพ'พิเดทิด) adj. ปรักหักพัง, ชำรุดทรุดโทรม, เน่าเปื่อย, Syn.falling
n. การใส่ร้ายปรักปรำผู้บริสุทธิ์
(กอน, โกน) adj. จากไป, ผ่านไป, ที่แล้ว, อดีต, สูญเสีย, หมดหวัง, ปรักหักพัง, ตั้งครรภ์, ตายแล้ว, อ่อนแรง, ใช้หมดแล้ว, เยี่ยมยอด
(รู'อิน) n. ความพินาศ, ความหายนะ, ซากปรักหักพัง, สถานที่ปรักหักพัง, ความล่มจม, การล้มละลาย vi. ทำให้พินาศ, ทำลาย ให้ล่มจม, ทำให้ย่อยยับ, ล่อลวง (ผู้หญิง) vi. ประสบความพินาศ, ประสบความหายนะ, ล่มจม, ล้มละลาย, ย่อยยับ, See Also:ruinable adj. ruiner n.
(รูอิเน'เชิน) n. การพินาศ, การล่มจม, การล้มละลาย, สิ่งที่พินาศ, สิ่งที่ย่อยยับ, สิ่งปรักหักพัง, Syn.destruction
(รู'อะเนิส) adj. ทำให้พินาศ, ซึ่งทำลาย, เป็นภัย, ย่อยยับ, ล่มจม, ประกอบด้วยซากปรักหักพัง, Syn.disastrous, wasting
(แรค) n. ความฉิบหาย, ความหายนะ, การทำลาย, สิ่งที่ถูกทำลาย, ซากปรักพัง, เรืออับปราง, พืชทะเลที่ติดอยู่บนฝั่งทะเล
(เรค) n. สิ่งที่อับปาง, ซากปรักพัง, ซากเรือแตก, บุคคลที่มีสุขภาพเสื่อมโทรม. vi., vt. (ทำให้) อับปาง, ประสบความหายนะ, พังพินาศ, เป็นผู้ทำลาย, Syn.raze, destroy, wrack, ruin
(เรค'คิจฺ) n. การทำลาย, การทำให้พังพินาศ, ความหายนะ, การเป็นซากปรักพัง