(ไชมฺ) { chimed, chiming, chimes } n. อุปกรณ์ตีระฆังให้เป็นเสียงดนตรี, เสียงระฆังกังวาน, เพลงระฆัง, เสียงกลมกลืน. -vi. ขับร้องประสานเสียง, ทำเสียงระฆัง, เห็นด้วย. -vt. ตีระฆัง, ตีระฆังเรียกประชุม, พูดซ้ำซาก. -chime in พูดสอดแทรกอย่างกะทันหัน, See Also:chime i
n. การพูดอ้อมค้อม, การพูดซ้ำซาก, See Also:circumlocutory adj. ดูcircumlocution circumlocutionist n. ดูcircumlocution
(คอร์'นี) adj. ล้าสมัย, ซ้ำซาก, เปิ่น, เป็นตาปลา
(คู'คู) n. นกดุเหว่า, เสียงร้องของนกดุเหว่า, คนสติฟั่นเฟือน, คนโง่ vt. พูดหรือร้องซ้ำซากอย่างน่าเบื่อ. vi. (นกดุเหว่า) ร้อง, ร้องเสียงคล้ายนกดุเหว่า adj. สติฟั่นเฟือน, โง่
(มะนอท'ทะเนิส) adj. ซ้ำซาก, ซ้ำกัน, น่าเบื่อ, มีเสียงเดียว., See Also:monotonousness n., Syn.tedious, Ant.varied
(มะนอท'โทนี) n. ความน่าเบื่อหน่าย, ความซ้ำซาก, การมีเสียงเดียว, การไม่มีเสียงสูงต่ำ, Syn.uniformity
(แพลท'ทิทูด) n. คำพูดที่ซ้ำซาก, ความซ้ำซาก, ความจำเจ
(แพลททิทูด'ดิเนิส) adj. ซ้ำซาก, จำเจ, See Also:platitudinous ness n.
(รีดัน'เดินซี) n. การมีเหลือเฟือ, การมีมากเกินไป, ความล้น, คำพูดซ้ำซาก, Syn.redundance, superfluity